Ο Σεπτέμβριος είναι καθοριστικός για τη λεβάντα. Τι κλάδεμα κάνουμε αμέσως μετά την ανθοφορία, γιατί δεν το καθυστερούμε, και πώς τη φροντίζουμε σωστά σε κήπο ή γλάστρα για πλούσια, αρωματική εικόνα την επόμενη σεζόν.
Ο φθινοπωρινός μήνας δεν είναι μόνο μεταβατικός. Είναι η στιγμή που κρίνεται η ζωτικότητα της λεβάντας για όλο τον επόμενο κύκλο. Με το φως να μειώνεται και το κρύο να πλησιάζει, κάποια φυτά «μαζεύουν» δυνάμεις και η λεβάντα θέλει άμεση κίνηση από εμάς: κλάδεμα τώρα, πριν φτάσει ο Οκτώβρης.
Γιατί το κλάδεμα πρέπει να γίνει τον Σεπτέμβρη
Η λεβάντα, όσο ρουστίκ κι αν δείχνει, κουράζεται όταν τα κλαδιά της μένουν ανεξέλεγκτα. Αν περιμένουμε, το κρύο μπλοκάρει την αναγέννηση, το φυτό γκριζάρει, ξυλοποιείται και αδειάζει από το κέντρο. Το έγκαιρο κλάδεμα δεν είναι θέμα αισθητικής. Κατευθύνει την ενέργεια, πυκνώνει τη βλάστηση και προετοιμάζει πλουσιότερη ανθοφορία την άνοιξη. Αν αργήσουμε, τα κλαδιά επιμηκύνονται, μένουν «γυμνά» από άνθη και την άνοιξη η μορφή τους βγαίνει αραιή και ανομοιογενής.
Πώς το κάνεις σωστά μετά την ανθοφορία
Δούλεψε γρήγορα, αμέσως μόλις τελειώσει η θερινή λάμψη. Αφαίρεσε τα ξερά άνθη και δώσε ξανά σχήμα, χωρίς να κατέβεις στο ξυλώδες μέρος. Έτσι ενεργοποιείς νέα, ζωηρή βλάστηση χωρίς να αποδυναμώσεις το φυτό. Ένα καθαρό, ισορροπημένο κλάδεμα τον Σεπτέμβριο αρκεί για να επαναφέρει την πυκνότητα και την αρωματική εικόνα της λεβάντας.
Οι βασικές της «αγάπες»: θέσεις και χώμα
Η λεβάντα είναι αρωματικό φυτό των παραμεσόγειων περιοχών, ανθεκτική στη ζέστη του καλοκαιριού και στην παγωνιά του χειμώνα, αρκεί να έχει σωστές συνθήκες. Θέλει ηλιόλουστες θέσεις, μπορεί όμως να σταθεί και σε ημισκιές. Στη φύση ευδοκιμεί σε φτωχά, βραχώδη, ξηρά εδάφη και αντέχει στα ασβεστώδη. Δεν της ταιριάζουν καθόλου τα υγρά, βαριά εδάφη που προκαλούν σαπίσματα στις ρίζες. Φρόντισε για αποστράγγιση με άμμο και χαλίκι.
Σε γλάστρα στο μπαλκόνι
Καλλιεργείται εξαιρετικά και σε δοχείο. Διάλεξε ηλιόλουστο σημείο με νότια ή ανατολική έκθεση και γλάστρα διαμέτρου τουλάχιστον 30 εκατοστών, γιατί το ριζικό της σύστημα αναπτύσσεται γρήγορα. Το υπόστρωμα χρειάζεται αερισμό και καλή απορροή νερού.
Πότισμα και λίπανση χωρίς υπερβολές
Στον πρώτο χρόνο μετά τη μεταφύτευση θέλει σταθερά, συχνά ποτίσματα για να ριζώσει καλά. Αργότερα, ένα πότισμα την εβδομάδα είναι αρκετό· η υπερβολική υγρασία προκαλεί ξηράνσεις και σαπίσματα. Ως προς τη θρέψη, ωφελείται από κομπόστ και κοπριά κατά τη φύτευση, ενώ ένα πλήρες βιολογικό λίπασμα κάθε χρόνο βοηθά στην καλή ανάπτυξη και πλούσια ανθοφορία.
Ετήσιο πρόγραμμα κλαδέματος με ασφάλεια
Τα πρώτα τρία χρόνια κάνε ελαφρύ φθινοπωρινό κλάδεμα για να διαμορφώσεις σχήμα. Στον τέταρτο χρόνο, όταν το φυτό έχει «δέσει», προχωράς σε αυστηρό κλάδεμα στις αρχές της άνοιξης από χαμηλά, ώστε να αναβλαστήσει δυνατά. Αυτό το φθινόπωρο, όμως, μην αναβάλλεις το απαραίτητο φρεσκάρισμα του Σεπτεμβρίου. Είναι το κλειδί για να μην «γεράσει» πρόωρα πάνω στο φυτό η καλοκαιρινή ανθοφορία.
Πολλαπλασιασμός που πετυχαίνει
Η λεβάντα πολλαπλασιάζεται με διαίρεση, με μοσχεύματα και με σπόρο. Τα μοσχεύματα μαλακού ξύλου παίρνονται την άνοιξη, ενώ τα ξυλοποιημένα φθινόπωρο, με χρήση ορμόνης ριζοβολίας. Ο σπόρος φυτρώνει δυσκολότερα, αλλά παραμένει επιλογή.
Και οι χρήσεις που την κάνουν αγαπημένη
Πέρα από τον κήπο και τις μπορντούρες —είναι από τα ψηλότερα αρωματικά, φτάνοντας έως περίπου ένα μέτρο— η λεβάντα είναι «πρωταγωνίστρια» σε φαρμακευτική και καλλυντικά. Αιθέριο έλαιο με αντισηπτική και εντομοδιωκτική δράση, φακελάκια σε ντουλάπες για τον σκώρο και το άρωμα, χαλάρωση και ηρεμία για καλύτερο ύπνο. Ακόμη κι αν δεν αποστάζεις έλαια, λίγα άνθη κάτω από το μαξιλάρι χαρίζουν γλυκότερο βράδυ.
Ο Σεπτέμβρης είναι το παράθυρο ευκαιρίας. Ένα προσεκτικό κλάδεμα τώρα —πάντα μακριά από το ξυλώδες μέρος— κρατά τη λεβάντα πυκνή, νεανική και έτοιμη για άνοιξη που μυρίζει… λεβάντα από μακριά. Αν το αφήσεις για αργότερα, το φυτό θα στο «πει» μόνο του: γκρίζο, ξυλώδες και κουρασμένο. Μην το αφήσεις να φτάσει εκεί.
Διαβάστε ακόμα: Υγρασία και μούχλα: 6 φυτά εσωτερικού χώρου που λειτουργούν σαν φυσικοί αφυγραντήρες
