Σε προθήκες στο ΑΠΘ εκτίθενται πλέον διάφορα κατασχεμένα σκονάκια φοιτητών, που μεταξύ άλλων περιέχουν από εξισώσεις και λύσεις αποτυπωμένες σε μικροσκοπικούς παπύρους μέχρι κείμενα γραμμένα γραμμένα σε χαρτομάντιλα ή σμικρύνσεις.
Ο καθηγητής στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών στο ΑΠΘ Δημήτρης Μάρδας, εξήγησε πως με συναδέλφους του αποφάσισαν να κορνιζάρουν τις απόπειρες των φοιτητών να αντιγράψουν στις εξετάσεις, αναγνωρίζοντας τους την φαντασία, την ευρηματικότητα και ενίοτε την τέχνη τους.
«Πριν από 10-12 χρόνια είχαμε συγκεντρώσει τα παλιού τύπου σκονάκια που ήταν ολόκληρα βιβλία σε σμικρύνσεις. Μάλιστα ήταν εντυπωσιακός ένας πάπυρος μήκους 2 μέτρων και πλάτους 4 εκατοστών το οποίο τύλιξε φοιτητής σε δυο ξυλάκια. Ήταν όπως οι παλιές αριθμομηχανές. Ανοιγόκλεινε, ανεβοκατέβαινε και ήταν σε ρολό γραμμένο το χαρτάκι των λύσεων. Ήταν ένα εκπληκτικό σκονάκι, ένα έργο τέχνης μπορώ να σας πω», σημειώνει.
Οι φοιτητές που βλέπουν σήμερα τον «Πάπυρο» για τον οποίο χρειάστηκαν τουλάχιστον 12 ώρες απασχόλησης, αναρωτιούνται γιατί κάποιοι φοιτητές μπήκαν κάποτε σε τόσο κόπο, σημειώνοντας πως ίσως να απαιτούνταν λιγότερος χρόνος για να μάθουν το κεφάλαιο που αντέγραψαν.
Η συλλογή-έκθεση με τα σκονάκια όσο πάει μεγαλώνει καθώς πολλοί είναι αυτοί που αποκαλύπτουν και προσφέρουν καινούργια. «Μου τηλεφώνησε μία κυρία, φοιτήτρια το 1963 και μου έστειλε τα δικά της σκονάκια που τα είχε από τότε κρατημένα. Ήταν σκονάκια μικρά, εκείνη την εποχή είχαν κάτι πάσο σε μια κόκκινη ζελατίνα, σαν δίφυλλη και τα έβαζε εκεί ανάμεσα, οπότε όποιος περνούσε και έβλεπε έλεγε εντάξει ένα πάσο είναι, δεν είναι τίποτε άλλο. Αλλά τελικά αυτό ήταν ένα σκονάκι που δεν το ανακάλυψε ποτέ κανείς» λέει ο κ. Μάρδας.
Πρόσφατα ένας συμφοιτητής του, του παρέδωσε το δικό του υλικό. «Ήταν ιδιαίτερα καλοφτιαγμένα σκονάκια με παραγράφους, με επικεφαλίδες, με κόκκινο, χωρισμένα σε κατηγορίες- σκονάκια υψηλής αισθητικής υψηλής» εξηγεί ο κ. Μάρδας.
