Αναφορά στην επιθετική συμπεριφορά του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν έναντι της Ελλάδας, εν όψει και των προεδρικών εκλογών στην Τουρκία την προσεχή άνοιξη, κάνει σε εκτενές δημοσίευμά της η εφημερίδα «New York Times».
Το δημοσίευμα ξεκινά αναφέροντας την αντιπαράθεση που είχαν πρόσφατα στην Πράγα ο κ. Ερντογάν με τον Ελληνα πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, στην Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Το ξέσπασμα του κ. Ερντογάν προς τον κ. Μητσοτάκη, που κατηγόρησε τον τελευταίο για ανειλικρίνεια προτού αποχωρήσει από την αίθουσα, ήταν μόλις το τελευταίο προς τον Ελληνα πρωθυπουργό, όπως επισημαίνει η εφημερίδα.
Καθώς αντιμετωπίζει αυξανόμενες πολιτικές και οικονομικές δυσκολίες πριν από τις εκλογές της άνοιξης, αυξάνει τις απειλές εναντίον του συμμάχου του στο ΝΑΤΟ από το καλοκαίρι, χρησιμοποιώντας γλώσσα που συνήθως αφήνεται στα στρατιωτικά γεράκια και τους υπερεθνικιστές.
Ενώ λίγοι διπλωμάτες ή αναλυτές προβλέπουν πόλεμο, υπάρχει μια αυξανόμενη αίσθηση μεταξύ των Ευρωπαίων διπλωματών ότι ένας πολιτικά απειλούμενος Ερντογάν είναι όλο και πιο επικίνδυνος για τους γείτονές του – και ότι ατυχήματα μπορούν να συμβούν.
Ο κ. Ερντογάν χρειάζεται κρίση για να ενισχύσει την ασταθή θέση του στην πατρίδα του μετά από σχεδόν 20 χρόνια στην εξουσία, δήλωσε διπλωμάτης που ειδικεύεται στην Τουρκία, ζητώντας ανωνυμία. Και αν δεν του δοθεί, είπε ο διπλωμάτης, μπορεί να δημιουργήσει μία.
Οι αυξανόμενες εντάσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, και τα δύο μέλη του ΝΑΤΟ, απειλούν τώρα να προσθέσουν μια δύσκολη νέα διάσταση στις προσπάθειες της Ευρώπης να διατηρήσει την ενότητά της απέναντι στον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις συσσωρευμένες οικονομικές επιπτώσεις της.
Ο Τούρκος Πρόεδρος συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Β. Πούτιν στο Καζακστάν την Πέμπτη.
Ηδη, ο κ. Ερντογάν έχει γίνει ένας ενοχλητικός και απρόβλεπτος σύμμαχος για τους εταίρους του στο ΝΑΤΟ. Οι οικονομικές του προκλήσεις και η επιθυμία του να χαράξει μια σταθερή σφαίρα ασφαλείας για την Τουρκία σε μια σκληρή γειτονιά τον έχουν ωθήσει όλο και πιο κοντά στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Β. Πούτιν.
Ο κ. Ερντογάν έχει κερδίσει κάποιο καταφύγιο από την ανοιχτή κριτική των συμμάχων λόγω των προσπαθειών του να μεσολαβήσει μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, ειδικά στη συμφωνία για να επιτραπούν οι ουκρανικές εξαγωγές σιτηρών.
Αλλά έχει αρνηθεί να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία και συνεχίζει να παίρνει ρωσικό φυσικό αέριο μέσω του αγωγού Turk Stream, ενώ ζήτησε από τη Μόσχα να καθυστερήσει την πληρωμή για Ενέργεια.
Την Πέμπτη, ο κ. Ερντογάν συναντήθηκε με τον κ. Πούτιν στο Καζακστάν, όπου συζήτησαν τη χρήση της Τουρκίας ως ενεργειακού κόμβου για την εξαγωγή περισσότερου ρωσικού φυσικού αερίου μετά την καταστροφή των αγωγών προς τη Γερμανία κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα.
Αλλά είναι η κλιμακούμενη ρητορική κατά της Ελλάδας που προσελκύει τώρα ιδιαίτερη προσοχή.
Ο Sinan Ulgen, διευθυντής του EDAM, ενός ερευνητικού ιδρύματος με έδρα την Κωνσταντινούπολη, δήλωσε ότι φυσικά υπήρχε μια εκλογική πτυχή στις ενέργειες του κ. Ερντογάν. Υπήρχαν όμως και βαθιά ριζωμένα προβλήματα που υποδαυλίζουν τη χρόνια αστάθεια και τις επικίνδυνες εντάσεις.
«Η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν ένα σύνολο ανεπίλυτων διμερών διαφορών», είπε, «και αυτό δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον κάθε φορά που ένας πολιτικός στην Αγκυρα ή την Αθήνα θέλει να αυξήσει τις εντάσεις».
Στο ίδιο δημοσίευμα η «ΝΥΤ» αναφέρει ότι ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται επίσης σε προεκλογική εκστρατεία, με τις εκλογές να αναμένονται το ερχόμενο καλοκαίρι. Οπως και στην Τουρκία, τίποτα δεν απευθύνεται στον ελληνικό πατριωτισμό περισσότερο από μια καλή διαμάχη με έναν παλιό εχθρό.
Ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να φανεί σταθερός χωρίς να κλιμακώσει την αντιπαράθεση με τον Ερντογάν. Ενώπιον του δείπνου στην Πράγα, ο κ. Μητσοτάκης ανταπάντησε ότι οι ηγέτες πρέπει να λύσουν προβλήματα και όχι να δημιουργήσουν νέα, ότι είναι έτοιμος να συζητήσει όλα τα θέματα αλλά δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλός ενώ η Τουρκία απειλεί την κυριαρχία των ελληνικών νησιών.
