«Το όνομα μου είναι Mary Ellen Wilson. Δεν ξέρω πόσο χρονών είμαι. Η μαμά μου με μαστιγώνει και με χτυπά σχεδόν κάθε μέρα. Δε μου έχει δείξει ποτέ αγάπη. Ούτε με ένα φιλί. Μου απαγορεύει να παίζω με άλλα παιδιά και ποτέ δεν τόλμησα να μιλήσω σε κάποιον γιατί εάν το έκανα θα με έδερνε. Κάθε φορά που η μαμά μου βγαίνει έξω με κλειδώνει στο υπνοδωμάτιο. Δεν έχω βγει ποτέ έξω από το σπίτι…».
Αυτή ήταν η συγκλονιστική κατάθεση της Mary Ellen Wilson ενώ κοριτσιού που ζούσε για επτά χρόνια την απόλυτη φρίκη από την θετή της μητέρα.
Η υπόθεση κακοποίησης της έφτασε το 1874 στο δικαστήριο της Νέας Υόρκης και έγινε η αρχή για την προστασία των κακοποιημένων παιδιών.
Τα όσα τραγικά διηγήθηκε στο δικαστήριο αυτό το ανήλικο κορίτσι συντάραξαν την αμερικανική κοινωνία και οδήγησαν στην ίδρυση του πρώτου οργανισμού που στηρίζει παραμελημένα και κακομεταχειρισμένα παιδιά.
Οι μαρτυρίες της Mary Ellen στη σκοτεινή δικαστική αίθουσα του Ανώτατου Δικαστηρίου της Νέας Υόρκης άλλαξαν εντελώς την αντίληψη και την στάση του κόσμου απέναντι στα φαινόμενα της ενδοοικογενειακής βίας και της κακοποίησης παιδιών.
Η υπόθεσή της πήρε μεγάλες διαστάσεις και οδήγησε σε μεταρρυθμίσεις του αμερικανικού νομικού συστήματος. Νομικές δίοδιοι επέτρεπαν πια την παρέμβαση των Αρχών σε σπίτια κακοποιημένων παιδιών βάζοντας τέλος στον εφιάλτη τους.
Το φτωχό κορίτσι που κατέληξε σε λάθος χέρια