Όταν η Lotte Latham εργαζόταν ως στιλίστρια σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα στην περιοχή Knightsbridge του Λονδίνου, έλαβε ένα email από τη διεύθυνση. «Έχει υποπέσει στην αντίληψή μας ότι πόρνες ενδέχεται να δραστηριοποιούνται γύρω από το κτήριο σε διάφορα εστιατόρια ή μπαρ, συμπεριλαμβανομένου του ισόγειου μπαρ σαμπάνιας και στρειδιών» έγραφε. «Παρακαλούμε να αναφέρετε ύποπτη συμπεριφορά στον προϊστάμενό σας, αν γίνετε μάρτυρας οτιδήποτε ασυνήθιστου».
Η Latham έκανε κοπάνα για το υπόλοιπο της ημέρας για να επιδοθεί σε ένα «σαφάρι με πόρνες». Το email είχε προκαλέσει δύο πράγματα μέσα της: την περιέργεια για αυτές τις «ασυνήθιστες» κυρίες και την οργή για τον εργοδότη της, τα οποία οδήγησαν στα νέα της απομνημονεύματα, Dear Mr Andrews.
«Υπήρχε τόση υποκρισία»
Αυτό λέει η ίδια, για την εποχή της στο πολυκατάστημα. «Υπέθεταν ότι φιλοδοξούσαμε να εργαζόμαστε για το πολυτελές λιανεμπόριο τους, αλλά κανένας από τους εργαζόμενους δεν μπορούσε ποτέ να αντέξει οικονομικά με τους μισθούς που μας έδιναν, εκτός αν ασχολείτο και με σεξουαλική εργασία παράλληλα».
Εκτός από τα πολυτελή καταστήματα με τα μπαρ που είναι προφανές περιβάλλον για τους εργαζόμενους στο σεξ, η Latham υποψιάζεται επίσης ότι υπάρχει επικάλυψη του sugar dating – ο όρος αφορά τις συμφωνίες μεταξύ νεότερων γυναικών (sugar babies) και μεγαλύτερων ανδρών (sugar daddies) που έρχονται με δώρα και «επιδόματα» – λόγω του μεγάλου αριθμού ανδρών που είδε εκεί, να «λυγίζουν τις πιστωτικές τους κάρτες για τα νεότερα ραντεβού τους».
Το sugar dating είναι κάτι που η Latham είχε δοκιμάσει η ίδια για μερικά χρόνια, προτού συνειδητοποιήσει ότι θα προτιμούσε να εργάζεται ως συνοδός και να πληρώνεται δίκαια.
