Όσο κι αν υποσχέθηκες στον εαυτό σου ότι δεν θα το κάνεις ποτέ, μια συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή με το παιδί σου αρκεί για να ξεστομίσεις φράσεις που σου είναι υπερβολικά οικείες: «Γιατί το λέω εγώ!» ή «Μη με κάνεις να έρθω εκεί!».
Η χρήση τέτοιων εκφράσεων μπορεί να ξυπνήσει αναμνήσεις από την παιδική σου ηλικία.
«Αν μαλώνεις τα παιδιά σου και συνειδητοποιείς ότι είναι σαν να ακούς τους γονείς σου, δεν είσαι η μόνη», εξηγεί η Tawnie Putignano, LCSW, κοινωνική λειτουργός στο Thriveworks. «Είτε μας αρέσει είτε όχι, ο τρόπος που μας μεγάλωσαν οι γονείς μας επηρεάζει αναπόφευκτα τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά.»
Η κατανόηση των γονεϊκών προτύπων που περνούν από γενιά σε γενιά είναι καθοριστική, και γι’ αυτό, σύμφωνα με την Tawnie Putignano και άλλους ειδικούς ψυχικής υγείας, είναι σημαντικό να εντοπίζουμε και να κατανοούμε ποια δεν πρέπει να εφαρμόζουμε.
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξεφύγουμε από γονεϊκές νόρμες παλαιότερων γενεών;
«Η αλλαγή τέτοιων μοτίβων είναι δύσκολη επειδή είναι ενσωματωμένα μέσα μας από τα πρώιμα χρόνια της ζωής μας», εξηγεί ο Zishan Khan, MD, παιδοψυχίατρος στην Mindpath Health. «Πολλοί γονείς καταφεύγουν στα γνώριμα, ειδικά σε στιγμές άγχους ή εξάντλησης… ακόμη και όταν ξέρουν ότι αυτό δεν είναι σωστό.»
Ο Dr. Khan σημειώνει ότι η πραγματική αλλαγή απαιτεί όχι μόνο επίγνωση, αλλά και πρόθεση για θεραπεία. Χωρίς αυτήν, οι γονείς συχνά επιστρέφουν στο αμυντικό μοτίβο: «Οι δικοί μου τα έκαναν αυτά κι εγώ βγήκα μια χαρά.»
«Για να αλλάξει αυτό ο γονιός θα πρέπει να παραδεχτεί πως θέλει κάτι διαφορετικό για το παιδί μου απ’ ό,τι είχε ο ίδιος. Να αναγνωρίσει ότι οι δικοί του γονείς—είτε το ήθελαν είτε όχι, τον πλήγωσαν. Και κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο και συχνά χρειάζεται επαγγελματική στήριξη», εξηγεί η life coaching Christina McWalter Granahan, LICSW, PCC.
Δεν είναι όλες οι γονεϊκές συνήθειες κακές
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, δεν είναι όλες οι γονεϊκές συμπεριφορές καταστροφικές. Για παράδειγμα, η Putignano αναφέρει πως το να ζητάμε από έναν έφηβο να καθαρίσει το δωμάτιό του είναι απολύτως θεμιτό.
«Τα παιδιά είναι εξαιρετικά ευαίσθητα. Αν ένας γονιός εκφράζει απογοήτευση ή ρίχνει το φταίξιμο στο παιδί για το δικό του άγχος, το παιδί μπορεί να πιστέψει ότι είναι βάρος», λέει η ψυχολόγος Emily Guarnotta, PsyD, PMH-C.
Όπως υπογραμμίζει υπογραμμίζει τέτοια παιδιά μπορεί να χρησιμοποιήσουν τις ίδιες συμπεριφορές όταν μεγαλώσουν και αποκτήσουν τα δικά τους παιδιά- συνεχίζοντας τον κύκλο.
«Τα παιδιά δεν χρειάζονται τέλειους γονείς, αλλά γονείς που έχουν συναισθηματική επίγνωση και είναι πρόθυμοι να επανορθώσουν όταν κάνουν λάθος», προσθέτει.
Πώς να σπάσετε τον κύκλο των γονεϊκών συμπεριφορών που δεν θεωρείτε σωστές
Οι ειδικοί προτείνουν τα εξής:
Αποφύγετε τη νοοτροπία του "mini-me"
«Όπως εσείς δεν είστε αντίγραφο των δικών σας γονιών, έτσι και τα παιδιά σας δεν είναι αντίγραφά σας,» λέει η Granahan. «Γεννήθηκαν με τη δική τους προσωπικότητα, ταλέντα και ευαισθησίες. Μάθετε ποια είναι. Δείξτε περιέργεια. Αφήστε τα να ανακαλύψουν ποιοι είναι πριν τους αποδώσετε μια ταυτότητα βασισμένη στη δική σας εμπειρία.»
Κάντε μια παύση πριν αντιδράσετε
«Όταν νιώθετε ότι θα εκραγείτε από κάτι που κάνει το παιδί σας, πάρτε μια βαθιά ανάσα και σκεφτείτε τι σας συμβαίνει πριν αντιδράσετε. Ρωτήστε τον εαυτό σας: «Μήπως επαναλαμβάνω κάτι που άκουγα ή έβλεπα όταν μεγάλωνα;» προτείνει η Dr. Guarnotta. Αυτή η παύση σας επιτρέπει να αντιδράσετε πιο ψύχραιμα αντί να καταφύγετε στο γνώριμο μοτίβο.
Εξασκηθείτε στην αναστοχαστική γονεϊκότητα
Αν αντιδράσατε παρορμητικά μπορείτε ακόμα να αναλύσετε τι συνέβη. «Μετά από μια δύσκολη στιγμή, ρωτήστε τον εαυτό σας: "Από πού προέρχεται αυτή η αντίδραση;" Τι την προκάλεσε"; Έτσι έχετε επίγνωση και την επόμενη φορά μπορεί να λειτουργήσετε διαφορετικά» λέει ο Dr. Khan. Από την πλευρά της, η Dr. Guarnotta θεωρεί ότι συχνά οι αντιδράσεις μας σχετίζονται με παιδικά τραύματα τα οποία θα πρέπει να επουλωθούν.
Επαναπροσδιορίστε τον ρόλο της γονεϊκότητας
Όταν αλλάζετε τον τρόπο που βλέπετε τη γονεϊκότητα, όχι ως αυταρχική εξουσία, αλλά ως σχέση συνεργασίας και καθοδήγησης - είναι πιο εύκολο να αντισταθείτε τόσο στην εξωτερική κριτική όσο και στην εσωτερική φωνή που αμφισβητεί τις επιλογές σας.
Επανορθώστε μετά από ρήξη
«Όλοι οι γονείς χάνουν την ψυχραιμία τους κάποια στιγμή αλλά αυτό που έχει σημασία είναι τι γίνεται μετά. Η επανόρθωση διδάσκει στο παιδί ότι οι σχέσεις αντέχουν τις συγκρούσεις και ότι τα συναισθήματά του έχουν αξία» λέει ο Dr. Khan. Προτείνει μια ειλικρινή συγγνώμη και επιβεβαίωση των συναισθημάτων του παιδιού.
Ζητήστε υποστήριξη
«Η γονεϊκότητα χωρίς υποστήριξη ή κοινωνικό κύκλο είναι όχι μόνο δύσκολη αλλά και μοναχική.Το να σπάσετε τα μοτίβα του παρελθόντος απαιτεί θάρρος, και η επαφή με άλλους γονείς μπορεί να σας προσφέρει έναν ασφαλή», αναφέρει η Dr. Guarnotta. Θεραπεία, ομάδες γονέων και δραστηριότητες «μαζί με το παιδί» μπορούν να σας φέρουν σε επαφή με άλλους και να σας κάνουν να νιώσετε λιγότερο μόνοι και πιο δυνατοί.
πηγή: mothersblog.gr
Διαβάστε ακόμα: Γιατί κάποιοι λατρεύουν τα γενέθλια και άλλοι τα αποφεύγουν: Τι λέει η ψυχολογία και πώς το χειριζόμαστε
