Τη μετατροπή του «εργασιακού μεσαίωνα» σε «εργασιακή κόλαση» στον αναπτυσσόμενο (και αργότερα στον αναπτυγμένο) κόσμο προτείνει η Παγκόσμια Τράπεζα στο προσχέδιο της ετήσιας έκθεσής της με τίτλο World Development Report, που θα ανακοινωθεί επίσημα το φθινόπωρο.
Το αμερικανοκρατούμενο ίδρυμα ζητά από τις κυβερνήσεις να καταργήσουν και τους τελευταίους ρυθμιστικούς κανόνες, μετατρέποντας τους εργαζομένους κυριολεκτικά σε αθύρματα των εργοδοτών. «Το όραμά τους προβλέπει απαλλαγή των εργοδοτών από κάθε ασφαλιστική εισφορά, ελευθερία να πληρώνουν όσο χαμηλά μεροκάματα θέλουν και να απολύουν κατά βούληση. Αγνοούν πλήρως τα δικαιώματα των εργαζομένων και τη μείωση του μεριδίου της εργασίας στο εθνικό εισόδημα», κατήγγειλε στην Guardian ο Πίτερ Μπάκβις, εκπρόσωπος της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (International Trade Union Confederation). Ταυτόχρονα ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO) ανησυχεί πως βάσει των προτάσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας οι εργοδότες θα απαλλαγούν και από την υποχρέωση της καταβολής κατώτατου μισθού, με πρόσχημα τη διανομή κερδών.
Η Παγκόσμια Τράπεζα αντιτείνει ότι η πτώση του εισοδήματος των εργαζομένων θα αντισταθμιστεί από μια μίνιμουμ κοινωνική ασφάλιση, χρηματοδοτούμενη από φόρους κατανάλωσης.
Επίσης, με πρόσχημα την επέλαση των ρομπότ, δεν κρύβει την πρόθεσή της να καταργήσει ολοσχερώς την «προστατευόμενη εργασία» όπως την ξέρουμε (με συμβάσεις, δικαιώματα, αποζημιώσεις, ασφάλιση, ικανοποιητικές συνθήκες) και να επεκτείνει τις μορφές της άτυπης, ελαστικής (δηλαδή «δουλοπαροικιακής») απασχόλησης στο σύνολο του εργατικού δυναμικού.
Κατά τη λογική της πρέπει να καταργηθεί η κοινωνική ασφάλιση και ο θεσμός των συντάξεων που καθιερώθηκαν τον 19ο αιώνα από τον Μπίσμαρκ, επειδή «αφορούν μόνο το ένα τρίτο των εργαζομένων στον αναπτυσσόμενο κόσμο, που απολαμβάνουν ασφαλείς δουλειές». Δηλαδή είναι… άδικο να δουλεύουν ακόμη κάποιοι αξιοπρεπώς και να μην έχουν γίνει όλοι σκλάβοι.
