Είναι από εκείνα που σου μένουν χαραγμένα τόσο βαθιά στην μνήμη σου.
23 Ιουλίου...
Ημέρα που ενώ περίμενα το δεύτερο παιδί μου, στον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης, χάνω ον πατέρα μου στα 59 του από την αρρώστια που χρόνια έχω πάψει να λέω επάρατο νόσο μετά από μια άλλη συγκλονιστική παρατήρηση συλλόγου καρκινοπαθών που μας έκαναν μια ευγενική διόρθωση, καθώς ο καρκίνος δεν είναι σε καμία περίπτωση μη ιάσιμος.
23 Ιουνίου 2006 και η μέρα για εμένα προσωπικά πολύ βαριά και στην ουσία ημέρα που δεν θέλω να θυμάμαι, θα ήθελα να ήταν μόνο ένας από τους μόνιμους εφιάλτες που είχα από παιδί ... ότι πεθαίνει ο πατέρας μου.
23 Ιουλίου 2018: Η δουλειά μας εδώ στο madata, που τελικά φέρει και πραγματικά στην επιφάνεια την δική μας και μετά για την δική σας ενημέρωση, κυρίως άσχημα και βαριά madata.
Η διάθεση μου βαριά από το πρωί, λόγω της ημέρας.
23 Ιουλίιου 2018 και βρισκόμουν στην ... βάρδια της ενημέρωσης με τα δυσάρεστα της ημέρας.
Μετά τα τραγικά συμβάντα της Μάνδρας τον ίδιο χειμώνα, αυτή η φωτιά δεν μας άρεσε καθόλου.
Έχει αέρα ...
Φόβος γιατί οι περιοχές είναι κατοικημένες και μάλιστα πυκνοκατοικημένες.
Παρακολουθώντας πάντα τα μηνύματα της πυροσβεστικής αρχίζουμε να δίνουμε πληροφορίες και να παρακολουθούμε το μέτωπο της φωτιάς.
Μετά ακολούθησαν όσα ξέρετε ... όσα ζήσατε και όσα ζήσαμε εμείς μέσα από τα πληκτρολόγια μας, τις οθόνες μας, τα social media.
Δεν είμαστε "επαγγελματίες"
Ερασιτέχνες των ειδήσεων για να ενημερωθούμε εμείς και να ενημερώσουμε και εσάς όσο γίνεται πιο αντικειμενικά.
Είναι από εκείνες τις στιγμές που γράφεις και κλαις, κλαις και γράφεις.
Θέλεις να ενημερώσεις, να προλάβεις, να βοηθήσεις έστω και με μια χρήσιμη πληροφορία
Η βραδιά της 23ης Ιουλίου; Η πιο σκληρή ειδησιογραφικά ... όπως εκείνες της Ηλείας, του αεροπορικού δυστυχήματος της Helio, της Μάνδρας και τόσες άλλες.
Και έρχεται ένα μήνυμα...
Αναγνώστη.
Σας παραθέτω το κείμενο όπως το έγραψα τότε που το έλαβα και με συγκίνησε τόσο ...
Πήρα την μεγαλύτερη ανταμοιβή στο πόστο αυτό.
Να μπορούμε να βοηθάμε ... έστω λίγο ... όπου μπορούμε!
Διαβάστε το περσινό μου κείμενο:
Το madata μας έχει κλείσει αισίως φέτος τα 12 του χρόνια.
Σε αυτά τα χρόνια, ζήσαμε πολλά: Καταστροφές, σεισμούς, πλημμύρες, ναυάγια, πυρκαγιές, φονικά, τροχαία.
Όλα μας σημάδεψαν με τον δικό τους τρόπο.
Ερασιτέχνες πάντα στον χώρο των ειδήσεων, αναζητούμε την είδηση, το νέο της στιγμής, την χρήσιμη συμβουλή για να ξεπεράσουμε όλο αυτό που ζούμε
Ζήσαμε, γράψαμε και κλάψαμε για τόσους νεκρούς.
