Οχιά: Άσε τους Ρωμιούς να σκοτώνουνται αναμεταξύ τους

Θα μπορούσατε να μου πείτε παρακαλώ προς τα πού πρέπει να πάω από εδώ;
Αυτό εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος από το πού θέλεις να φτάσεις» είπε η γάτα.
Η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων.

-Η Άνγκελα-Δωροθέα έκλεισε το αγαπημένο της βιβλίο. Αλήθεια ως πού μπορούσε να φτάσει;; Μα φυσικά ως την κορυφή. Η κορυφή ήταν το μοναδικό της όριο και η διατήρηση της κυριαρχίας της. Όλοι το ήξεραν..... Πήρε το ποτήρι με τη μαύρη μοναστηριακή μπύρα στα χέρια της και ήπιε μια μεγάλη γουλιά. Της άρεσε να χαλαρώνει τα βράδια. Ειδικά τώρα τελευταία που οι μέρες ήταν κουραστικές. Συνομιλίες, συζητήσεις, διαπραγματεύσεις.....οι σοσιαλδημοκράτες φαίνονται ''σκληρά καρύδια''. Στο τέλος θα υπέκυπταν, το ήξερε!! Εξάλλου δεν μπορούσαν να της προσάψουν κάτι. Όλα τα έκανε για την κυριαρχία της Γερμανίας. Αυτό τουλάχιστον της το αναγνώριζαν. Μέχρι κι ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ, να δεις πώς τον έλεγαν, α Μάθιου, της το αναγνώρισε μετά τη συνάντησή τους.

-Βυθισμένη στις σκέψεις της δεν άκουσε το τηλέφωνο να χτυπάει. Ο γραμματέας το σήκωσε: ''Είναι ο Έλληνας gauleiter '' της είπε καθώς της έδινε το ακουστικό.

''Gauleiter nein....ένας απλός διοικητής είναι'' τον διόρθωσε η Άνγκελα. Ο Γκάουλάιτερ (γερμ. Gauleiter) ήταν, επί ναζιστικού καθεστώτος, ο επικεφαλής μιας διοικητικής περιφέρειας (Gau). Η λέξη προέρχεται από το Gau (γερμ. Περιφέρεια, πληθ. Gaue) και το leiter (γερμ. ηγέτης, αρχηγός). Η διοικητική διαίρεση σε Γκάου υπήρχε από την εποχή του Μεσαίωνα στη Γερμανία, αλλά έκτοτε δε χρησιμοποιήθηκε εκ νέου, μέχρι το 1926, οπότε την επανέφερε σε χρήση, με σχετικό νομοθετικό διάταγμα, το κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ. Ο διοικητής ενός Γκάου διοριζόταν από το κόμμα και είχε πολύ μεγάλες αρμοδιότητες στο Γκάου που διοικούσε.Ο Αντώνης τη μόνη αρμοδιότητα που είχε,σκέφτηκε, ήταν να διατηρεί την ηρεμία στους ιθαγενείς.

-Στην Αθήνα ο Αντώνης έκλεισε το τηλέφωνο. ''Εντάξει, συμφώνησε'' είπε στον κοντοκουρεμένο άνδρα απέναντι του. ''Δεν θα καταλήξουμε σε συμφωνία με την τρόικα μέχρι να σχηματιστεί κυβέρνηση στο Βερολίνο'' Ο κοντοκουρεμένος άνδρας κούνησε το κεφάλι,χαμογέλασε αινιγματικά και βγήκε από το Μαξίμου. Παρά τη βροχή οι δημοσιογράφοι τον περίμεναν υπομονετικά.

-Ο Αντώνης έμεινε μόνος στο γραφείο. Θα έβλεπε ξανά τη συνέντευξη της Δευτέρας. ''Χρύσανθε, πού είναι το dvd με τη συνέντευξη;;'' Ο Χρύσανθος έφερε το dvd.''Πες μου τα σχόλια του κόσμου. Τι μαθαίνεις'' ρώτησε με αγωνία ο Αντώνης. ''Μέχρι στιγμής, αυτό που θέλαμε το πετύχαμε. Όλοι ασχολούνται μαζί σου, πρόεδρε.Ο Γιώργος, μάλιστα, ανέλαβε να συγκεντρώσει τα σχόλια που έγιναν στο διαδίκτυο για το ελεύθερο internet.'' O Aντώνης χαμογέλασε. Κατάφερε να κερδίσει χρόνο ή έτσι ένιωθε τουλάχιστον. ''Αύριο το απόγευμα να πάμε για ένα κοκτέιλ στην Αίγλη όλοι μαζί να χαλαρώσουμε'' είπε στο Χρύσανθο. ''Α και πες στο Δημήτρη να πάρει τηλέφωνο τον Βαγγέλη και να του πει ότι η Άνγκελα προς το παρόν συμφώνησε.''

