Με βλέπετε τώρα που κρατάω μια στάση απέναντι σε αυτή την ιστορία και είμαι πιο θετική και φωτεινή. Μιλάω γι’ αυτό με περισσότερη άνεση και δύναμη. Κι αυτό συμβαίνει, γιατί μιλάμε για αυτό τόσα χρόνια μετά. Έχω υπάρξει καταθλιπτική, έχει τύχει να μη θέλω να ανοίξω το παντζούρι για να με δει ο ήλιος. Έχω φτάσει, όταν όλη αυτή η κατάσταση διαιωνιζόταν, να έχω αυτοκτονικές τάσεις, γιατί πίστευα ότι δεν μπορώ να βάλω στοπ σε αυτό που συμβαίνει και το μυαλό μου πήγαινε σε αυτή τη “λύση”. Ευτυχώς όμως, υπήρξαν άνθρωποι που με βοήθησαν πολύ.
Έχω υπάρξει σε συνεδρίες που μου έδιναν χάπια. Βρήκα τη δύναμη όμως και είπα ότι δεν γεννήθηκα έτσι και δεν έχω κάποιο πρόβλημα, δεν θέλω να πάρω φαρμακευτική αγωγή, είναι μέσα μου κι βρήκα τη δύναμη. Εγώ το έκρινα έτσι. Ξέρω τι σημαίνει να κυκλοφορείς στον δρόμο και να φοβάσαι... διαβάστε ΕΔΩ την συγκλονιστική εξομολόγηση της ηθοποιού
