Ο Λούκας διαγνώστηκε με γλοίωμα, έναν σπάνιο τύπο όγκου στον εγκέφαλο σε ηλικία έξι ετών. Ο Γάλλος γιατρός Ζακ Γκριλ συγκινείται όταν θυμάται ότι έπρεπε να πει στους γονείς του τι σήμαινε αυτό και ποια ήταν η πρόγνωση.
Ωστόσο, επτά χρόνια μετά, ο Λούκας στα 13 του φαίνεται να έχει αφήσει πίσω τον όγκο που παραλίγο να του στερήσει τη ζωή.
Το αγόρι από το Βέλγιο είναι το πρώτο παιδί στον κόσμο που θεραπεύτηκε από γλοίωμα του εγκεφαλικού στελέχους, έναν ιδιαίτερα επιθετικό και βασανιστικό καρκίνο.
«Ο Λούκας κέρδισε όλες τις πιθανότητες» για να επιβιώσει, είπε ο Γκριλ, επικεφαλής του προγράμματος όγκων εγκεφάλου στο κέντρο καρκίνου Gustave Roussy στο Παρίσι.
Το διάχυτο γλοίωμα (DIPG) διαγιγνώσκεται κάθε χρόνο σε περίπου 300 παιδιά στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε έως και 100 στη Γαλλία.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου σήμερα Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου, βρίσκει την ιατρική κοινότητα να μπορεί να αντιμετωπίσει τους όγκους στην παιδική ηλικία με το 85% των παιδιών να επιβιώνουν περισσότερα από πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση του καρκίνου.
Αλλά η προοπτική για τα παιδιά με τον όγκο DIPG παραμένει ζοφερή.
Η ακτινοθεραπεία μπορεί μερικές φορές να επιβραδύνει την ταχεία πορεία του επιθετικού όγκου, αλλά κανένα φάρμακο δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό εναντίον του.
Ο Λούκας και η οικογένειά του ταξίδεψαν από το Βέλγιο στη Γαλλία για να γίνει ένας από τους πρώτους ασθενείς στη δοκιμή BIOMEDE για πιθανά νέα φάρμακα για το γλοίωμα.
Από την αρχή, ο Λούκας ανταποκρίθηκε έντονα στο αντικαρκινικό φάρμακο everolimus, το οποίο του χορηγήθηκε τυχαία.
«Σε μια σειρά μαγνητικών τομογραφιών, έβλεπα τον όγκο να μειώνεται και τελικά να εξαφαίζεται», είπε ο Γκριλ στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Όμως ο γιατρός δεν σταμάτησε το θεραπευτικό σχήμα – τουλάχιστον μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο, όταν ο Λούκας αποκάλυψε ότι δεν έπαιρνε πλέον τα φάρμακα του έτσι κι αλλιώς.
«Δεν ξέρω καμία άλλη περίπτωση σαν αυτόν στον κόσμο», είπε ο Γκριλ.
Το γιατί ακριβώς ο Λούκας ανάρρωσε πλήρως και πώς η περίπτωσή του θα μπορούσε να βοηθήσει άλλα παιδιά θα φανεί στο μέλλον.
Άλλα επτά παιδιά στη δοκιμή επέζησαν χρόνια μετά τη διάγνωση, αλλά μόνο ο όγκος του Λούκας εξαφανίστηκε εντελώς.
Ο λόγος που αυτά τα παιδιά ανταποκρίθηκαν στα φάρμακα, ενώ άλλα όχι, ήταν πιθανό να οφείλεται στις «βιολογικές ιδιαιτερότητες» των μεμονωμένων όγκων τους, είπε ο Γκριλ.
«Ο όγκος του Λούκας είχε μια εξαιρετικά σπάνια μετάλλαξη που πιστεύουμε ότι έκανε τα κύτταρά του πολύ πιο ευαίσθητα στο φάρμακο», πρόσθεσε.
Οι ερευνητές τώρα μελετούν τις γενετικές ανωμαλίες των όγκων των ασθενών καθώς και τη δημιουργία «οργανοειδών» όγκου, τα οποία είναι μάζες κυττάρων που παράγονται στο εργαστήριο. Η ομάδα θέλει να αναπαράγει τις γενετικές διαφορές του Λούκας στα οργανοειδή για να δει εάν ο όγκος μπορεί στη συνέχεια να εξοντωθεί τόσο αποτελεσματικά όσο στη δική του περίπτωση.
Εάν αυτό λειτουργήσει, το επόμενο βήμα θα είναι να βρεθεί ένα φάρμακο που έχει την ίδια επίδραση στα καρκινικά κύτταρα με αυτές τις κυτταρικές αλλαγές.
Αν και οι ερευνητές είναι ενθουσιασμένοι με αυτή την εξέλιξη, προειδοποιούν ότι οποιαδήποτε πιθανή θεραπεία είναι ακόμη πολύ μακριά.
