Ο συνθέτης και ηθοποιός Γιάννης Ζουγανέλης και η Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Ελπίδα Παναγιωτουνάκου μίλησαν στο «Όλα για τη Ζωή μας Vita» και στον Μιχάλη Κεφαλογιάννη για το χαρακτηριστικό της απάθειας στην ανθρώπινη συμπεριφορά και τι συνέπειες έχει στην κοινωνία.
Τα τελευταία χρόνια στις παρέες συζητιούνται τα γεγονότα της καθημερινότητας που μας επηρεάζουν.
Ωστόσο παρατηρείται μία απάθεια σαν να έχουμε «συνηθίσει» στο κακό.
Ο Γιάννης Ζουγανέλης μίλησε για την στάση ζωής του.
«Παρακολουθώ τις ειδήσεις για να βλέπω τι επικοινωνείται. Αντιδρώ συνεχώς δεν είμαι άπραγος, δεν έχω αποποιηθεί την έννοια του πολίτη. Από το 1985 έχω συνεχώς προτάσεις να κατέβω στην πολιτική ωστόσο τις απορρίπτω γιατί θεωρώ ότι ο ρόλος του πολίτη είναι ισχυρότερος από του πολιτικού. Μετέχω και αντιδρώ και από το πληκτρολόγιο και έχω έρθει σε αντιπαράθεση με πολλούς. Δεν μπορώ τους απαθείς ανθρώπους, ο απαθής είναι άνθρωπος της μάζας. Πλέον απομυθοποιούμε την συντροφικότητα, τις έννοιες πατέρα – μητέρας, νιώθουμε ότι δεν έχουμε υποχρέωση να εξελίξουμε αυτά που μας έχουν παραδοθεί. Έχουμε γίνει μάζα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Η Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, Ελπίδα Παναγιωτουνάκου έδωσε την επιστημονική πλευρά.
«Είναι ένα ζήτημα πολυπαραγοντικό. Είναι αξίες, επιλογές, συνήθειες, άλλοι το κάνουν για να προστατεύσουν την ψυχική τους ισορροπία, άλλοι γιατί το θέλουν, ή γιατί θέλουν να επηρεάσουν κάποια κατάσταση γιατί νιώθουν ανήμποροι. Η απάθεια έχει να κάνει με την έλλειψη πάθους, ενεργοποίησης, συμμετοχής. Ένας απαθής είναι αδιάφορος και αποστασιοποιημένος. Δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δεν μπορεί να αναπτύξει συναισθήματα, μπορεί να έχει αυξημένο άγχος ή φόβο της αποτυχίας. Όλο αυτό σχετίζεται και με ψυχικές νόσους και κυρίως με κατάθλιψη», υπογράμμισε.
«Δεν είναι απαραίτητα κακό το να είμαστε απαθείς για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας, αλλά χρειάζεται ισορροπία. Αν δεν είναι ισορροπημένο, δεν θα έχω αντίληψη του χώρου γύρω μου και έτσι θα αποστασιοποιηθώ και αυτό είναι αρνητικό. Πολλές φορές είναι συνειδητή επιλογή να μην ασχοληθώ με κάποια πράγματα γιατί ξέρω πως θα με διαταράξουν. Μπορεί να έχω μέσα μου μία προσωρινή ισορροπία αλλά σε βάθος χρόνου είναι αρνητικό γιατί η συνειδητή δράση είναι αυτή που θα οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα εποικοδομητικά αποτελέσματα που θα οδηγήσουν στην ευημερία. Πολλές φορές στους θεραπευόμενούς μου λέω να μην είναι στο «όλα ή τίποτα» και να υπάρχει φασματική σκέψη και να κοιτάζω όλες τις επιλογές. Πολλές φορές η απάθεια είναι μεταδοτική, μπορεί να κάνουμε κάτι επειδή το κάνουν ή δεν το κάνουν οι άλλοι», σημείωσε η κ. Παναγιωτουνάκου.
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου και δείτε το σχετικό απόσπασμα στο ourlife.gr
