Όχι ένα, όχι δυο αλλά 20 χρόνια κυκλοφορούσε ελεύθερη ύστερα από τρεις φόνους. Η Judy Buenoano σκότωσε τον συζύγους, εραστή και τον γιο της για να βάλει στο χέρι τα λεφτά από τις ασφαλιστικές. Η αστυνομία την υποπτεύθηκε όταν έβαλε βόμβα στο αυτοκίνητο του τελευταίου της εpαστή. Η κατηγορία εναντίον της ήταν αυτή της κατά συρροή δολοφόνου. Κι αυτό γιατί σκότωνε μόνο κοντινούς της ανθρώπους.
Μετά από κάθε φόνο, ο προσωπικός της λογαριασμός φούσκωνε και εκείνη έκανε πλούσια ζωή. Ένας μηχανισμός όμως που εξερράγη στο αυτοκίνητο του αρραβωνιαστικού της το 1983, την έβαλε στη λίστα των υπόπτων. Μέσα στα επόμενα δυο χρόνια οι αποκαλύψεις έπεσαν βροχή, με τα ΜΜΕ να την ονομάζουν «Μαύρη Χήρα».
Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1943 στο Τέξας. Έχασε τη μητέρα της μόλις στα 4 και πέρασε τα παιδικά της χρόνια με συγγενείς και ανάδοχους γονείς. Μάλιστα η ίδια ισχυριζόταν πως είχε υποστεί σeξουαλική κακοποίηση σε κάποιες από αυτές. Στα 10 άρχισε να μένει με τον πατέρα της και τη νέα σύζυγό του. Η ζημιά όμως είχε γίνει.
Στα 17 έμεινε έγκυος. Το 1961 γέννησε τον γιο της Michael, ένα παιδί αγνώστου πατρός όπως δηλώθηκε. Τότε παντρεύτηκε έναν αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας. Λίγα χρόνια αργότερα έκανε άλλα 2 παιδιά και η οικογένεια ζούσε στο Ορλάντο της πολιτείας της Φλόριντα.
Ο σύζυγός της υπηρέτησε για έναν χρόνο στον πόλεμο του Βιετνάμ. Επέστρεψε υγιής, αλλά λίγο καιρό αργότερα η υγεία του περιέργως επιδεινώθηκε. Τα συμπτώματα ήταν περίεργα και 4 μήνες μετά πέθανε. Η χήρα του πήρε 28 χιλιάδες δολάρια από την ασφάλεια ζωής και 64 χιλιάδες από το ταμείο βετεράνων του Βιετνάμ.
Με τα 92 χιλιάρικα η Judy Buenoano μετακόμισε και το 1972 βρήκε νέο σύζυγο, τον Bobby Morris. Τον ακολούθησε στο Κολοράντο, όπου ο Bobby εμφάνισε τα ίδια ανατριχιαστικά συμπτώματα με τον πρώτο της σύζυγο. Κι αυτός βρέθηκε νεκρός. Ο ιατροδικαστής έφτασε στο συμπέρασμα πως έφταιγε η ανακοπή καρδιάς. Εισέπραξε 3 ασφάλειες ζωής και μετακόμισε πίσω στη Φλόριντα.
Το 1979 ο γιος της μπήκε στον στρατό. Αλλά σύντομα άρχισε να υποφέρει από τα ίδια συμπτώματα. Αρρώστησε βαριά, αλλά οι γιατροί πρόλαβαν να καταλάβουν ότι είχε δηλητηριαστεί με αρσενικό. Αποσύρθηκε από τον στρατό και μπορούσε να περπατήσει μόνο με μεταλλικά υποστηρίγματα. Η μητέρα του ανέλαβε να τον φροντίσει και τον επόμενο χρόνο τον πήγε μια βόλτα με κανό. Το κανό ανατράπηκε, εκείνη έζησε αλλά όχι ο Michael.
Οι φόνοι της μέχρι τότε γίνονταν μελετημένα, με υπομονή και ψυχραιμία. Αλλά η αλλαγή του τρόπου στην επόμενη έφερε και την αστυνομία στα ίχνη της. Το νέο της φλερτ λεγόταν John Gentry. Τον έπεισε να κάνουν ασφάλειες ζωής και να βάλουν δικαιούχους ο ένας τον άλλο. Έτσι θα εισέπραττε μισό εκατομμύριο.
Αφού προσπάθησε να τον σκοτώσει με χάπια, έβαλε βόμβα στο αυτοκίνητο του. Τη γλίτωσε. Μια βομβιστική απόπειρα δεν πέρασε όμως απαρατήρητη σε μια μικρή πόλη. Ο τοπικός επιθεωρητής έκανε προσωπική του υπόθεση την εξιχνίαση της απόπειρας και σύντομα έφτασε στα ίχνη της. Πριν τη συλλάβει πήρε άδεια για εκταφή των προηγούμενων θυμάτων της και αποδείχθηκε ότι είχαν δηλητηριαστεί.
Κρίθηκε ένοχη και όσο ο καιρός προχωρούσε αποκαλύπτονταν και άλλοι φόνοι. Καταδικάστηκε σε τρεις διαφορετικές ποινές. Η μια ήταν σε θάνατο. Η ίδια δεν παραδέχθηκε τίποτα ποτέ, ενώ δεν έδειξε ίχνος μεταμέλειας.
Άσκησε έφεση αλλά δεν κέρδισε. Τον Μάρτιο του 1998 την οδήγησαν σε ηλεκτρική καρέκλα. Τη ρώτησαν αν είχε κάτι να πει, εκείνη απάντησε αδιάφορα «Όχι, κύριε». Έγινε η πρώτη θανατοποινίτισσα που εκτελούνταν στη Φλόριντα εδώ και 150 χρόνια, αλλά και η πρώτη γυναίκα που πέθανε στην πολιτεία σε ηλεκτρική καρέκλα.
