Ενα από τα πλέον «αγαπημένα» θέματα συζήτησης είναι οι ψεκασμοί. Θεωρίες επί θεωριών, συζητήσεις, επιχειρήματα, «αποδείξεις», απόψεις κατακλύζουν τις ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Κουβέλης και Βορίδης κατέθεσαν σχετικές ερωτήσεις στη Βουλή. Ο πρώην αρχηγός του FBI και πρώτος που έβγαλε στη φόρα το θέμα των χημικών αεροψεκασμών και είπε πως μας σκοτώνουν δολοφονήθηκε με αρσενικό!!!
Οι συζητήσεις έχουν λάβει τη μορφή de facto παραδοχής του φαινομένου και πολλοί είναι αυτοί που καθημερινά παρατηρούν με τρόμο τον ουρανό και όταν βλέπουν λευκές γραμμές να... κρύβονται.
Ρακοβαλής Αθανάσιος
(Φυσικός- συγγραφέας)
Η παρατήρηση
Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2012 στις 8 π.μ., ο ουρανός πάνω από την Θεσσαλονίκη ήταν καταγάλανος. Τότε είδα ένα αεροπλάνο να διασχίζει τον ουρανό αφήνοντας πίσω του μία τεράστια λευκή ουρά. Συνήθως η ουρά που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα, λόγω ψύξης των καυσαερίων, είναι λευκή και έχει μήκος είκοσι με τριάντα φορές το μήκος του αεροπλάνου, πολύ μικρή σε σχέση με τις διαστάσεις του ουρανού και εξαφανίζεται μέσα σε πέντε λεπτά. Αυτή η ουρά ήταν τεράστια, έπιανε από την μία άκρη του ορίζοντα μέχρι την άλλη και δεν εξαφανιζόταν. Απλά άνοιγε, πλάταινε και γινόταν ένα λευκό μακρύ σύννεφο. Ενώ κοίταζα εμφανίστηκαν άλλα δύο αεροπλάνα, σε παράλληλες πορείες, που άφηναν και αυτά τις ίδιες τεράστιες ουρές, που έμοιαζαν με σύννεφο καθώς άνοιγαν σιγά –σιγά και ενωνόταν μεταξύ τους. Εντυπωσιάσθηκα και άρχισα να παρατηρώ τον ουρανό. Μέχρι της δύο το μεσημέρι θα είχαν περάσει γύρω στα είκοσι τέτοια αεροπλάνα καλύπτοντας όλο τον ουρανό που δεν ήταν πια γαλανός αλλά είχε καλυφθεί περίπου ο μισός, από ένα αραιό λευκό σύννεφο που είχε σχηματισθεί από τις ουρές των αεροπλάνων.
Ο τεράστιος κοινωνικός ψίθυρος και η σιγή των ΜΜΕ
Με επιφύλαξη άκουγα διάφορους, γιατρούς νοσοκομείων, δασκάλους, αστυνομικούς, καθηγητές, ιερείς, εφοριακούς, φοιτητές, πολιτικούς, δημάρχους, μαθητές, απλό κόσμο στην στάση να μιλούν διστακτικά για τους ψεκασμούς, αλλά σήμερα ήταν τόσο εντυπωσιακό και ολοφάνερο που όχι μόνο πίστεψα ότι έχουν δίκιο αλλά αγανάκτησα κιόλας.
Ποιοι είναι αυτοί που μας ψεκάζουν; Με τι μας ψεκάζουν; Γιατί μας ψεκάζουν;
Αυτά τα ερωτήματα δεν πρέπει να τίθενται. Γι’ αυτό ασκείται ψυχολογική βία (γελοιοποίηση), για να μη τολμούν οι άνθρωποι να τα ξεστομίζουν. Αρχίζουν να μιλούν και να κοροϊδεύουν τα παπαγαλάκια και οι χρήσιμοι ηλίθιοι για συνωμοσιολογία, για γραφικότητες και άλλα τέτοια εκφοβιστικά που υποσκάπτουν το κύρος του προσώπου που τολμά να πιστεύει αυτό που βλέπουν τα μάτια του. Είναι γνωστή αυτή η συμπεριφορά σαν μία μέθοδος καταστολής και ψυχολογικού πολέμου.
Μία άλλη μέθοδος για να γελοιοποιήσουν ένα θέμα είναι να βάλουν κάποιο γελοίο να μιλά για αυτό.
Οι υπερβολές, τα αστήριχτα επιχειρήματα, τα λογικά κενά, ο φανατισμός και με ένα λόγο η προβληματική προσωπικότητα του παρουσιαστή ταυτίζεται με αυτό καθαυτό το θέμα και το συμπαρασύρει στο χώρο του γελοίου. Οι θεατές που έχουν ‘φάει’ αυτή την προπαγάνδα, μόλις θιχτεί το επίμαχο θέμα, αντιδρούν λέγοντας, ε… καλά, αυτά τα λέει ο τάδε (γελοίος) και δεν μπαίνουν στην διαδικασία να σκεφτούν.
Έτσι το θέμα γελοιοποιείται χωρίς καν να συζητηθεί, χωρίς να ακουστούν απόψεις ή επιχειρήματα. Μια διανοητική ταφόπλακα στο νού των ανθρώπων.
Αυτός που μπορεί να διαμορφώνει και να ελέγχει τον νού των ανθρώπων αυτός τους εξουσιάζει κιόλας. Το 80% αυτής της δουλειάς το κάνει η τηλεόραση. Υπάρχει και ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που πιστεύουν ό,τι τους λέει η τηλεόραση. Σχεδόν σίγουρα αυτοί οι άνθρωποι αν ζούσαν την εποχή του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου θα θεωρούσαν συνομωσιολογία τις φήμες ότι οι Ναζί κάνουν σαπούνι τους Εβραίους ή ότι ο Στάλιν έχει κάνει στρατόπεδα εξόντωσης στη Σιβηρία (τα γκούλακ) και ότι εκεί στέλνει τους κάθε είδους αντιφρονούντες. Εεε… ναι, υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι.
Με τι μας ψεκάζουν ; ...
