Ο ΣΥΡΙΖΑ απογοήτευσε αυτούς που ενέπνευσε και τους έκανε να ελπίσουν ότι υπάρχει ελπίδα, υπάρχει άλλος δρόμος και πως, τουλάχιστον, υπάρχει μια άλλη αντίληψη στον τρόπο διαχείρισης της εξουσίας.
Ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του πολύ σύντομα απορροφήθηκαν από το «σύστημα», ξένο και εγχώριο, που υποτίθεται ότι πολεμούσαν. Κάπου εκεί άρχισε να αποτυπώνεται και το τραγικά γελοίο της υπόθεσης: ο ριζοσπαστισμός παρέα με τα κότερα και τα πούρα, οι υπουργοί με τους μηχανισμούς βολέματος των «δικών μας παιδιών», η αριστερά των 3,60, του προεκλογικού φιλοδωρήματος στο όριο της απροσχημάτιστης δωροδοκίας.
Κι αν όλα αυτά είναι αναμενόμενα σε έναν μηχανισμό εξουσ'ιας στην Ελλάδα, η εικόνα αρχίζει και γίνεται εξοργιστική, πέρα από γελοία, όταν αυτός ο μηχανισμός πουλάει αριστερά παραμύθια. Στην αναμέτρησή της με τους εξπέρ του είδους και μάλιστα στο γήπεδό τους αυτή η ριζοσπαστική αριστερά του Αλέξη Τσίπρα ήταν καταδικασμένη να συντριβεί. Υπό αυτήν την έννοια μια έννοια ο ΣΥΡΙΖΑ τιμωρείται για την ασέλγεια σε βάρος της αριστεράς. Η τιμωρία του ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο είναι το λιγότερο...
Οι συνέπειες αυτής της τιμωρίας δεν αφορούν και δεν περιορίζονται μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ και στην ηγεσία του. Το βάρος αυτής της τιμωρία πέφτει εν τέλει στο λαό ο οποίος, πιθανότατα χωρίς να τρέφει ψευδαισθήσεις για καλύτερες μέρες προτίμησε με την ψήφο του να τιμωρήσει την γελοιότητα και την υπεροψία
Ο Αλέξης Τσίπρας ηττήθηκε για πρώτη φορά. Το 2012 που έχασε από το Σαμαρά, δεν ήταν ήττα. Δεν περίμενε ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο ίδιος τότε να είναι Αξιωματική Αντιπολίτευση. Κέρδισε το 2014 στις Ευρωεκλογές, κέρδισε το 2015 Ιανουάριο και Σεπτέμβριο αλλά και το δημοψήφισμα που μεσολάβησε.
Ακόμα και ο Μπάρακ Ομπάμα όταν τον είχε συστήσει στη σύζυγο του, Μισέλ, της είχε πει: «Είναι αυτός που έχει κερδίσει όλες τις τελευταίες εκλογές στην Ελλάδα». Ο Αλέξης Τσίπρας πίστεψε ότι μπορεί να κερδίσει όποια αναμέτρηση ήθελε. Αλλά δεν ήταν έτσι. Και δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που ηττάται.
Τώρα το στοίχημα που έχει ο Πρωθυπουργός είναι να συγκρατήσει όλες τους τις δυνάμεις και να μην δει τον ΣΥΡΙΖΑ να χάνεται. Από τη χθεσινή εικόνα των αποτελεσμάτων κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται καθώς κρατά δυνάμεις με το τρίτο Κίνημα Αλλαγής να βρίσκεται πολύ πίσω. Ο Αλ. Τσίπρας πλήρωσε ακριβά κάποιες στρατηγικές του επιλογές. Προκλητικές προεκλογικές παροχές, Πολακισμός αλλά και η συγκυβέρνηση με τον Καμμένο - όσο και αν δεν το περίμενε - καθόρισαν το αποτέλεσμα των Εκλογών.
Υπήρξε μία υπεροψία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που όχι μόνο δε συνάδει με τα ήθη της Αριστεράς αλλά ήταν στα όρια του προκλητικού. Είναι αυτό που επεσήμανε και ο Νίκος Φίλης σε συνέντευξή του τη Δευτέρα: «Το ζήτημα του ύφους της εξουσίας. Ορισμένες συμπεριφορές δημιούργησαν μια απόσταση των πολιτών από τη διακυβέρνηση». Ισχυρές καθεστωτικές συμπεριφορές όχι μόνο από κυβερνητικά στελέχη, αλλά ακόμη και από αντιαισθητικούς γυρολόγους, παρατρεχάμενους.
