Η ενδιαφέρουσα πιθανότητα να διαθέτει η ωκυτοκίνη, ευρέως γνωστή ως ορμόνη της αγάπης, τη δύναμη να αναστρέψει τη γνωστική φθορά που συνοδεύει τη νόσο Αλτσχάιμερ ξεπροβάλλει από νέα ιαπωνική ερευνητική μελέτη που δημοσιεύεται στην Biochemical and Biophysical Research Communication.
Η νόσος Αλτσχάιμερ αποτελεί την κύρια μορφή άνοιας που πλήττει 47 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως χωρίς να έχουν βρεθεί έως σήμερα αποτελεσματικά θεραπευτικά σχήματα για την αντιμετώπισή της.
Μία από τις κύριες αιτίες εκδήλωσης της νόσου είναι οι συγκεντρώσεις της πρωτεΐνης β-αμυλοειδές στον εγκέφαλο, οι οποίες εμποδίζουν την επικοινωνία μεταξύ των νευρώνων και οδηγούν στον προοδευτικό εκφυλισμό τους, με συνέπεια τη σοβαρή απώλεια μνήμης, τη νοητική έκπτωση, καθώς και την επιδείνωση των κινητικών δεξιοτήτων και της επικοινωνίας.
Στον αγώνα της επιστημονικής κοινότητας κατά της νόσου Αλτσχάιμερ είναι αναρίθμητες οι έρευνες έχουν διεξαχθεί γύρω από την επίδραση της συσσώρευσης του β-αμυλοειδούς στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου και συγκεκριμένα στην «συναπτική πλαστικότητα», ιδιότητα του νευρικού συστήματος που ουσιαστικά αποτελεί την «πηγή» της μνήμης και της μάθησης -γνωστικές λειτουργίες που φθίνουν σε μεγάλο βαθμό σε ηλικιωμένους πάσχοντες από άνοια.
Ωστόσο, αυτή είναι η πρώτη φορά που μπαίνει στο «κάδρο» η ωκυτοκίνη και η διαφαινόμενη επίδρασή της στην αναστροφή της γνωστικής φθοράς που προκαλείται από το β-αμυλοειδές, όπως τονίζει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που διενήργησε τη μελέτη καθηγητής Akiyoshi Saitoh από το Πανεπιστήμιο Επιστημών του Τόκιο.
Η μελέτη τους ήλθε σε συνέχεια πρόσφατων ερευνών που συνέδεσαν την ωκυτοκίνη (την ορμόνη της αγάπης και της ευεξίας, γνωστή για το ρόλο της στο γυναικείο αναπαραγωγικό σύστημα) με τις ιδιότητες της μάθησης και μνήμης.
Ο καθηγητής Saitoh και η ομάδα του εξέθεσαν τον εγκεφαλικό ιστό πειραματόζωων σε συγκεντρώσεις β-αμυλοειδούς για να επιβεβαιώσουν ότι η πρωτεΐνη εμποδίζει τη μεταβίβαση σημάτων μεταξύ των νευρώνων και ουσιαστικά βλάπτει τη συναπτική πλαστικότητα. Ωστόσο, μετά από πρόσθετη έγχυση με ωκυτοκίνη η συναπτική λειτουργικότητα βελτιώθηκε, γεγονός που συνηγορεί στο ότι η ορμόνη της αγάπης έχει τη δυνατότητα να αναστρέψει τη βλάβη που προκαλεί το β αμυλοειδές στη συναπτική πλαστικότητα.
Πρόκειται μόνο για ένα πρώτο βήμα και περαιτέρω έρευνες πρέπει να διενεργηθούν in vivo σε ζωικά μοντέλα καθώς και σε ανθρώπους ώστε να συγκεντρωθούν επαρκή στοιχεία για την ωκυτοκίνη και την πιθανή χρησιμοποίησή της ως φάρμακο για τη νόσο Αλτσχάιμερ, όπως επισημαίνει συγκρατημένα ο ίδιος ο καθηγητής Saitoh. Όμως, παράλληλα εμφανίζεται αισιόδοξος ότι η έρευνα που «υπογράφει» η ομάδα του θα μπορούσε σταδιακά «να χαράξει ένα νέο μονοπάτι προς τη δημιουργία νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση της άνοιας».
