Σοβαρά περιστατικά απαξίωσης της εργασίας και της προσωπικότητάς τους που αγγίζουν τα όρια του κοινωνικού ρατσισμού και του bullying καταγγέλλει η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Καθαριστριών Ηρακλείου, Στέλλα Φοδελιανάκη.
«Πολλές φορές μας κάνουν να νιώθουμε σαν τα τελευταία σκουπίδια. Και δεν είναι μόνο τα παιδιά, αλλά και γονείς και κάποιοι εκπαιδευτικοί» τονίζει μιλώντας στο enikos.gr η κα Φοδελιανάκη.
Τα περιστατικά που περιγράφει, είναι εξοργιστικά. Υπήρχε περίπτωση που σε σχολείο μαθητής κατηγόρησε καθαρίστρια ότι τού έκλεψε το κινητό τηλέφωνό του και πορτοφόλι με 25 ευρώ. Αυτό συνέβη όταν η καθαρίστρια ενημέρωσε την διευθύντρια – η οποία παρεμπιπτόντως της είχε ζητήσει να το πράξει αν και δεν ήταν στα καθήκοντά της- ότι ο συγκεκριμένος μαθητής κάπνιζε κρυφά στην τουαλέτα. Την επόμενη ημέρα το παιδί πήγε στο σχολείο με τον γονέα του και ο μαθητής ούρλιαζε ότι «τον έκλεψε» η καθαρίστρια.
«Και το χειρότερο όλων είναι ότι και η διευθύντρια πήρε το μέρος του γονέα και του παιδιού, συμφωνώντας ότι έχουν χαθεί και μπουφάν παιδιών» τόνισε η κα Φοδελιανάκη και πρόσθεσε ότι «γιατί πρέπει όλοι να στοχοποιούν τις καθαρίστριες. Επειδή έχουν ανάγκη γι’ αυτή τη δουλειά, δεν σημαίνει ότι κλέβουν κιόλας».
Σε άλλη περίπτωση μια καινούρια καθαρίστρια πήγε πρώτη ημέρα για δουλειά στο σχολείο, την σύστησε η διευθύντρια και, όπως είπε η κα Φοδελιανάκη, «με περισσό θράσος 4-5 καθηγητές έκαναν την κίνηση να κλειδώσουν τις τσάντες τους στα συρτάρια των γραφείων τους».
«Συμβαίνουν εξωφρενικά πράγματα και καταστάσεις» τόνισε η πρόεδρος του Σωματείου και περιέγραψε άλλο περιστατικό όπου σε σχολείο βούλωσε η τουαλέτα και η διευθύντρια είπε σε καθαρίστρια «δεν με ενδιαφέρει, εσύ θα την ξεβουλώσεις» παρά το ότι δεν είναι αυτό μέσα στα καθήκοντά της.
«Υπάρχει εργαζόμενη καθαρίστρια που πήγε το πρωί στο σχολείο για να πιάσει δουλειά και έκλαιγε, δεν ήθελε να μπει μέσα λόγω του bullying που υφίσταται, ή άλλη της είπαν να καθαρίσει τζάμια σε κτίριο, όπου δεν έχει προβλεφθεί πώς μπορούν να καθαριστούν τα τζάμια που βρίσκονται ψηλά, σε ύψος 4 μ. και το ζήτησαν από καθαρίστρια κοντά στα 60 με ό, τι κινδύνους αυτό εγκυμονεί. Μια εργαζόμενη που τη μία χρονιά δούλευε ως καθαρίστρια σε σχολείο και την επόμενη προσελήφθη στο κυλικείο βίωσε επίσης απάνθρωπη συμπεριφορά. Μαθητής τής είπε ότι “δεν θέλω να μου σερβίρει την τυρόπιτα μία κυρία που πέρυσι ήταν καθαρίστρια”» υποστήριξε η κυρία Φοδελιανάκη.
Σε ερώτηση γιατί η ίδια θεωρεί ότι συμβαίνουν τέτοια περιστατικά υποτίμησης και bullying η κυρία Φοδελιανάκη απάντησε ότι «προφανώς αυτά τα παιδιά έτσι έχουν γαλουχηθεί στο σπίτι τους. Γιατί όταν τέτοιες συμπεριφορές εκδηλώνονται και από γονείς ή ακόμη και από εκπαιδευτικούς, σημαίνει ότι κάτι δεν γίνεται σωστά από την αρχή. Επίσης τα παιδιά συνηθίζουν να μην βάζουν στη θέση μιας εργαζόμενης καθαρίστριας τον εαυτό τους, την μητέρα τους κλπ».
Η ίδια υπογράμμισε ότι «ο κλάδος ζητεί από το αρμόδιο υπουργείο να υπάρξει πιστοποίηση των εργαζομένων, όπως συμβαίνει και σε άλλους κλάδους».
Η κα Φοδελιανάκη υπογραμμίζει τέλος ότι «οι εργαζόμενες πρέπει να απολαμβάνουν τον σεβασμό, από όποιον τομέα και να προέρχονται. Οι καθαρίστριες είναι άνθρωποι και εργάζονται για 700 ευρώ με πλήρη απασχόληση και για 300 ευρώ σε μερική απασχόληση 3 ωρών».
