Σε μια εβδομάδα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την δολοφονία του Πάυλου Φύσσα.
Ένα χρόνο μετά κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει και πόσο μάλλον η οικογένεια του και οι φίλοι του,οι οποίοι διοργανώνουν διήμερες αντιφασιστικές εκδηλώσεις στη μνήμη του.
Η μητέρα του, Μάγδα Φύσσα, δηλώνει ότι ο χρόνος σταμάτησε ένα χρόνο πριν... όταν έχασε το παιδί της...
Ακόμη και σήμερα, η Μάγδα Φύσσα δηλώνει ότι αδυνατεί να εξηγήσει γιατί έπρεπε να χαθεί ο γιος της για να ξεσκεπαστεί η Χρυσή Αυγή, όπως λέει.
"Για μας είναι σαν εκείνη τη μέρα. Μόνο ο πόνος είναι πιο βαθύς, πιο έντονος. Οι πρώτες μέρες ήταν χαμένες, δεν καταλαβαίναμε τι μας γινόταν, πού βρισκόμασταν. Είναι σαν να έχει σταματήσει ο χρόνος εκείνη τη νύχτα. Σε εκείνο το πρωινό που ήπιαμε καφέ παρέα. Και τώρα έχουν προγραμματιστεί όλες αυτές οι εκδηλώσεις, λένε για έναν χρόνο… Αλλά για μένα δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα", λέει με τρεμάμενη φωνή.
Κάθεται στο σαλόνι και περιμένει να ανοίξει η πόρτα, να μπει ο Παύλος, σφυρίζοντας ένα τραγούδι, να την σφίξει στην αγκαλιά της και να του δώσει ένα φιλί.
«Ήταν ένα γλυκό παιδί. Με πολύ σοβαρές σκέψεις. Ήταν νέος, γλυκός, είχε όλες τις χάρες του κόσμου», τονίζει με δάκρυα στα μάτια και ξεσπά για τον άδικο χαμό του.
«Εμείς όμως δεν έχουμε τον Παύλο… Θα μπορούσε να ήταν εδώ, να μην γίνει τίποτα από όλα αυτά. Εκείνο το βράδυ να είχε αλλάξει η ιστορία. Ήταν άδικο, πάρα πολύ άδικο. Ποτέ στη ζωή μου δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα έχανα έτσι τον Παύλο. Πίστευα ότι αυτό είχε τελειώσει. Πίστευα ότι ο φασισμός είχε τελειώσει με τον πατέρα μου. Ποιος θα του το έλεγε ότι το 2013 θα έχανε το ίδιο του το εγγόνι από τους φασίστες που εκείνος πολέμησε φαντάρος. Ο παππούς του Παύλου πολέμησε τους φασίστες κι εκείνοι έφτασαν να δολοφονήσουν το εγγόνι του», λέει.
«Η μόνη δικαιοσύνη θα ήταν να γυρίσει ο Παύλος πίσω. Και ισόβια να ρίξουν στον δολοφόνο και σε όσους εμπλέκονται, ε και; Δεν αλλάζει κάτι…», είπε μιλώντας στο «Εθνος». «Για μας είναι σαν εκείνη την ημέρα. Μόνο που ο πόνος είναι πιο βαθύς, πιο έντονος», λέει η μητέρα του Παύλου Φύσσα.
«Δεν μας ρώτησαν όμως. Ποιος θα έδινε το παιδί του; Και για ποια κοινωνίας, για ποιον κόσμο; Τυχαία βγήκε η Χρυσή Αυγή στην επιφάνεια; Ποτέ στη ζωή μου δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα έχανα έτσι τον Παύλο. Πίστευα ότι αυτό έχει τελειώσει. Πίστευα ότι ο φασισμός είχε τελειώσει με τον πατέρα μου. Ποιος θα του έλεγε ότι το 2013 θα έχανε το εγγόνι του από τους φασίστες που πολέμησε εκείνος σαν φαντάρος» προσθέτει.
Αυτό που περιμένει τώρα, όπως λέει, είναι η τιμωρία του δολοφόνου αλλά και των ηθικών αυτουργών: «Θέλω να πιστεύω ότι θα τιμωρηθούν αυστηρά».
Όμως μέσα στον πόνο της ζητά από τον κόσμο που θα πάει στις συναυλίες στη μνήμη του Παύλου να μην καταφύγουν σε έκτροπα.
«Ο Παύλος ήταν άνθρωπος της προσφοράς και της αλληλεγγύης. Σε καμιά περίπτωση δεν θέλουμε να γίνει αυτό που συνέβη με τον Αλέξη το 2008, που είχαν κάψει όλη την Αθήνα. Ο Παύλος αν μη τι άλλο δίδαξε τον κόσμο να μην φοβάται. Να νικήσουν τον φόβο», λέει.
