Το διάλειμμα αποτελεί βασικό δικαίωμα κάθε εργαζόμενου, αλλά το ερώτημα παραμένει: πληρώνεται ή όχι;
Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, το διάλειμμα για φαγητό ή ξεκούραση δεν θεωρείται χρόνος εργασίας, εκτός αν ο εργαζόμενος υποχρεούται να παραμείνει στη διάθεση του εργοδότη. Σε αυτή την περίπτωση, το διάλειμμα καταγράφεται κανονικά ως χρόνος εργασίας και αμείβεται.
Τι προβλέπει ο νόμος για το διάλειμμα
Το άρθρο 4 του ΠΔ 88/1999, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 56 του Ν. 4808/2021:
- Όταν η ημερήσια εργασία υπερβαίνει τις 4 ώρες, ο εργαζόμενος δικαιούται διάλειμμα 15 – 30 λεπτών.
- Το διάλειμμα δεν μπορεί να δίνεται στην αρχή ή στο τέλος της βάρδιας, ώστε να λειτουργεί ως πραγματική ανάπαυση.
- Για διακεκομμένο ωράριο, ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα σε τουλάχιστον 3 ώρες ανάπαυσης μεταξύ των τμημάτων του ωραρίου.
Αν ο εργοδότης για μεγάλο διάστημα χορηγεί διάλειμμα χωρίς να παρατείνει την ώρα λήξης της εργασίας, τότε δημιουργείται επιχειρησιακή συνήθεια. Οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτό θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή.
Τι ισχύει για εργαζόμενους σε οθόνες
Για όσους δουλεύουν καθημερινά με οθόνες, ισχύουν ειδικότερες ρυθμίσεις:
- Προβλέπονται λειτουργικά διαλείμματα ανά δίωρο.
- Ο εργαζόμενος μπορεί να απομακρύνεται έως 15 λεπτά ανά δύο ώρες (ΠΔ 398/94, ΑΠ 1598/12).
- Τα διαλείμματα αυτά δεν πρέπει να συσσωρεύονται, αλλά να δίνονται κανονικά μέσα στη διάρκεια της εργασίας.
Τι σημαίνει για σένα
- Αν εργάζεσαι περισσότερες από 4,5 ώρες, δικαιούσαι τουλάχιστον ένα διάλειμμα.
- Αν μένεις στον χώρο και είσαι διαθέσιμος, το διάλειμμα είναι χρόνος εργασίας και πληρώνεται.
- Αν δουλεύεις με οθόνη, μην ξεχνάς ότι το διάλειμμα ανά δίωρο δεν είναι «πολυτέλεια» αλλά υποχρέωση για την υγεία και την ασφάλειά σου.
Εσύ πώς αξιοποιείς το διάλειμμά σου στη δουλειά; Το βλέπεις σαν πραγματική ξεκούραση ή σαν «χαμένο χρόνο»;
