Αυτήν τη στιγμή, περίπου 900.000 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο ζουν με άνοια. Και με τον πληθυσμό να ζει περισσότερο από ποτέ, τα κρούσματα – τα οποία αυξάνονται όσο μεγαλώνουν οι ασθενείς – δεν δείχνουν σημάδια διακοπής.
Επομένως, είναι καλή ιδέα να παρακολουθούμε τα σημάδια (που θα μπορούσαν να υποδηλώσουν ότι) εμείς ή κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, μπορεί να έχει την πάθηση. Και πρόσφατα, το Alzheimer Scotland μοιράστηκε μια λίστα με λιγότερο γνωστά συμπτώματα άνοιας.
«Οι άνθρωποι συχνά υποθέτουν ότι η απώλεια μνήμης και η άνοια είναι ένα και το αυτό, αλλά υπάρχουν και άλλα βασικά συμπτώματα και σημάδια που πρέπει να προσέξουμε. Κάθε άτομο με άνοια είναι διαφορετικό. Το πώς τους επηρεάζει η ασθένειά τους εξαρτάται από το ποιες περιοχές του εγκεφάλου τους έχουν υποστεί μεγαλύτερες βλάβες», αποκάλυψαν.
Το πρώτο αφορούσε τον τρόπο που περπατά ένα άτομο. «Η άνοια μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο κινούμαστε στο γύρω χώρο μας», ανέφεραν.
«Πράγματα όπως το να γλιστράμε, να σκοντάφτουμε και να πέφτουμε μπορεί να αρχίσουν να συμβαίνουν συχνότερα», πρόσθεσαν και «μπορεί να αρχίσουμε να παρατηρούμε ότι ένα άτομο αρχίζει να σέρνει τα πόδια του σε αντίθεση με το να τα σηκώνει όταν περπατάει».
Αυτό μπορεί να κάνει το να ανεβαίνουμε και να κατεβαίνουμε σκάλες πιο δύσκολη διαδικασία (απ′ ότι παλαιότερα).
Ακολουθούν είναι μερικά άλλα λιγότερο γνωστά πρώιμα σημάδια άνοιας που μοιράστηκε το Alzheimer Scotland:
Τα προβλήματα μνήμης μπορούν να λάβουν διαφορετικές μορφές, όπως:
- Παλεύουμε με το να είμαστε στην ώρα μας και δεν μπορούμε να διαβάσουμε ένα αναλογικό ρολόι
- Εχουμε αλλαγές στην προσωπικότητα ή στην διάθεσή μας - κάποιες από τις οποίες είναι ιδιαίτερα έντονες
- Χάνουμε την όρασή μας
- Αντιμετωπίζουμε αισθητηριακά ζητήματα, όπως, μεταξύ άλλων, ακούμε δυνατούς θορύβους ή συνειδητοποιούμε αλλαγές στην αίσθηση της γεύσης ή της όσφρησης
- Εχουμε ψευδαισθήσεις
Κι αν υποπτευθούμε άνοια;
Εάν πιστεύουμε ότι εμείς ή κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο μπορεί να έχει την πάθηση, το NHS (Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας) συμβουλεύει να επισκεφθούμε είτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό.
«Μπορεί να μας προταθεί να πάμε με τον φίλο ή τον συγγενή μας για να δούμε έναν γιατρό, ώστε να μπορούμε να τον υποστηρίξουμε. (Καλό είναι) να μπορέσουμε επίσης να τους βοηθήσουμε να θυμηθούν όσα έχουν συζητηθεί», προσθέτει το NHDS.
Το να συζητήσουμε το (συγκεκριμένο) θέμα με ένα αγαπημένο μας πρόσωπο μπορεί να είναι δύσκολο, λένε, οπότε ας φροντίσουμε να προσεγγίσουμε το θέμα σε ήπιους τόνους, σε συνθήκες με τις οποίες είναι εξοικειωμένο και χωρίς να βιαζόμαστε.
Πηγή: huffingtonpost.gr
