Η διαφαινόμενη αδυναμία της ελληνικής Πολιτείας να επιτύχει το ορθό αναπτυξιακό μίγμα βιομηχανικής προόδου και οικολογικής ισορροπίας οδήγησε χθες τη Νομαρχία Δυτικής Αττικής και το Δήμο Ελευσίνας να καταγγείλουν από κοινού προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τέσσερις παραβάσεις περιβαλλοντικών Οδηγιών της Κοινότητας, ενώ το ζήτημα του Θριασίου έφερε στο Ευρωκοινοβούλιο με ερώτησή της και η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Αννυ Ποδηματά.
Η αντίδραση κατοίκων και φορέων της Δυτικής Αττικής, όπως εκφράστηκε και σε χθεσινή παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το ΥΠΕΧΩΔΕ, συμπυκνώνεται στην απλή αλλά δίκαιη αρχή τού «δεν είναι δυνατόν όλα να μαζεύονται εδώ». Οτι η περιοχή τους, δηλαδή, δεν μπορεί να είναι ο μόνιμος χώρος υποδοχής των «παραπροϊόντων» της βιομηχανικής δραστηριότητας της Αττικής. Μελέτη του Πανεπιστημίου Αθηνών αποδεικνύει, μάλιστα, ότι η περιοχή στο Μελετάνι Μάνδρας, όπου προορίζεται να εγκατασταθεί η μονάδα απόθεσης των βιομηχανικών αποβλήτων, είναι πλήρως ακατάλληλη για τέτοια χρήση λόγω του υδροπερατού και ασταθούς εδάφους που μπορεί να προκαλέσει στο μέλλον διαρροή ουσιών στο ήδη βεβαρημένο περιβάλλον.
Οι Τοπικές Αυτοδιοικήσεις της Δυτικής Αττικής εγκαλούν στην Κομισιόν τη σχεδιαζόμενη ηλεκτροπαραγωγική μονάδα ΔΕΗ – Χαλυβουργικής για παραβάσεις στα εκπεμπόμενα όρια του διοξειδίου του άνθρακα, τις συγκεντρώσεις του όζοντος και τη διαχείριση αποβλήτων.
Ενώ στην ερώτησή της η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ ζητεί να πληροφορηθεί κατά πόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ενήμερη για τις σχεδιαζόμενες νέες επενδύσεις στην Ελευσίνα και εάν προτίθεται να λάβει μέτρα προκειμένου να προστατεύσει την περιοχή στην περίπτωση που διαπιστωθούν παραβιάσεις της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ε.Ε.
Δεν είναι η πρώτη φορά που τα ευρωπαϊκά όργανα δέχονται «οχλήσεις» σχετικές με το Θριάσιο.
Η απαξίωση της περιοχής έχει προκαλέσει δύο καταδίκες της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η πρώτη τον Ιούνιο του 2004 (για έλλειψη αποχετευτικού δικτύου) και η δεύτερη τον Απρίλιο του 2005 για μη λήψη μέτρων για τα επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα και για τη ρύπανση των υπόγειων υδάτων του Θριασίου.
Παρά τις καταδίκες όμως, οι τόνοι των αποβλήτων που παράγονται καθημερινά από τις δεκάδες βιομηχανίες της περιοχής εξακολουθούν να αποθηκεύονται μέσα στις εγκαταστάσεις παραγωγής ή να απορρίπτονται, παρανόμως, αλλού, όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι. Ως λύση έχει προταθεί, ήδη από το 2006, η «χωματερή» των βιομηχανικών αποβλήτων να δημιουργηθεί στα παλιά μεταλλεία βοξίτη στο Μελετάνι. Τι βρίσκεται εκεί; Ισως «ο μοναδικός πνεύμονας πρασίνου που αντιστέκεται στην περιοχή δυτικά του υποβαθμισμένου Θριασίου Πεδίου, αποτελώντας μοναδική πηγή οξυγόνου», όπως σημειώνει στην τεχνική του έκθεση ο καθηγητής του Παν. Αθηνών κ. Ε Λέκκας.
Εκεί, σύμφωνα με τη μελέτη κατασκευής, θα μεταφέρονται κάθε χρόνο 46.553 κυβικά μέτρα αποβλήτων, 80.000 τόνοι σκουριάς συσσωρευμένης στις διάφορες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, 50 τόνοι σκόνης από τα σακκόφιλτρα, δηλαδή τα ειδικά, πλην τοξικά, φίλτρα που τοποθετούν στις καμινάδες τους οι βιομηχανίες.
