Οι Ταλιμπάν δηλώνουν πως έχουν αλλάξει στάση απέναντι στις γυναίκες, όμως όπως περιγράψαμε παραπάνω, ήδη οι πρώτες τους κινήσεις δείχνουν το αντίθετο.
Επιπρόσθετα, οι Ταλιμπάν διατύπωσαν τη θέση πως οι γυναίκες θα έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση αλλά μόνο μέχρι την ηλικία των 12 ετών, ενώ σχεδιάζουν να επαναφέρουν το μέτρο κυκλοφορίας τους με συνοδό.
Είναι σαφές πως τα δικαιώματα που είχαν κερδίσει οι Αφγανές γυναίκες με πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, τη συμμετοχή τους στη πολιτική ζωή του τόπου και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, αποτελούν παρελθόν. Από την άλλη, η επαναφορά της μπούργκας που έγινε σύμβολο της καταπίεσης από τους Ταλιμπάν, έρχεται να συμβολίσει και πάλι ένα «νέο» τζιχαντιστικό καθεστώς σκοταδιστικής επιβολής, στα ερείπια που αφήνει η Δύση.
Αντιμέτωπες με σκληρή καταπίεση βρίσκονται εκατομμύρια γυναίκες στο Αφγανιστάν μετά την επαναφορά στην εξουσία των φανατικών ισλαμιστών, ύστερα από 20 χρόνια
Η προσφορά «συζύγων» είναι μια στρατηγική που αποσκοπεί στο να ενταχθούν περισσότεροι άνδρες στα στρατεύματα των Ταλιμπάν, ενισχύοντας περαιτέρω τις δυνάμεις τους. Προφανώς, πρόκειται για σεξουαλική υποδούλωση, σεξουαλική σκλαβιά υπό το πρόσχημα του γάμου, και έγκλημα πολέμου βάσει της Σύμβασης της Γενεύης (άρθρο 27), η οποία προβλέπει πως:
«οι γυναίκες πρέπει να προστατεύονται από κάθε επίθεση ενάντια στη τιμή τους, ιδίως από βιασμό, εξαναγκασμένη πορνεία ή οποιαδήποτε άλλη μορφή απρεπούς επίθεσης».
Το 2008, το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εξέδωσε άλλωστε το «ψήφισμα 1820" που δηλώνει ότι «ο βιασμός και άλλες μορφές σεξουαλικής βίας συνιστούν εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας». Αναγνωρίζει τη σεξουαλική βία ως τακτική πολέμου με σκοπό την ταπείνωση, κυριαρχία και ενστάλαξη φόβου στα άμαχα μέλη της κοινότητας.
Είναι πλέον σαφές πως η επόμενη μέρα στην περιοχή θα είναι ιδιαιτέρως δύσκολη για τις γυναίκες, με την παγκόσμια κοινότητα και τα Ηνωμένα Έθνη να καλούνται να δώσουν σαφείς απαντήσεις πέραν των τυπικών διατυπώσεων που αναμένουμε στο εγγύς μέλλον.
Σχετικά άλλωστε με το καθεστώς που θα επικρατήσει στη χώρα και τις επιπτώσεις που αυτό θα έχει στη διαβίωση των γυναικών, ο εκπρόσωπος των Ταλιμπάν Shail Shaheen, απάντησε κατά την παρέμβασή του στο BBC, δίνοντας στο στίγμα: «δεν μπορώ να πω αυτή τη στιγμή, αυτό εξαρτάται από τους δικαστές στα δικαστήρια και τους νόμους. Οι δικαστές θα διοριστούν σύμφωνα με το νόμο της μελλοντικής κυβέρνησης». Κοινώς, ο Ισλαμικός Νόμος, η αυστηρή εφαρμογή της Σαρίας, είναι προ των πυλών, με ο,τι αυτό συνεπάγεται (λιθοβολισμοί κυρίως γυναικών για μοιχεία).
Από τη δική της μεριά, η ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, Zarmina Kakar, περιέγραψε την όλη κατάσταση με τον πλέον γλαφυρό τρόπο. «αισθάνομαι σαν ένα πουλί που καταστρέφεται η φωλιά του και δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο από το να βλέπει την καταστροφή και να κλαίει. Πούλησαν τη χώρα μας. Και στέλνουν τις Αφγανές γυναίκες πίσω στο σκοτάδι και το αβέβαιο μέλλον».
Οι τις μπούρκες να πολλαπλασιάζονται στους δρόμους της Καμπούλ.
Ακόμα και η δημοσιογράφος του CNN βγήκε στον «αέρα» χωρίς να θυμίζει σε καμία περίπτωση το πως εμφανιζόταν σε προηγούμενες ανταποκρίσεις.
«Βλέπω πολλούς άντρες, βλέπω πολλά παιδιά, βλέπω και κάποιες γυναίκες, αλλά σίγουρα είναι πολύ λιγότερες από ότι θα έβλεπαν σε μια καθημερινή μέρα στην Καμπούλ, ενώ ακόμα κι αυτές που κυκλοφορούν είναι ντυμένες πιο συντηρητικά από ότι ήταν χτες, ενώ περπατούσαν στον δρόμο» αναφέρει η δημοσιογράφος Clarissa Ward περιγράφοντας την κατάσταση.
«Βλέπω περισσότερες μπούρκες από ότι βλέπω συνήθως, προφανώς κι εγώ είμαι ντυμένη πολύ διαφορετικά από ότι θα ντυνόμουν κανονικά για να κυκλοφορήσω στους δρόμους της Καμπούλ».
#Afghanistan in two screengrabs:
— Alex Kokcharov (@AlexKokcharov) August 16, 2021
Same TV channel (@CNN), same reporter (@clarissaward), same city (Kabul). Before Taliban capture of Kabul - and after: pic.twitter.com/4MFrYYM830
