Εφιαλτικά σενάρια που οδηγούν αντί στη μείωση στην αύξηση των αερίων ρύπων διοξειδίου του άνθρακος από τα πλοία αρχίζουν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας όσο οι πλοιοκτήτες και οι αναλυτές συνειδητοποιούν πόσο στενά είναι τελικά τα χρονικά περιθώρια που έχει θέσει ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (ΙΜΟ) για τη μείωση των αερίων ρύπων του θερμοκηπίου για το 2030 και το 2050 και ενώ τα εναλλακτικά καύσιμα μηδενικού άνθρακα παραμένουν ακόμη στα σχέδια.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Ναυτεμπορικής, οι στόχοι που αποφάσισε ο ΙΜΟ -κυρίως υπό την πίεση πολιτικών δυνάμεων που, σύμφωνα με κύκλους της πλοιοκτησίας, δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με τη ναυτιλία- αρχίζουν και επιδρούν έντονα αρνητικά στα επενδυτικά σχέδια της διεθνούς ναυτιλιακής κοινότητας και στην πρόθεση της να προχωρήσει σε κινήσεις ανανέωσης του στόλου της, με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται ο κίνδυνος μη ικανοποιητικής αύξησης του στόλου και μη ομαλής εξυπηρέτησης του εμπορίου, ενώ ταυτόχρονα ο κλάδος οδηγείται στην αύξηση των αερίων ρύπων λόγω της υψηλότερης ταχύτητας που θα υποχρεωθούν να επιτυγχάνουν τα πλοία.
Η σύγχυση την οποία βιώνει ο ναυτιλιακός κλάδος έγινε ιδιαίτερα αισθητή στη διάρκεια της διεθνούς συνάντησης που οργάνωσε πριν από λίγες ημέρες στο Λονδίνο το Costas Grammenos Centre for Shipping, Trade and Finance.
Στη συνάντηση αυτή ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση Αντώνης Παπαδημητρίου ήταν από τους ομιλητές που έθεσε καθαρά τους έντονους προβληματισμούς των πλοιοκτητών και αναρωτήθηκε: «Ποιος θα επενδύσει σήμερα στα τέλη του 2019 για να παραλάβει ένα πλοίο το 2023 που μπορεί να καταστεί άνευ αντικειμένου μέχρι το 2030;».
Δεν πληρούν τους στόχους
Επίσης στην ίδια εκδήλωση ο Έλληνας εφοπλιστής Πήτερ Λιβανός, ο οποίος διαθέτει έναν από τους μεγαλύτερους LNG Carriers στόλους, μέσω της Gaslog, υπογράμμισε ότι τα νέα σύγχρονα LNG Carriers δεν είναι συμβατά με τους στόχους που έχει θέσει ο ΙΜΟ για μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων κατά 50% τουλάχιστον μέχρι το 2050. Τα εν λόγω πλοία κοστίζουν περίπου 200 εκατ. δολ. το ένα, αλλά δεν πληρούν τους στόχους του ΙΜΟ για το 2050, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ραγδαία ο επενδυτικός κίνδυνος όσον αφορά τις νέες παραγγελίες.
