Η πρώτη κωμική προσπάθεια του σπουδαίου Μεξικανού σκηνοθέτη Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου «Birdman» οδηγεί τη φετινή κούρσα των Όσκαρ με εννέα υποψηφιότητες.
Ο Μεξικανός σκηνοθέτης Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου, που έχει δώσει τις ταινίες «Χαμένες Αγάπες», «21 γραμμάρια» και «Βαβέλ», στρέφεται για πρώτη φορά στη μαύρη κωμωδία - υποψήφια για Όσκαρ σε εννέα κατηγορίες - για να μιλήσει για τις ανασφάλειες των ηθοποιών και τη μεγάλη τους ανάγκη να γίνουν αποδεκτοί από το κοινό, αλλά και τους δικούς τους ανθρώπους.
Η υπόθεση ζουμάρει στη ζωή ενός ηθοποιού που σκοπεύει ν’ ανεβάσει ένα έργο στο Μπρόντγουεϊ. Ο ίδιος όχι μόνο παλεύει με το παρελθόν του ως σπουδαίος εμπορικός ηθοποιός του κινηματογράφου που δεν έχει καμιά σχέση με την υψηλή κουλτούρα του θεάτρου, αλλά ταυτόχρονα αναζητά τον χαμένο εαυτό του, την ξεχασμένη απ’ όλους καριέρα του, ώστε να καλύψει τις ανασφάλειές του και να τα ξαναβρεί με την οικογένειά του.
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου
Παίζουν: Έμα Στόουν, Έντουαρντ Νόρτον, Μάικλ Κίτον, Ναόμι Γουότς,
Ζακ Γαλιφιανάκης, Άντρεα Ράισμπορο, Έιμι Ράιαν
Ένα σπίτι στο Παρίσι
(My old lady)
Δραματική κομεντί - Διάρκεια 106' - Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Ίσραελ Χόροβιτς
Παίζουν: Κέβιν Κλάιν, Μάγκι Σμιθ, Κρίστιν Σκοτ Τόμας
Μία παγκόσμια θεατρική επιτυχία διασκευάζεται για τον κινηματογράφο από τον συγγραφέα του αρχικού έργου. Δραματική κωμωδία δωματίου με τρεις «ζουμερούς» βασικούς χαρακτήρες σε πλήρη σκηνική κυριαρχία, το όνειρο κάθε ηθοποιού. Ο Ματίας, Αμερικανός επίδοξος συγγραφέας, αποτυχημένος στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή, κληρονομεί ένα σπίτι στο Παρίσι από τον πατέρα του. Στα σχέδιά του να το πουλήσει σε έναν κατασκευαστή πολυτελών ξενοδοχείων στέκεται εμπόδιο η πρώτη ιδιοκτήτρια. Σύμφωνα με έναν αλλόκοτο γαλλικό νόμο, η 92χρονη μαντάμ Ματίλντ δικαιούται να κατοικεί στο ακίνητο, ενώ ο αγοραστής υποχρεούται να της καταβάλλει ένα σεβαστό ποσό κάθε μήνα, ως τον θάνατό της. Ο Ματίας που έχει ξοδέψει και το τελευταίο του σεντ στα εισιτήρια κινδυνεύει να βρεθεί στον δρόμο, έξω από το ίδιο του το σπίτι. Και, φυσικά, προσεύχεται να πεθάνει η γηραιά κυρία. Η κατάσταση περιπλέκεται από τις παρεμβάσεις της Κλόε, της υπερπροστατευτικής κόρης της Ματίλντ. Ο Κέβιν Κλάιν σε έναν εξαιρετικά δύσκολο ρόλο, σχοινοβατεί μεταξύ κωμικού και δραματικού. Κρατώντας με το ένα χέρι τον θρύλο Μάγκι Σμιθ και με το άλλο την Κρίστιν Σκοτ Τόμας σε υπέροχη ωρίμανση στα 55 της, σέρνει τον ερμηνευτικό χορό. Ο Ίσραελ Χόροβιτς, δεξιοτέχνης της θεατρικής γραφής και άξιος δάσκαλος ηθοποιών, προσφέρει και στους τρεις ευκαιρίες ανάδειξης του υποκριτικού τους εύρους, καθώς η χιουμοριστική διάθεση του πρώτου μέρους εξαφανίζεται στο δεύτερο, οπότε διαφαίνεται η απειλή της τραγωδίας, όταν βγαίνουν σκελετοί από το ντουλάπι. Τον λόγο έχουν πλέον τα ψυχολογικά ξεγυμνώματα και οι ανατροπές. Παρά την κομψή σκηνοθεσία, η θεατρική καταγωγή δεν κρύβεται. Μείναμε με την αίσθηση ότι είδαμε τον Κλάιν, τη Σμιθ και τη Σκοτ Τόμας να μεγαλουργούν στο σανίδι. Που δεν είναι και λίγο.
Οδηγός ευτυχίας
(Maps to the stars)
Δραματική - Διάρκεια 111' - Καναδάς, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ
Παίζουν: Τζούλιαν Μουρ, Τζον Κιούζακ, Μία Βασικόβσκα, Ρόμπερτ Πάτινσον, Ολίβια Ουίλιαμς, Ίβαν Μπερντ
Η χολιγουντιανή κοινωνία ως μία τερατώδης φυλή εγωπαθών διπόδων. Οι προνομιούχοι κάτοικοι του Μπέβερλι Χιλς προκαλούν απώθηση στον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ που δεν δείχνει τον παραμικρό οίκτο για κανέναν τους. Σκοτώστε τους όλους! Ένα κοριτσάκι πεθαίνει από λέμφωμα και γίνεται βασανιστικό όραμα για τον γερασμένο πρόωρα 13χρονο Μπέντζι, αγαπημένο παιδί-θαύμα των στούντιο. Οράματα βλέπει και η Αβάνα, ηθοποιός που κάνει τα πάντα -ως και ομαδικό σεξ- για μία επιτυχημένη επανεμφάνιση. Επανεμφανίζεται και η πυρομανής αδελφή του Μπέντζι, η Άγκαθα, που βγαίνει από ψυχιατρικό ίδρυμα και επιστρέφει στο Λος Άντζελες με επικίνδυνες προθέσεις. Θάνατοι από φωτιά, στο παρελθόν και στο παρόν. Παλιές και νέες αιμομιξίες. Γενικευμένη ψυχασθένεια διαφόρων μορφών και βαθμών. Παρακμή, σαπίλα, όλεθρος! Κερασάκι, η Τζούλιαν Μουρ που προσπαθεί να ενεργηθεί στην τουαλέτα, άνευ προφανούς σεναριακού λόγου. Η πρόκληση για την πρόκληση. Ο σκηνοθέτης τα λέει χύμα, σα να μιλά στον ψυχαναλυτή του, όμως δεν κομίζει γλαύκα. Η απώθησή του για τη χολιγουντιανή παθογένεια εκδηλώνεται με ιδιαίτερα απωθητικό τρόπο και οι βολές του είναι άσφαιρες. Ο πάλαι ποτέ μετρ του σοκ αδυνατεί να προκαλέσει, επειδή o σύγχρονος θεατής έχει δει πολλά και πιο ουσιαστικά στο σινεμά, την τηλεόραση και το διαδίκτυο. Μερικές καλές σκηνές μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού δεν σώζουν το σύνολο, ούτε κάνουν κάπως πιο συμπαθείς τους απεχθείς χαρακτήρες. Τελικά, ο σκληρός μισανθρωπισμός του Κρόνενμπεργκ και η νοσηρή εμμονή του με την ασχήμια καταντούν πληκτικές.
