Η Πίτσα Παπαδοπούλου ήταν καλεσμένη του Τάσου Τρύφωνος στο «Τετ α τετ» της Κυριακής 28/1 και μεταξύ άλλων μίλησε για τα παιδικά της χρόνια στη Θεσσαλονίκη και την απώλεια του αδερφού της όταν ήταν μόλις 7 ετών.
Η μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια αναφέρθηκε στην πολυετή καριέρα της που ξεκίνησε με παρότρυνση του Μιχάλη Ζαμπέτα σε ένα γνωστό νυχτερινό μαγαζί της εποχής.
Μιλώντας για τη ζωή της και τα παιδικά της χρόνια, η Πίτσα Παπαδοπούλου περιέγραψε την οικογένειά της καθώς και την τραγική απώλεια του αδερφού της: «Η μαμά μου ήταν καπνεργάτρια, ο μπαμπάς μου αγρότης.
Μπορεί να μην είχαμε πολλά αλλά δεν ξέρω να έχω στεναχωρηθεί για αυτό που δεν είχα. Ακόμα και τώρα που είμαι μεγάλη γυναίκα, δεν θυμάμαι να πείνασα. Δεν θυμάμαι να μην είχα. Ίσως δεν ήθελα κάτι παραπάνω, δεν έχω πικρία όπως ακούω πολλούς ανθρώπους.
Δεν μπορώ να το πω αυτό το πράγμα. Εγώ γνώρισα τέσσερα αδέλφια. Η μαμά μου έκανε και κάποια άλλα παιδιά τα οποία πέθαναν. Τα γεννούσε αλλά έφευγαν ενός ή δύο ετών. Όταν ήρθαν οι γονείς των γονιών μου το 1922 εγκαταστάθηκαν κοντά στην Πτολεμαΐδα, σε ένα χωριό. Εκεί ήρθαν οι παππούδες και ήταν και η μαμά μου και ο μπαμπάς μου. Μετά ήρθε η μαμά μου στη Θεσσαλονίκη.
Το ένα το είχε πατήσει το τραμ στη Θεσσαλονίκη, 7 – 8χρονών και είχαμε τρία χρόνια διαφορά με τον αδελφό μου. Βέβαια και την θυμάμαι εκείνη την ημέρα γιατί ήμουν με την αδελφή μου, η οποία ήταν πιο μεγάλη από εμάς. Οι γονείς μου τότε δούλευαν και μας έπαιρνε η αδελφή μου για να μας πάει για μπάνιο στην Αγία Τριάδα».
Ήταν το Miramare και κάναμε μπάνιο. Ανέβηκε το παιδί επάνω στο τραμ, ενδιάμεσα στα δυο τραμ και ο εισπράκτορας του χτύπησε τα χέρια. Το παιδί έπεσε μέσα και το πάτησε το άλλο τρένο, γιατί αυτό δεν ήξερε να ανέβει από τα σκαλοπάτια. Το διέλυσε το παιδί.
Δεν έγινε κάτι με τον εισπράκτορα, δεν πήγε φυλακή. Ενώ έγινε δικαστήριο, δεν έγινε κάτι. Έχασε η μαμά μου, δεν κέρδισε τίποτα. Να κερδίσει ένα συγγνώμη δηλαδή.
Η μαμά μου ήταν πολύ δυνατή γυναίκα. Μας μεγάλωσε τα παιδιά της όλα μόνη της. Δεν μπορώ να πω πολλά για τότε αλλά μέχρι τώρα που το συζητάμε αισθανόμαστε κάπως. Και η μαμά μου ακόμη τόσα χρόνια που πέρασαν. Η γυναίκα ήρθε από τη δουλειά της και της είπαν το παιδί σας το πάτησε το τραμ.
Και η αδελφή μου κρύφτηκε για να μην τη δει η μαμά και την δείρει. Είχαν ευθύνη εκείνη την εποχή τα μεγαλύτερα παιδιά. Δεν έφταιγε εκείνη βέβαια για κάτι. Του χτύπησε του παιδιού τα χεράκια. Δεν μπορούσε να κατέβει γιατί ήταν το τρένο σε κίνηση. Έπρεπε να σταματήσει για να κατέβει», είπε περιγράφοντας την τραγική απώλεια. Μάλιστα αυτή η περίπτωση θύμισε στον Τάσο Τρύφωνος την περίπτωση του Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά: «Αυτά τα πράγματα έρχονται και παρέρχονται», συμπλήρωσε η Πίτσα Παπαδοπούλου.
Δείτε όσα είπε η Πίτσα Παπαδοπούλου:
