Ο Ζακ Ρογκ χαρακτήρισε «πραγματικά εξαιρετικούς» τους 29ους Ολυμπιακούς Αγώνες, «εκπληκτικές» τις εγκαταστάσεις και η αυλαία έπεσε σήμερα στο Πεκίνο, με την τελετή λήξης. Όπως είθισται, η ομιλία του πρόεδρου της ΔΟΕ ("dream games» είχε πει στην Αθήνα πριν από 4 χρόνια), η παράδοση της Ολυμπιακής σημαίας και ο τρόπος με τον οποίο σβήνει ο βωμός, είναι τα σημεία που «μένουν» στις τελετές λήξης.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Όσο για το σκηνοθετικό μέρος, αυτή τη φορά ο Ζαν Γινμού άφησε κατά μέρος την προβολή της ιστορίας και των επιτευγμάτων της Κίνας, στοιχεία τα όποια άλλωστε εξάντλησε στην τελετή έναρξης. Ένας σκηνοθέτης με παγκόσμια φήμη και έργα όπως το «Hero» και τα «Ιπτάμενα Στιλέτα», έστησε ένα φαντασμαγορικό πάρτι, με ήχο και φως, περίεργα οχήματα χορευτές, ακροβάτες, τυμπανιστές. Ολα συνυπήρχαν αρμονικά μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο του Πεκίνου και ο κόσμος το διασκέδασε.
Στην τελετή παράδοσης της Ολυμπιακής σημαίας στο Πεκίνο, ο κόσμος ξεσηκώθηκε. Μπορεί την περίοδο που μεσουρανούσαν οι Led Zeppelin, να ήταν απαγορευμένο «είδος» στην Κίνα, αλλά οι εποχές έχουν αλλαξει. Κι ο Τζίμι Πέιτζ ξεσήκωσε τα πλήθη συνοδεύοντας με την κιθάρα του τη Λιόνα Λιούις στο θρυλικό «Whole lotta love».
Το αντίο δόθηκε στο κατάμεστο από 90.000 και πλέον κόσμο και κράτησε για περίπου 3 ώρες.
Εκεί, βέβαια, που οι Κινέζοι... τρελαθήκαν, ήταν όταν αντίκρισαν τον Ντέιβιντ Μπέκαμ. Ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής του κόσμου, γεννηθείς σε προάστειο του Λονδίνου πριν από 33 χρόνια, ήταν μέλος της βρετανικής αποστολής και «μάγεψε» το πλήθος στέλνοντας μια μπάλα προς τους εθελοντές. Ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Γκόρντον Μπράουν είδε τον Δήμαρχο του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, να παραλαμβάνει την Ολυμπιακή σημαία από τον Ζακ Ρογκ, παρουσία του Σεμπάστιαν Κόου, πρόεδρου της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012.
Στη συνέχεια, το πάρτι μέσα στον αγωνιστικό χώρο της «Φωλιάς του Πουλιού» συνεχίστηκε, με τη συμμετοχή (εκτός των «εγχώριων» σταρ) και του Πλάθιντο Ντομίνγκο. Οι αθλητές γλεντούσαν, παρά τις τραγικές καιρικές συνθήκες με ζέστη και αφόρητη υγρασία. Ο καιρός έμοιαζε βροχερός από το πρωί, όμως φαίνεται πως οι Κινέζοι φρόντισαν και πάλι να μην πάει τίποτα στραβά, την ώρα που τα βλέματα όλου τού πλανήτη θα ήταν στραμμένα πάνω τους.
Οι 29οι Ολυμπιακοί Αγώνες πέρασαν στην ιστορία, χωρίς να αφήσουν κακές αναμνήσεις σε οποιοδήποτε επίπεδο. Παράλληλα, αφησαν «κληρονομιά» τα ρεκόρ του Μάικλ Φελπς και του Ουσάιν Μπολτ και οι διοργανωτές απέδειξαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν εξίσου καλά με τους Δυτικούς. Προσπάθησαν πολύ, είναι η αλήθεια, να φτάσουν στο επίπεδο της Αθήνας και του Σίδνεϊ και στους περισσότερους τομείς τα κατάφεραν. Ισως γι΄αυτό, όμως, να μην παρουσίασαν τίποτα καινούριο, εκτός κι αν η καινοτομία τους είχε να κάνει με την παντοκρατορία των Κινέζων στον πίνακα μεταλλίων.