Πέραν αυτών η κυβέρνηση έκανε μία φορολογική επιδρομή στη μεσαία τάξη, η οποία κυριολεκτικά ισοπεδώθηκε τα προηγούμενα χρόνια των Μνημονίων αλλά κορυφώθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κόστισε επίσης και το άνοιγμα στον Κεντροαριστερό χώρο με καμένα στελέχη που «όπου και αν πάτησαν δεν φύτρωσε χόρτο». «Γέφυρες» και «Προοδευτική Συμμαχία» με ανθρώπους που δεν είχαν κανένα μα κανένα αντίκρισμα στην κοινωνία.
Ένας ακόμα ισχυρός λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε είναι το γεγονός ότι συναγελάστηκε και έκατσε στο ίδιο τραπέζι με τους ισχυρούς της αστικής τάξη της χώρας. Όχι από την απέναντι πλευρά αλλά από την ίδια μεριά του τραπεζιού.
Ο Πρωθυπουργός έπεσε θύμα των αναλυτών του που του έλεγαν για μικρότερη διαφορά, δεν άκουσε τα μπαρουτοκαπνισμένα κομματικά στελέχη που τον «γαργάλισαν» για πρόωρες εθνικές εκλογές νωρίτερα και συνετρίβη.
Το μόνο καλό για τον ίδιο είναι αυτό που αναφέρθηκε και παραπάνω. Ότι δηλαδή παραμένει η μεγάλη δύναμη στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Ίσως - αν και δεν σκέφτονται έτσι τα κόμματα που χάνουν σταδιακά την εξουσία - η ήττα λειτουργήσει ως κινητήριος μοχλός για αναστοχασμό, για αλλαγή ύφους, ήθους αλλά και κατάθεσης σαφούς πολιτικής πρότασης για το αύριο της χώρας εν όψει και της προεκλογικής περιόδου που ξεκίνησε από την Κυριακή το βράδυ, με τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα.
Τους τρεις λόγους που, κατά την γνώμη του, οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ στην χθεσινή ήττα και την χώρα σε πρόωρες εθνικές εκλογές, εξήγησε ο πρώην υπουργός Νίκος Φίλης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο πρώτος λόγος είναι η εφαρμογή των μνημονίων. «Ίσως ήταν λιγότερα επώδυνα από των προηγούμενων και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να βρει χαραμάδες για τους πιο αδύναμους συμπολίτες, αλλά τελικά εφήρμοσε μνημόνια, με νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Ο επώδυνος συμβιβασμός έφερε και άλλους συμβιβασμούς» είπε ο κ. Φίλης και συνέχισε:
«Δεν υπήρξε κόμμα που να γλίτωσε από τα μνημόνια., Η Νέα Δημοκρατία έχασε και ανασυγκροτήθηκε, το ΠΑΣΟΚ εξαερώθηκε».
Ο δεύτερος λόγος της ήττας σύμφωνα με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι «σε θέματα που δεν μας πίεσε το ασφυκτικό πλαίσιο από το Μνημόνιο προχωρήσαμε με ατολμία και αυτό το καταγράφει ο κόσμος».
Ο τρίτος λόγος είναι, όπως είπε, «το ζήτημα του ύφους της εξουσίας».
«Ορισμένες συμπεριφορές δημιούργησαν μία απόσταση των πολιτών από τη διακυβέρνηση» υπογράμμισε, μιλώντας στο ραδιόφωνο ΘΕΜΑ.
Ωστόσο έσπευσε να σημειώσει ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προσωποποιεί ευθύνες και στρατηγικές. Θεωρούμε ότι η προεδρία Τσίπρα, διαχρονικά, έδωσε αξία στον ΣΥΡΙΖΑ».
Ερωτηθείς αν μπορεί να ανατραπεί το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, παραδέχθηκε ότι πρόκειται για μεγάλη διαφορά σημείωσε δε ότι «αυτός είναι ο αγώνας».
«Υπάρχει ανάγκη ενός νέου πολιτικού σχεδίου με νέες συμμαχίες. Για παράδειγμα βλέπω ότι υπάρχει ένας κόσμος της Αριστεράς που δεν πήγε να ψηφίσει και πρέπει να τον πείσουμε να το κάνει. Υπάρχουν και άλλοι πoυ επέλεξαν μικρότερα σχήματα της αριστεράς» τόνισε.
