Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι το να ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους βοηθάει στην απομάκρυνση των ξένων σωματιδίων και στη λίπανση, το καθάρισμα και την ενυδάτωση των βολβών των ματιών.
Το βλεφάρισμα των ματιών όμως είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό, αναφέρουν οι ερευνητές: Βοηθά τον εγκέφαλο να επεξεργαστεί αυτό που βλέπει.
Ακούγεται κάπως αντιφατικό αυτό: Δεν θα ήταν λογικό να μην ανοιγοκλείνουμε τα μάτια, προκειμένου να λαμβάνουν μια αδιάκοπη ροή πληροφοριών;
Οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι ανοιγοκλείνουν τα μάτια πολύ πιο συχνά από ό,τι χρειάζεται μόνο για να έχουν υγρασία.
Ερευνώντας το θέμα περαιτέρω, επιστήμονες με επικεφαλής τον Michele Rucci, καθηγητή εγκεφάλου και γνωστικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ, παρακολούθησαν τις κινήσεις των ματιών ανθρώπων που λάμβαναν διαφορετικά ερεθίσματα.
Συνδύασαν αυτά τα δεδομένα με τη μοντελοποίηση σε υπολογιστή και διαπίστωσαν ότι το ανοιγοκλείσιμο των ματιών ενισχύει την ικανότητα ενός ατόμου να παρακολουθεί «μεγάλα, σταδιακά μεταβαλλόμενα μοτίβα» σε ένα οπτικό πεδίο.
Το ανοιγοκλείσιμο των ματιών το κάνει αυτό μεταβάλλοντας τα μοτίβα του φωτός καθώς διεγείρουν τον αμφιβληστροειδή του ματιού. Δημιουργείται ένα διαφορετικό είδος «οπτικής σηματοδότησης από ό,τι θα συνέβαινε αν τα μάτια παρέμεναν απλώς ανοιχτά, εξήγησαν οι ερευνητές.
«Σε αντίθεση με την κοινή παραδοχή, το βλεφάρισμα βελτιώνει -αντί να διαταράσσει- την οπτική επεξεργασία, αντισταθμίζοντας επαρκώς την απώλεια στην έκθεση του ερεθίσματος», δήλωσε ο πρώτος συγγραφέας της μελέτης Bin Yang.
Τα ευρήματα φέρνουν την όραση πιο κοντά σε όσα έχει καταλήξει η επιστήμη για τις άλλες αισθήσεις, δήλωσαν οι ερευνητές.
Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι μυρίζουν ή αγγίζουν κάτι, οι κινήσεις του σώματος κατά τη διάρκεια αυτών των διαδικασιών, βοηθούν τον εγκέφαλο να κατανοήσει τον χώρο γύρω τους.
Σύμφωνα με τον Rucci, το βλεφάρισμα είναι μια άλλη μορφή κίνησης που συμβάλλει στη δημιουργία της «μεγάλης εικόνας» αυτού που βλέπουμε.
«Δεδομένου ότι οι χωρικές πληροφορίες είναι σαφείς στην εικόνα στον αμφιβληστροειδή, η οπτική αντίληψη πιστεύεται ότι διαφέρει. Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι αυτή η άποψη είναι ελλιπής και ότι η όραση μοιάζει με άλλες αισθητηριακές λειτουργίες περισσότερο απ' ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα».
Πηγή: onmed.gr
