Ένας Κρητικός από το Ρέθυμνο, ο Οδυσσέας Πλατύραχος ξενιτεμένος χρόνια στην Αυστραλία, βρέθηκε πρόσφατα στην Κρήτη, προσκαλεσμένος από την ΠΑ.Δ.Ε. Μ.Μ.Ε. (Παγκρήτια Δημοσιογραφική Ένωση Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης) ως τιμώμενο πρόσωπο για τους αγώνες και την προσφορά του στη δημοσιογραφία και στη διάδοση και διάσωση της Κρητικής Παράδοσης στη νέα του πατρίδα, το Σίδνεϋ της Αυστραλίας.
Με αφορμή το περιεχόμενο ενός πολύ συγκινητικού ποιήματος, με τίτλο « Γιάιντα» που απαγγέλθηκε από τον προαναφερόμενο μετανάστη της Κρήτης κατά τη διάρκεια κοπής της βασιλόπιτας από την ΠΑ.Δ.Ε. Μ.Μ.Ε., την 1η Φεβρουαρίου 2009 εντός του ελλιμενισμένου πλοίου «Φαιστός» των Μινωικών Γραμμών, στο λιμάνι του Ηρακλείου, ήρθαν στη θύμηση των ηλικιωμένων, τα δύσκολα χρόνια που ζούσε η Ελλάδα στο παρελθόν. Τουλάχιστον για δύο δεκαετίες, μετά το 1950.
Γιάιντα
Αναντρανίζω για να ιδώ
την ομορφιά σου Κρήτη
στη ζωγραφιά απού 'σαξα
στην άκρα του πλανήτη.
Γιατί 'σαι αλάργο δεν μπορώ
να 'μαι κοντά σου πάντα
και μες τη σκέψη τριγυρνά
ένα μεγάλο γιάιντα!
Γιάιντα δεν μπόριες Κρήτη μου
να μας σε θρέψεις τότες
Και έπεψές μας διακονιά
σ' ούλες τσι ξένες πόρτες.
Στον Καναδά, στην Αμερική,
πέρα στη Γερμανία,
κάτω βαθιά στην Αφρική
και δω στην Αυστραλία.
Ωσάν τη λεμονόκουπα
ετσά επέταξές μας
Εσύ πρώτη πατρίδα μας
στα ξένα κι έχασές μας.Χειμαρρώδεις και στην ομιλία του ο κ. Οδυσσέας Πλατύραχος γεννημένος στις Κουρούτες Αμαρίου Ρεθύμνου πέτυχε στην ξενιτιά, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες, να διακριθούν για το ήθος, την εντιμότητά τους και την διατήρηση της παράδοσης του τόπου που γεννήθηκαν. Η ΠΑ.Δ.Ε. έκανε το χρέος της… Εμείς δίνουμε συνέχεια στο νόημα των στίχων μιας και τα τελευταία χρόνια κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτή τη χώρα.
Οι αγρότες, άρχισαν ν’ ανησυχούν για το μέλλον τους με τα πρόσφατα δρώμενα της κυβέρνησης εναντίον τους. Και δεν είναι μόνο οι εξευτελιστικές τιμές που έχουν τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα. Είναι και η απαράδεκτη νομοθεσία, όπως τη χαρακτηρίζουν, που αφορά τις οικοδομές. Ο ίδιος νόμος σε όλη την Ελλάδα. Το ίδιο σε φτωχά ορεινά χωριά, το ίδιο και σε παραθαλάσσια τουριστικά θέρετρα και σε πόλεις.
Ρωτήσαμε πολλούς νέους, αλλά και ηλικιωμένους καθώς επίσης και επιχειρηματίες να μας πουν τη γνώμη τους ή τι προτείνουν για να επανακάμψει η ύπαιθρος. Στο ίδιο μήκος κύματος οι απαντήσεις. Ενδεικτικά καταγράφουμε ορισμένες.