Στο σύνολό του ο όγκος των επικίνδυνων βιομηχανικών υπολειμμάτων θα μπαίνει σε ειδικές μεμβράνες και στη συνέχεια θα θάβεται μέσα στις τεράστιες λεκάνες απορροής που υπάρχουν στην περιοχή των μεταλλείων.
Ομως, η τεχνική έκθεση (2007) των Λέκκα - Παπασπυρόπουλου κάνει λόγο για «περιβαλλοντική ανασφάλεια διάρκειας 5 δεκαετιών και υποστηρίζει ότι «το προτεινόμενο έργο-παρέμβαση στο περιβάλλον πρόκειται να μετατρέψει την ευρύτερη περιοχή σε μόνιμο εργοτάξιο και, μάλιστα, αυξημένης επικινδυνότητας». Επιπλέον, στην τεχνική έκθεση διατυπώνεται ξεκάθαρα ότι το ενδεχόμενο ενός περιβαλλοντικά ανεπανόρθωτου ατυχήματος είναι αδύνατον να αποκλειστεί εξαιτίας της μορφολογίας της περιοχής.
Oχι άλλη υποβάθμιση της ζωής μας
Με συνθήματα όπως «Tο Θριάσιο δεν θα πεθάνει» και «ΔΕΗ και Χαλυβουργική, να πάτε στην Ανάβυσσο να χτίσετε εκεί», κάτοικοι της Ελευσίνας βροντοφώναξαν χθες το απόγευμα, έξω από τα γραφεία του ΥΠΕΧΩΔΕ στη Χαριλάου Τρικούπη, ένα ηχηρό «όχι» στην περαιτέρω υποβάθμιση της περιοχής τους. Hταν η δεύτερη μεγάλη κινητοποίησή τους μετά τη μεγάλη συναυλία στην είσοδο της Χαλυβουργικής, ενάντια στην εγκατάσταση του κολοσσιαίου θερμοηλεκτρικού σταθμού ισχύος 880MW, στις επεκτάσεις των διυλιστηρίων των ΕΛΠΕ και στη δημιουργία χωματερής βιομηχανικών αποβλήτων στο καταπράσινο Μελετάνι της Μάνδρας. Πενταμελής επιτροπή, ανάμεσά της ο δήμαρχος της Ελευσίνας κ. Γιώργος Αμπατζόγλου, εισήλθε στο υπουργείο για να παραδώσει ψήφισμα διαμαρτυρίας. Τους πέντε δέχτηκε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου, κ. Ευάγγελος Μπαλτάς, ο οποίος τους απάντησε ότι θα ενημερώσει τον υπουργό και θα του διαβιβάσει τα αιτήματά τους, χωρίς ωστόσο να δεσμευτεί για τίποτε. Οι κάτοικοι υποστήριξαν, μεταξύ άλλων, ότι ενώ η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει καταδικάσει τη χώρα μας για την κατάσταση του περιβάλλοντος στο Θριάσιο πεδίο, η ελληνική Πολιτεία αντί να συμμορφωθεί συνεχίζει να τους αντιμετωπίζει σαν πολίτες γ’ κατηγορίας, δοκιμάζοντας την αντοχή και την ανοχή τους.
«Θα είναι σαν να περνάνε 2 εκατομμύρια αυτοκίνητα την ημέρα μέσα από τα σπίτια μας. Θα μολύνουν ακόμη περισσότερο το ήδη βεβαρημένο Θριάσιο για να εξάγουν ρεύμα στην Ιταλία. Δεν ελέγχει κανείς ούτε καν τις μεσαίες επιχειρήσεις που ρυπαίνουν ανεξέλεγκτα το περιβάλλον», είπε στον ΕΤ η κ. Αγγελική Σωτήρχου, μέλος της επιτροπής αγώνα, και συμπλήρωσε: «Εχουμε φτιάξει τη ζωή μας στην Ελευσίνα. Θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν εκεί. Να αγαπήσουν την περιοχή όπως την αγαπήσαμε και εμείς. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τους ανθρώπους στη μοίρα τους, να αφήσουμε την πόλη, τον πολιτισμό και την ιστορία της να σβήσουν. Οσο για την Πολιτεία, μπορεί να εκμεταλλευτεί τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας όπως τόσα ευρωπαϊκά κράτη και να μην πληρώσουν οι Ελληνες την ευρωπαϊκή καταδίκη
e-tipos