Κάθε ιστορία και μια ιδιαίτερη τραγωδία
Προσωπικά, μαμά τριών παιδιών σήμερα ειδικά, δεν μπορώ να διαχειριστώ καθόλου αυτήν την ιστορία με τα δίδυμα αγγελούδια που χάθηκαν στις φλόγες αγκαλιά με τον παππού και την γιαγιά.
Όλα αυτά τα χρόνια, κάποιοι μας τσουβάλιασαν με τους "δημοσιοκάφρους", μας απέδωσαν ταυτότητες, μας χλεύασαν όταν γράφαμε για μια είδηση ... ελαφριά
Κάποια στιγμή αγανακτισμένη, απάντησα σε αναγνώστη, αν και το αποφεύγω: Χίλιες φορές να ασχολούμαστε σαν site με γελοίες και ελαφριές ειδήσεις, με το ποια τα "έφτιαξε" με ποιόν, με το τι φορούσε ή δεν φορούσε και κάθε επώνυμη!
Το εύχομαι από καρδιάς να έχουμε την πολυτέλεια να γράφουμε για τα ροζ κουτσομπολιά γιατί αυτό ξεκάθαρα σημαίνει ότι δεν υπάρχουν μαύρα madata στην επικαιρότητα
Προσεύχομαι καθημερινά να αναλωνόμαστε στο τι είπε ο κάθε "επώνυμος" για τον άλλο.
Μόνο αυτό. Για το πού θα πάτε να διασκεδάσετε, για νέα επιτεύγματα της επιστήμης, με ευχάριστα madata, με viral και αστεία βίντεο.
Αυτό που ζούμε όλοι μας αυτές τις ημέρες μας έχει ξεπεράσει.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε για έναν δικό του άνθρωπο, που δεν συγκλονίστηκε και δεν ταυτίστηκε με τους πληγέντες, που δεν θρήνησε για αυτήν την απίστευτη τραγωδία μετά από την πρόσφατη τραγωδία της Μάνδρας.
Έχουμε ανάγκη σήμερα να μοιραστούμε μαζί σας ένα mail αναγνώστη μας που μας γέμισε δάκρυα χαράς αυτήν την φορά.
"Γειά σας, Είμαι πληγέντας της πυρκαγιάς απο το Μάτι, το σπίτι μου έχει καεί ολοσχερώς αλλά εγώ και η οικογένειά μου είμαστε σώοι και ασφαλείς.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την άμεση κάλυψη των γεγονότων της πυρκαγιάς, το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύτηκε 23/7 στις 17.09 μας έσωσε τη ζωή αφού μας έδωσε το έναυσμα να προετοιμαζόμαστε για εκκένωση της οικίας.
Εχθές, προσωπικά, ο άνθρωπος αυτός μου έδωσε το μεγαλύτερο και σημαντικότερο βραβείο της ζωής μου για ένα ενημερωτικό απλό άρθρο των 3 γραμμών.
Το mail αυτό ήρθε σε μια στιγμή που κλαίμε τα δίδυμα αγγελούδια αλλά και όλους τους νεκρούς μας.
Χαιρόμαστε τόσο που σε αυτήν την οικογένεια είναι όλοι καλά!
Μακάρι να είχαμε κάνει κάτι για όλο τον κόσμο που χάθηκε τόσο άδικα.
Να είστε πάντα καλά, αγαπητέ μας αναγνώστη, δίπλα στην οικογένειά σας και όλα τα υλικά αγαθά δεν θα σας ξαναπώ το συνηθισμένο - θα τα ξαναφτιάξετε.
Ας μην τα ξαναφτιάξετε .. Έχετε ο ένας τον άλλο.
Τα θαύματα, οι θησαυροί μας, είναι η οικογένειά μας και μόνο.
Να είμαστε όλοι γεροί και δυνατοί και θα βρούμε τον τρόπο να επιβιώσουμε, όπως κάνει όλος ο κόσμος.
Αγαπάμε την απλή, ανόθευτη είδηση και σας ευχαριστούμε από καρδιάς που μας δίνετε κουράγιο να συνεχίσουμε να το κάνουμε
Να σας έχει ο Θεός καλά και εσάς και την οικογένεια σας
Σας ευχαριστούμε από καρδιάς
Υπεύθυνη ύλης
Ν.Κ.
Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι από το καμένο σπίτι του