Απόστολος Παπαδογιαννάκης: “ Γεννήθηκα και μένω στα Τοπόλια γι’ αυτό θέλησα να φτιάξω ένα σύγχρονο σπίτι για την οικογένειά μου. Μετάνιωσα όμως πικρά γιατί δεν περίμενα αυτές τις εξελίξεις σε βάρος μας, από την κυβέρνηση. Εκτός από αγρότης είμαι και τεχνίτης πολλαπλών εργασιών διατηρώντας κι ένα μικρό παντοπωλείο με πρακτορείο Τύπου. Δύσκολα βγαίνει το μεροκάματο. Για την άδεια της οικοδομής πλήρωσα 8000 ευρώ και μαζί με το ΙΚΑ θα υπερβεί τις 33000 ευρώ. Τα υλικά για να τα φέρω στο χωριό και στη γειτονιά εδώ, στοιχίζουν πάρα πολύ πιο ακριβά από ότι αν έφτιαχνα το σπίτι μου για παράδειγμα στο Καστέλλι. Γράψε, σε παρακαλώ ότι είναι άδικο να πληρώνουν οι αγρότες χρήματα για την έκδοση οικοδομικών αδειών και ΙΚΑ για μεροκάματα που οι ίδιοι, όπως εγώ κάνω, μετά που έπεσαν τα τσιμέντα. Στο χωριό είμαστε 3-4 νέοι οικογενειάρχες που έχουμε μικρά παιδιά. Αν δεν μας συμπαρασταθεί η πολιτεία, πρέπει να φύγουμε, μας διώχνουν, κάνουν όπως και παλιά, αλλά με αυτή την παγκόσμια κρίση, που να πάμε μετανάστες;”
Αποστολος Κατσουλάκης: “ Από το Ορθούνι Κυδωνίας είμαι, αλλά τώρα και τρία χρόνια δεν πηγαίνω καθόλου να περιποιηθώ την περιουσία μου γιατί δεν με συμφέρει. Δεν είναι τιμή αυτή που έχει το λάδι. Αν το κράτος δεν δώσει κίνητρα έστω και τώρα κι ας είναι αργά, πολύ σύντομα ερημώνει «πεθαίνει» η ύπαιθρος”.
Στέφανος Κοκοτσάκης, Δραπανιά: “ Είμαι ηλικιωμένος άνθρωπος και στεναχωριέμαι με όσα συμβαίνουν σε βάρος του ταλαίπωρου αγρότη. Καραμανλής λεγόταν ο πρωθυπουργός που ανάγκασε τους Έλληνες στο παρελθόν να γίνουν μετανάστες και Καραμανλής πάλι, όπως δείχνουν τα πράγματα, επιχειρεί το ίδιο…”
Ελένη και Γιώργος Κλουβιδάκης, Καληδονία: “ Έχω δύο παιδιά μια κόρη και τον γιο μου αυτό που έμεινε στο χωριό απασχολούμενος με αυτή τη μικρή επιχείρηση. Ανησυχούμε όμως με τα μέτρα που ακούμε ότι θα πάρει η κυβέρνηση… Εμείς χρειαζόμαστε υποστήριξη όχι… κυνηγητό”.
Ιωάννης Γιαννουδάκης επιπλοποιός: “ Όλες οι κυβερνήσεις αγνόησαν την αγροτιά, το εννοώ γιατί καμία δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία στον κόσμο της υπαίθρου. Ορίστε πως εξελίσσονται οι καταστάσεις. Οι τιμές των αγροτικών προϊόντων παραμένουν ιδιαίτερα χαμηλές. Οικοδομική δραστηριότητα στα χωριά δεν υπάρχει, ελάχιστοι χτίζουν εξ αρχής. Το κράτος μπορεί να δώσει παροχές τροποποιώντας την νομοθεσία. Σε μια οικοδομή εργάζονται πάρα πολλά επαγγέλματα… Να δουλέψουμε και οι ντόπιοι επαγγελματίες όχι μόνο οι κύριοι των πολυεθνικών επιχειρήσεων;”
Ειρήνη Μπερεδάκη επιχειρηματίας: “Σαφώς και θα πρέπει να δοθούν κίνητρα κυρίως στην ορεινή ενδοχώρα για να μπορέσουν οι άνθρωποι να επιστρέψουν στη γενέτειρά τους ή να φροντίζουν τις περιουσίες τους. Να προβάλλονται και τα ευρωπαϊκά προγράμματα αναστύλωσης παλιών κατοικιών…”
Ρεπορτάζ: Γιάννης Η. Κάκανος
