Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ζήσει, προσωπικά ή σε κάποιον κοντινό τους άνθρωπο, τα συμπτώματα της ζαλάδας αλλά και της ημικρανίας. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνυπάρχουν ή και να είναι εντελώς ανεξάρτητα.
Ας δούμε με απλά λόγια τι ακριβώς σημαίνει το καθένα από αυτά τα συμπτώματα, που μπορεί να οφείλεται και πως μπορεί να συνυπάρχουν μεταξύ τους.
Η ημικρανία είναι ένας ειδικός τύπος κεφαλαλγίας. Δεν εμφανίζεται απαραίτητα στο μισό κρανίο, όπως λέει η λέξη «ημικρανία».
Μπορεί να είναι σε όλο το κεφάλι ή να είναι στο μισό, όπως μπορεί να εντοπίζεται στο μπροστινό ή στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Τα χαρακτηριστικά για την ημικρανία συμπτώματα είναι η ύπαρξη δυσανεξίας στο φως και τους ήχους, κατά τη διάρκεια της κρίσης. Σε γενικές γραμμές, οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν επεισόδια πονοκεφάλου κατά τη διάρκεια των οποίων ενοχλεί το φως ή ο ήχος, πιθανότητα να έχουν ημικρανία.
Η ημικρανία είναι πάθηση που οφείλεται στα γονίδια μας, αν και υπάρχουν παράγοντες όπως η διακύμανση του μηνιαίου κύκλου στις γυναίκες, το στρες, το τρόπος ζωής που μπορεί να την πυροδοτούν. Είναι σημαντικό να τονιστεί πως η ημικρανία συνήθως δεν ανταποκρίνεται στα κοινά παυσίπονα, αλλά σε ειδικά αντί-ημικρανικά αναλγητικά. Επίσης, πως πολλοί άνθρωποι με ημικρανία θα χρειαστούν ειδική προληπτική θεραπεία. Ανά περίπτωση, αυτή μπορεί να γίνει με μαγνήσιο και βιταμίνες, φάρμακα, Botox ή μονοκλωνικά αντισώματα, έχει διάρκεια τουλάχιστον 6-12 μήνες και πολλές φορές μπορεί να διαρκέσει περισσότερο.
Η ζαλάδα μπορεί να συνυπάρχει συχνά με την ημικρανία και σε πολλές περιπτώσεις θεωρείται ένα τυπικό σύμπτωμα της.
Ο όρος ζαλάδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει διάφορα συμπτώματα και πολλοί άνθρωποι τον χρησιμοποιούν για να περιγράψουν εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Το κυριότερο σύμπτωμα που περιγράφεται με τον όρο ζαλάδα είναι η ανακατωσούρα στο στομάχι, που αλλιώς ονομάζεται και ναυτία και είναι συχνό σύμπτωμα της ημικρανίας.
Επίσης, ως ζαλάδα μπορεί να περιγραφεί ένα αίσθημα αστάθειας, έλλειψης ισορροπίας «σαν να είμαι σε βάρκα» λένε κάποιοι, αλλά και «θολού» κεφαλιού. Τα συμπτώματα αυτά μοιάζουν με αυτά που υπάρχουν κατά την αποδρομή ενός επεισοδίου ιλίγγου.
Και με την δεύτερη αυτή περιγραφή, τα συμπτώματα της ζαλάδας μπορεί να οφείλονται σε ημικρανία, κυρίως αν παρουσιάζονται χρονικά παράλληλα με μία κρίση ή αν παρουσιάζονται σε ανθρώπους με συχνή ή καθημερινή ημικρανία. Εδώ χρειάζεται προσοχή, γιατί παρόμοια συμπτώματα μπορεί να οφείλονται και σε παθήσεις του λαβυρίνθου ή να είναι ακόμη και ψυχογενή και είναι ανησυχητικό πως πολλές φορές αποδίδονται σε ημικρανία, ως «αιθουσαία ημικρανία» ακόμη και σε ανθρώπους χωρίς κανένα ιστορικό ημικρανίας ή με σπάνιες ημικρανίες, κάτι που είναι γενικά εξαιρετικά σπάνιο.
Δρ. Μιχαήλ Βικελής, Νευρολόγος, Επιστημονικός Σύμβουλος Συλλόγου Ασθενών με Ημικρανία και Κεφαλαλγία Ελλάδος
