Γερό «χαστούκι» σε ένα ολόκληρο σύστημα δίνουν πέντε μήνες μετά το θάνατό της οι τελευταίες σελίδες της Αμαλίας Καλυβίνου. Η γενναία κοπέλα που συγκλόνισε το πανελλήνιο με τη μαρτυρία της στο προσωπικό της ιστολόγιο, λίγο πριν ηττηθεί από τον καρκίνο, ουσιαστικά «ξεγυμνώνει» μέσω χειρόγραφων σημειώσεων την παθογένεια του ΕΣΥ και ορισμένους γιατρούς που της «γύρισαν την πλάτη».
Τις τελευταίες σημειώσεις της Αμαλίας ξεφύλλισε χθες για πρώτη φορά η μητέρα της, Δικαία Τσαβαρή. «Είμαι υπερήφανη για την Αμαλία», μας λέει. «Εγώ το ξέρω το παιδί μου. Ηξερα το πνεύμα του. Καθόταν και έγραφε στην αίθουσα αναμονής του Ιατρείου Πόνου στο Αρεταίειο». Η γυναίκα που φρόντιζε την Αμαλία στο Ιατρείο Πόνου, αναπληρώτρια καθηγήτρια Αναισθησιολογίας της Ιατρικής Αθηνών και πρόεδρος της Εταιρείας Παρηγορητικής και Συμπτωματικής Φροντίδας Καρκινοπαθών και μη Ασθενών, κ. Αθηνά Βανδαλούκα, έδωσε στην οικογένεια τα «τελευταία λόγια» της Αμαλίας:
«Μάρτιος 2001: Ιατρείο Πόνου, Αρεταίειο Νοσοκομείο. Πρώτη φορά που δεν αμφισβητούν ότι πονάω... Πρώτη φορά που ο γιατρός απέναντί μου καταλαβαίνει… Πρώτη φορά που οι γιατροί με προτρέπουν να κάνω πράγματα - όλοι οι προηγούμενοι μου το απαγόρευαν και μάλιστα αναίτια…».
Η Αμαλία «δείχνει» άλλοτε με χιούμορ και καυστικά σχόλια και άλλοτε με πικρία όσους την απογοήτευσαν. Καρδούλες και θαυμαστικά συνοδεύουν τις περιγραφές ανθρώπων που πίστεψαν και άκουσαν τις αγωνίες της. Σε μία στήλη με τον τίτλο «Το γαμώτο της υπόθεσης», η Αμαλία καταδικάζει όσα την πόνεσαν από το 1985 που ξεκίνησε η οδύσσειά της σε δεκάδες νοσοκομεία και ιατρεία.
«Σεπτέμβριος 2001: Κρατικό Αθηνών. Δεν έγινε κλινική εξέταση… “Να βρούμε ποιο νεύρο πονάει να το νεκρώσουμε”. Στην προ Ιατρείου Πόνου εποχή κανείς δεν πίστευε ότι πονάω. Μετά όλοι ήθελαν να ρίξουν το μπαλάκι στους αναισθησιολόγους. Δεν περίμενα να ακούσω τόσο αβίαστα τη λέξη ιδιοπάθεια».
Εναν μήνα αργότερα η Αμαλία ζωγραφίζει ξανά «καρδιές», δίπλα σε ονόματα γιατρών του Νοσοκομείου Ιωαννίνων. Εκεί διαγνώστηκε ο καρκίνος. Η «ιδιοπάθεια» για την οποία μιλούσαν επί 17 χρόνια οι γιατροί κατέρρευσε.
Ενας νεαρός γιατρός διέγνωσε τον καρκίνο, αφού μελέτησε μια «βαλίτσα εξετάσεις», όπως λέει η οικογένεια. Η Αμαλία γράφει…
«Οκτώβριος 2001: Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Ο πιτσιρικάς (σ.σ.: ο γιατρός) από τα Γιάννενα “έσβησε” όλο το Πανεπιστήμιο Αθηνών εν μία νυκτί». «Ποιος από εμάς μπορεί να αντιμετωπίσει το θάνατο; Η Αμαλία είχε ψυχικό σθένος. Μπορούσε και πριν και μετά από 17 χρόνια που ήξερε τι είχε», μας λέει ο νονός της Αμαλίας, κ. Αθανάσιος Τζούμας: «Υπάρχουν χιλιάδες Αμαλίες. Πρέπει όλοι να αγωνιστούμε για τους ανθρώπους αυτούς. Ετσι θα πάρουμε το εσωτερικό παράσημο της καρδιάς…».
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Παρηγορητικής Φροντίδας (6 Οκτωβρίου) ήταν αφιερωμένη στη μνήμη της Αμαλίας. Σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου της Ελληνικής Εταιρίας Παρηγορητικής και Συμπτωματικής Φροντίδας Καρκινοπαθών και μη Ασθενών, τονίστηκε η ανάγκη αναμόρφωσης της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και των δομών υγείας στην Ελλάδα, έτσι ώστε να λαμβάνεται υπόψη και η ανάγκη αντιμετώπισης του πόνου και παρόμοιων συμπτωμάτων που είναι συνυφασμένα με βαριές ασθένειες.
πηγη: e-tipos
σχετικά: "Εφυγε" η Αμαλία Καλυβινού που εξιστόρησε στο blog της την τραγική περιπέτειά της με τον καρκίνο
Ημέρα Αμαλίας: «Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
Το όνομα της Αμαλίας Καλυβίνου κυριάρχησε εχθές το διαδίκτυο
