Ποινή φυλάκισης 16 ετών για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας επέβαλε σήμερα το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας στο Vasile Bistriceanu, 44 ετών, από τη Ρουμανία, για το θάνατο της συμπατριώτισσας του Galina Glavan, 53 ετών, ρίχνοντας της, στις 15.10.16, καυστική σόδα.
Σημειώνεται πως αρχικώς το κατηγορητήριο περιείχε κατηγορία για φόνο εκ προμελέτης, η οποία αναστάληκε αμέσως μετά την παραδοχή του καταδικασθέντα στη κατηγορία για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου, η απαξία της πράξης του Κατηγορουμένου δεν περιορίζεται μόνο στο αποτέλεσμα, το οποίο ήταν η αφαίρεση της ζωής μιας άτυχης γυναίκας 53 ετών. Σαφέστατα επεκτείνεται και στον τρόπο με τον οποίο επέλεξε να δράσει ο κατηγορούμενος.
Η μέθοδος την οποία επέλεξε, προστίθεται, αναμφίβολα επέφερε τρομερό σωματικό και ψυχικό πόνο, ταλαιπωρία, άγχος και αγωνία για το θύμα της συμπεριφοράς του αυτής. Είναι αυταπόδεικτο μέσα από τα εκτεθέντα γεγονότα πως η καυστική σόδα, και παρά την ποσότητα που χρησιμοποίησε, δεν οδήγησε σε άμεσο και απότομο θάνατο. Εκ της φύσεως της η ουσία που χρησιμοποιήθηκε επέφερε εγκαύματα σοβαρής μορφής, τα οποία οδήγησαν σε αργό, βασανιστικό θάνατο, ο οποίος ευλόγως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μαρτυρικός, σημειώνεται στην απόφαση.
Παρά δε τα ουρλιαχτά από τους πόνους, όπως αναφέρεται, το θύμα δεν απώλεσε τις αισθήσεις του και αναπόφευκτα έζησε λεπτό προς λεπτό τη χημική καύση του πλείστου μέρους του σώματος, αδυνατώντας ουσιαστικά να πράξει οτιδήποτε, το οποίο ενδεχομένως θα μπορούσε να απαλύνει τον πόνο.
Ενόψει της περιγραφής από τη συνήγορο του Κατηγορουμένου της σχέσης ως μια «τοξική σχέση αγάπης», σημειώνει το Δικαστήριο, «θεωρούμε εύλογη τη διαπίστωση πως ο Κατηγορούμενος ανέπτυξε και έτρεφε πάθος και ζήλια προς την αποβιώσασα, στοιχεία τα οποία δεν του επέτρεπαν επ΄ ουδενί λόγο να μείνει μακριά της και ή να αποδεχθεί τον χωρισμό τους, ανεξαρτήτως της συμπεριφοράς της ίδιας προς αυτόν».
«Δεχόμαστε πως οι πιο πάνω συνθήκες διάπραξης του εγκλήματος καταδεικνύουν πως ο Κατηγορούμενος τη δεδομένη στιγμή ενήργησε οδηγούμενος από την αγάπη και ζήλια του προς την αποβιώσασα και πως αυτό (το έγκλημα) θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως έγκλημα πάθους», αναφέρει η απόφαση και προσθέτει ότι αυτό το στοιχείο συνεκτιμάται και αναμφίβολα διαχωρίζει την υπό κρίση υπόθεση από μια περίπτωση ψυχρής εγκληματικής δράσης.
Το δικαστήριο αναφέρει επίσης ότι «δεν έχει αμφισβητηθεί και δεχόμαστε τη θέση ότι η συναισθηματική φόρτιση και η κατανάλωση προηγουμένως ποσότητας αλκοόλης επέδρασαν σε κάποιο βαθμό στις αντιδράσεις του Κατηγορουμένου και μείωσαν τη δυνατότητα αυτοελέγχου του κατά τον ουσιώδη χρόνο».
Αναμφίβολα, καταλήγει το δικαστήριο στην απόφαση του, « η έστω και εκ των υστέρων συνειδητοποίηση της φύσης και των συνεπειών της αξιόποινης συμπεριφοράς του Κατηγορουμένου, η μεταμέλεια και απολογία του και οι συνέπειες στη δική του ψυχική κατάσταση λαμβάνονται υπόψιν ως ελαφρυντικοί παράγοντες, πλην όμως, όπως ορθώς επισήμανε και η συνήγορος του, η απώλεια της ζωής του θύματος δυστυχώς δεν είναι αναστρέψιμη».
