Την τελευταία της πνοή, σε ηλικία 81 ετών, άφησε η Ρένα Κουμιώτη το πρωί της Δευτέρας. Η δυσάρεστη είδηση γνωστοποιήθηκε, μέσω διαδικτύου με τον πρόεδρο του ΣΕΗ, Σπύρο Μπιμπίλα, ν' αναφέρει: «Ενα μεγάλο αντίο στην υπέροχη Ρενα Κουμιωτη! Αυτή η τόσο βελούδινη φωνή της θα μας συγκινεί πάντα. Όσοι τη γνωρίσαμε μόνο όμορφες στιγμές θα θυμόμαστε. Καλό ταξίδι Ρένα όλων μας».
Η τραγουδίστρια, η οποία ήταν μία από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νέου κύματος, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και από τον περασμένο Νοέμβριο διέμενε στο Γηροκομείο Αθηνών, σε διπλανό δωμάτιο με τη Μαίρη Λίντα. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ο πρωτότοκος γιος της, Νίκος Σαββίδης, από ανακοπή καρδιάς. Εκείνη δεν παρευρέθηκε στην κηδεία του, που έγινε στο παρεκκλήσι του κοιμητηρίου του Ελληνικού, λόγω των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε και δεν της επέτρεπαν συγκινήσεις.
Ο γιος της, Αλέξανδρος Πόζιος, γνωστοποίησε με μια ανάρτηση στο προφίλ της στο Facebook πως η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί σήμερα Τρίτη (04/04), στις 13:00 στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
«Το τελευταίο χειροκρότημα και το στερνό αντίο στην αγαπημένη μου μητέρα Ρένα Κουμιώτη στο Α’ Κοιμητήριο Αθηνών στη 1μμ.. Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί από τον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοδώρων του κοιμητηρίου. Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς για τα συλλυπητήρια μηνύματα . Αλέξανδρος Πόζιος» ανέφερε το μήνυμα στον λογαριασμό της Ρένας Κουμιώτη.
Ποια ήταν η Ρένα Κουμιώτη
Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία και μεγάλωσε στην Κοκκινιά. Τα παιδικά της χρόνια σημαδεύτηκαν από την έλλειψη της μητέρας της, την οποία έχασε σε πάρα πολύ μικρή ηλικία. Μεγάλωσε φτωχικά, αλλά σε μια ευτυχισμένη οικογένεια με τα άλλα δύο αδέλφια της, με την αγάπη του πατέρα και της γιαγιάς της, η οποία στάθηκε για εκείνη πραγματική μάνα. Οι γονείς της ήταν πρόσφυγες. Ο πατέρας της καταγόταν από τη Σμύρνη και η μητέρα της από την Κωνσταντινούπολη.
To 1968 ξεκίνησε να εργάζεται στην «Απανεμιά» μαζί με τον Μανώλη Μητσιά, που μόλις είχε κατέβει απ’ τη Θεσσαλονίκη. Λίγες μέρες αργότερα, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος της προτείνει να τραγουδήσει με τον Γιάννη Πουλόπουλο στον δίσκο «Ο Δρόμος» που ετοίμαζαν μαζί με τον Μίμη Πλέσσα.
Το πρώτο τραγούδι που ερμήνευσε ήταν το «Δώσε μου το στόμα σου», γνωστό ως «Χελιδονάκι». Και ακολούθησε το «Πρώτη φορά». Από την «Απανεμιά» βρίσκεται ξαφνικά να δουλεύει με τον Γιάννη Πουλόπουλο, τον Στράτο Διονυσίου και τον Λευτέρη Μυτιληναίο στο «Καν-Καν». Την ίδια χρονιά στο θέατρο «REX» στον θεατρικό «Δρόμο». Ενώ θα δισκογραφηθούν τραγούδια όπως «Σταμάτησε του ρολογιού οι δείχτες», «Άναψε καινούργιο μου φεγγάρι» του Μίμη Πλέσσα. Θα συμμετάσχει στους δίσκους «Ώρες» και «Θαλσσσινό τριφύλλι» του Λίνου Κόκοτου, και το επόμενο καλοκαίρι πάλι με τον Πουλόπουλο στην «Αθηναία». Και μετά στα «Δειλινά» για τρεις σαιζόν.
Απ’ τον Οκτώβριο του 1970 μέχρι το 1972. Εκεί κι ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Σταμάτης Κόκοτας, ο Χρηστάκης κι ο Γιώργος Ζαμπέτας. Το 1972, συνεργάστηκε με το Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη. Μετά τα «Δειλινά» πήγε στη «Φαντασία». Πάλι με τον Πουλόπουλο στην Πλάκα, μετά ξανά στο «Καν-Καν» με Διονυσίου και Ζαμπέτα. Το 1974 πήγε για δουλειά στον Καναδά όπου γνώρισε και παντρεύτηκε τον δεύτερο σύζυγό της.
