Καθώς εντείνεται ο δημόσιος διάλογος για τις συνέπειες της Τεχνητής Νοημοσύνης και τις απώλειες θέσεων εργασίας, οι ειδικοί λένε ότι υπάρχουν κάποιες δουλειές που δεν κινδυνεύουν- τουλάχιστον για κάποιο διάστημα.
Από την αρχή της βιομηχανικής επανάστασης εκφράζονταν ανησυχίες ότι οι μηχανές θα αντικαθιστούσαν τους εργάτες. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι τα έχουν καταφέρει. Όμως με την ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης, οι μηχανές και πιο συγκεκριμένα τα ρομπότ, αντικαθιστούν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στις εργασίες τους.
Τον Μάρτιο, σε έκθεση της Goldman Sachs αναφερόταν η εκτίμηση ότι οι εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης μπορούν να υποκαταστήσουν τον άνθρωπο στο ένα τέταρτο των εργασιών. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ, σύμφωνα με την ίδια έκθεση, κινδυνεύουν να χαθούν 300 εκατομμύρια θέσεις δουλειάς.
Ο Μάρτιν Φορντ, συγγραφέας του βιβλίου «Ο Νόμος των Ρομπότ: Πως η Τεχνητή Νοημοσύνη θα Αλλάξει τα Πάντα», λέει ότι «δεν είναι μόνο αυτό που μπορεί να συμβεί στα άτομα, αλλά μπορεί να είναι συστημικό. Θα μπορούσε να συμβεί σε πολλούς ανθρώπους, δυνητικά αρκετά ξαφνικά, δυνητικά στον ίδιο χρόνο. Και αυτό έχει επιπλοκές όχι μόνο σε αυτά τα άτομα, αλλά στο σύνολο της οικονομίας».
Αλλά υπάρχουν και καλά νέα, όπως σημειώνει το BBC. Οι ειδικοί λένε πως παρότι οι εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης αναπτύσσονται ταχύτατα, εξακολουθούν να υπάρχουν πράγματα που η Τεχνητή Νοημοσύνη δεν μπορεί να τα αναλάβει. Είναι οι στόχοι που επιτυγχάνονται χάρη στις ιδιαίτερες ικανότητες του ανθρώπου, όπως η συναισθηματική νοημοσύνη και η σκέψη «έξω από το κουτί». Και αναλαμβάνοντας ρόλους με βάση αυτές τις ιδιαίτερες ικανότητες μειώνονται οι κίνδυνοι να βρούμε κάποια μέρα στη θέση δουλειάς, ένα ρομπότ.
«Νομίζω ότι γενικά υπάρχουν τρεις κατηγορίες που θα είναι σχετικά σίγουρες στο ορατό μέλλον», λέει ο Φορντ. «Η πρώτη είναι οι δουλειές που είναι δημιουργικές: δεν κάνετε τυποποιημένες εργασίες, ούτε απλά βάζετε τα πράγματα σε άλλη σειρά, αλλά πραγματικά κατεβάζετε νέες ιδέες και οικοδομείτε καινούρια πράγματα».
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλες οι θεωρούμενες «δημιουργικές» δουλειές είναι ασφαλείς. Ορισμένες δουλειές, όπως η γραφιστική, είναι από τις πρώτες που θα χαθούν, καθώς βασικοί αλγόριθμοι μπορούν να αναλύσουν εκατομμύρια εικόνες και να έχουμε το αισθητικό αποτέλεσμα που θέλουμε πολύ γρήγορα. Αλλά υπάρχει ασφάλεια σε άλλου είδους δημιουργικές εργασίες, όπως λέει ο Φορντ: «στις επιστήμες, την ιατρική και στις νομικές επιστήμες, οι άνθρωποι θα βγαίνουν μπροστά με νέες στρατηγικές. Νομίζω ότι θα εξακολουθήσει να υπάρχει χώρος για τους ανθρώπους».
Η δεύτερη κατηγορία που θεωρείται ασφαλής, είναι οι δουλειές που απαιτούν περίπλοκες διαπροσωπικές σχέσεις: νοσηλεύτριες, σύμβουλοι επιχειρήσεων και ερευνητές-δημοσιογράφοι.
Αυτές είναι δουλειές, λέει, «όπου χρειάζεται βαθειά κατανόηση για τους ανθρώπους. Νομίζω ότι θα περάσει πολύς καιρός πριν η Τεχνητή Νοημοσύνη αποκτήσει την ικανότητα διάδρασης με τρόπο που να μπορεί να χτίζει σχέσεις».
Η τρίτη ασφαλής ζώνη, λέει ο Φορντ, «είναι δουλειές που πραγματικά απαιτούν έντονη κινητικότητα και επιδεξιότητα και ικανότητα επίλυσης προβλημάτων σε απρόβλεπτα περιβάλλοντα». Σε αυτή την κατηγορία εμπίπτουν εργασίες όπως οι ηλεκτρολόγοι, οι υδραυλικοί και οι ηλεκτροσυγκολλητές. «Είναι δουλειές στις οποίες αντιμετωπίζεις νέες καταστάσεις συνεχώς», προσθέτει ο Φορντ, επισημαίνοντας ότι «είναι πιο δύσκολο να περάσουν στον αυτοματισμό».