-Ο Δημήτρης Σταμάτης, υπουργός επικρατείας,μίλησε με τον Ευάγγελο και του εξήγησε τη κατάσταση. Ήταν ίσως ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να τον ηρεμήσει. Η αλήθεια ήταν πως στη Χ.Τρικούπη η κατάσταση ήταν τεταμένη το τελευταίο διάστημα. Οι δημοσκοπήσεις έδειχναν το ΠΑΣΟΚ να κατρακυλά σε βάθη που δεν είχε ξανακυλήσει. Κι αυτή η καθίζηση ανησυχούσε και τη Ν.Δ καθώς έπρεπε να βρει άμεσα νέο κυβερνητικό εταίρο. Ήταν ολοφάνερο πως δεν θα άντεχε για πολύ ακόμη .

-O Γιώργος Mουρούτης, διευθυντής γραφείου τύπου του Αντώνη, ανέβαζε φωτογραφίες στο διαδίκτυο όταν χτύπησε το εσωτερικό τηλέφωνο. ''Ο πρόεδρος θέλει τις αναφορές με όσα γράφτηκαν για τη συνέντευξη του'' . Ο Γιώργος τύπωσε μερικές σελίδες βιαστικά γεμάτες με σχόλια, άλλα αστεία, άλλα καυστικά, άλλα ανόητα, αρκετά όμως για να απομακρύνουν τους Έλληνες από τα ουσιαστικά πραγματικά προβλήματα και έτρεξε να τη δώσει στα χέρια του Αντώνη.

-Ο κυρ Παντελής έβλεπε τηλεόραση. Ξανά και ξανά το βίντεο της δολοφονίας των παιδιών στο Ν. Ηράκλειο. Οι τηλεαστέρες δημοσιογράφοι είχαν αναλάβει το ρόλο του εισαγγελέα, του ντετέκτιβ, του εγκληματολόγου, του δικαστή, του γιατρού, του φωτεινού παντογνώστη επί παντός επιστητού και ανέλυαν επί ώρες τις κινήσεις, τον τρόπο, τη δολοφονία, τα πώς και τα γιατί. Ο κυρ Παντελής αναστέναξε. Τους γονείς των παιδιών σκεφτόταν και η ψυχή του έτρεμε. Είχε κι αυτός παιδιά και εγγόνια. ''Άλλο κακό να μην μας βρει'' ψέλλισε και έκανε το σταυρό του καθώς έβλεπε τους τηλεαστέρες βουλευτές να ''μαλλιοτραβιούνται'' στα τηλεοπτικά παράθυρα.

-Γύρισε και κοίταξε τον εγγονό του, Παντελής κι αυτός. Η κόρη του με τον γαμπρό του δούλευαν μέχρι αργά και ο μικρός έμενε μαζί του τα απογεύματα μετά το σχολείο. Διάβαζε, για την ακρίβεια ρουφούσε, ένα βιβλίο. ''Πες μου τι διαβάζεις, παλικάρι μου '' ρώτησε ο κυρ Παντελής τον εγγονό.

Το αγόρι με μάτια που έλαμπαν και δυνατή φωνή διάβασε: "Μην είσαι παλαβός, Μπραϊμάκι μου, άσε τους Ρωμιούς να σκοτώνουνται αναμεταξύ τους. Δεν έχει ξοφλημό, ανάθεμά τη για ράτσα! Πόσα χρόνια, πάππου πρόσπαππου, πολεμούμε να την ξεκάνουμε; Τί καταφέραμε; Τον κακό μας τον καιρό! Έναν ξεριζώνεις, δέκα φυτρώνουν... Αν δεν σκοτωθούν, σου λέω, αναμεταξύ τους, σκοτωμό δεν έχουν. Τους αφήνω, το λοιπόν, κα σκοτώνουνται. Κι άμα βγάλουν καλά καλά τα μάτια τους, καβαλικεύω τη φοράδα μου και πάω και βάνω τάξη. Κατάλαβες; Σου τα λέω αν αξιωθείς και γίνεις κι εσύ καμιά φορά Αγάς σε ρωμαίικο χωριό, να ξέρεις μωρέ, πώς να φέρνεσαι με τους Ρωμιούς." Νίκος Καζαντζάκης, "Ο Χριστός ξανασταυρώνεται"

Ο κυρ Παντελής ανατρίχιασε και δεν ήταν από το κρύο.

Σας φιλώ γλυκά

Η Οχιά για το madata.gr

Ακολουθήστε το Madata.GR στο Google News Madata.GR in Google News

Δείτε ακόμα