Ακόμα και ο τρόπος που έσβησε η Φλόγα, σχεδόν χωρίς να το καταλάβει κανείς, ήταν χωρίς αμφιβολία ο χειρότερος των τελευταίων ετών.
Οι αναπόφευκτες συγκρίσεις μάς κάνουν να θυμόμαστε με νοσταλγία τη μικρή Φωτεινή να φυσάει μέσα από τα χέρια της και να σβήνει τη Φλόγα στην Αθήνα.
«Ήταν πράγματι εξαιρετικοί Αγώνες». Αυτή ήταν η καλύτερη φράση που βγήκε από τα χείλη του προέδρου της ΔΟΕ Ζακ Ρογκ για τους Κινέζους. Ίσως λίγο λιγότερο από το «ονειρεμένοι Αγώνες» που είχε πει στην Αθήνα, παρ΄ ότι ο Βέλγος διπλωμάτης ξέρει πώς να αποφεύγει τις κακοτοπιές και ποτέ δεν θα έλεγε το κλασικό: «Βest Εver» του προκατόχου του Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ.
Ο Ρογκ πρόσθεσε: «Ευχαριστούμε τον λαό της Κίνας γι΄ αυτές τις 16 δοξασμένες ημέρες που όλοι θα θυμόμαστε για πάντα. Μέσα από αυτούς τους Αγώνες, ο κόσμος έμαθε περισσότερα για την Κίνα όπως και αυτή για τους υπόλοιπους. Νέα αστέρια του αθλητισμού γεννήθηκαν, ενώ αστέρες από παλαιότερους Αγώνες μάς εξέπληξαν ξανά. Οι αθλητές μας έδειξαν τη δύναμη της ενότητας του αθλητισμού».
Όσο για το σκηνοθετικό μέρος, αυτή τη φορά ο Ζανγκ Γιμού δεν θύμισε τα εντυπωσιακά και φαντασμαγορικά κόλπα του της πρεμιέρας, που είχαν χρώμα από «Ιπτάμενα στιλέτα».
Απλώς έστησε ένα σόου με χρώματα και βεγγαλικά, ακροβάτες, τυμπανιστές και ταχυδακτυλουργούς.
Οι μασκότ είχαν τον ρόλο τους αποχαιρετώντας τον κόσμο στις εξέδρες, ενώ ξεχωριστό κομμάτι αποτέλεσε και η ανθρώπινη πυραμίδα που στήθηκε προς το φινάλε.
Επρόκειτο για το δεύτερο μέρος, το οποίο ο Γιμού ονόμασε «Μνήμη» και κορυφώθηκε με τον σχηματισμό από ανθρώπινα σώματα της Ολυμπιακής Φλόγας, που συγκίνησε ιδιαίτερα τους Κινέζους και αποτέλεσε ένα από τα κεντρικά σύμβολα και σημεία αναφοράς των Αγώνων του Πεκίνου.
Στο τελευταίο κομμάτι, με τον τίτλο «Καρναβάλι», τραγούδησαν ο διάσημος Ισπανός τενόρος Πλάσιντο Ντομίνγκο (έχει μεγάλη παράδοση στις τελετές) αλλά και Κινέζοι καλλιτέχνες. Χορωδία αποτελούμενη από Κινέζους, Ιάπωνες και Νοτιοκορεάτες τραγούδησε το «Ι love Βeijing» και μαζί τραγουδούσε όλος ο κόσμος.
Το πάρτι τελείωσε με τους εθελοντές που έβγαλαν αναμνηστικές φωτογραφίες.
Το Πεκίνο «έκλεισε» τις πύλες του και η σκυτάλη βρίσκεται πλέον στα χέρια των Λονδρέζων.
Η νύχτα έγινε... ξανά μέρα και η τελετή λήξης που θύμισε υπερπαραγωγή έφτασε στο τέλος της!
