Θλίψη αλλά και απέραντη οργή έχει εκδηλωθεί στο Internet μετά τον θάνατο του Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Οργή για το Bullying που δεν είναι χθεσινό φαινόμενο.
Οι μαρτυρίες πολλές και από τις δύο πλευρές: Θύματα και θύτες μιλούν.
Μετά την χθεσινή δημοσιοποίηση μαρτυρίας θύματος Bullying, άλλη μία μαρτυρία φτάνει στα "χέρια" μας και σας την μεταφέρουμε όπως μας στάλθηκε, διατηρώντας την ανωνυμία της καταγγέλουσας.
"Βλέποντας μια μαρτυρία στην ιστοσελίδα σας είπα να γράψω και κάτι δικό μου
1994, 3ο γυμνάσιο και μετά 3ο λύκειο Σερρών. Ήμουνα η χοντρή μοσχάρα, η σαβουρομηχανή, αυτή που βλέπανε οι άντρες και ξερνάγανε, αυτή που θατανε για πάντα αγάμμητη. Η βρωμιάρα το καλοκαίρι γιατί ίδρωνα. Ήμουνα αυτή που έκλαιγε τις νύχτες σπίτι της, αυτή που δεν είχε ποτέ φίλους, αυτή που στην πενταημερα εκδρομή του σχολείου κάθησε σπίτι της γιατί ήθελε να διαβάσει...!!!! πως να πει στους γονείς της ότι δεν θέλει να πάει γιατί δεν αντέχει 5 48ωρα κοροϊδίας;;; Πως να πει στους γονείς της ότι καμια δεν ήθελε να κοιμηθεί μαζί της;;; Δεν θα σας πω για τους καθηγητές!!!! Ίσα που με κοιτάγανε στην τάξη, σιγά μην ασχοληθούν με την χοντρη....
Η χοντρή αυτή προκοψε στη ζωή της, έφυγε από αυτή την απαίσια πολη με τις ψηλομύτες και τους ψηλομύτηδες. Κατάφερε να σπουδάσει, να αδυνατίσει, και να παντρευτεί και να κάνει παιδια και να 'ναι ευτυχισμένη.
Δεν ξέρω πως τα κατάφερα, αλήθεια δεν ξέρω. Θα μπορούσα να 'χα βυθιστεί στην απελπίσία και να πάω από το κακό στο χειρότερο. Χωρίς καμία στήριξη από κανέναν
Σκίστε σας παρακαλώ αυτούς που οδήγησαν τον Βαγγέλη στην αυτοκτονία. Σκίστε τους παραδειγματικά. Για να σταματήσει η κακοποίηση παιδιών.
Και δώστε και κανα φράγκο να εκπαιδεύσετε αυτά τα ζώα που λέγονται καθηγητές, μπας και ξεστραβωθούν και σώσουν κανα παιδί.... Γιατί το εκπαιδευτικό τους έργο που περιορίζεται στην παπαγαλία, είναι έως και αχρείαστο, Πεταμένες ώρες. Καλύτερα θα διάβαζα σπίτι μου"
