Ραντεβού το Σαββατοκύριακο με τις Περσείδες. Θα βρέξει αστέρια!

Απόψε βράδυ Σαββάτου 11 Αυγούστου αλλά και αύριο Κυριακή, ο καθαρός και μόνο βραδινός ουρανός μας υπόσχεται ένα δώρο:
οι Περσείδες, οι πολυπληθείς διάττοντες αστέρες, δίνουν το ραντεβού με τους ουρανούς της Γης. Το μοναδικό υπερθέαμα της «βροχής από πεφταστέρια» θα βρίσκεται στο αποκορύφωμά του τη νύχτα του Σαββάτου και της Κυριακής οπότε ο ουρανός θα γεμίσει διάττοντες αστέρες!

Στην Ελλάδα το θέαμα θα είναι ορατό, ιδίως αν κοιτάξει κανείς στον ουρανό σε κατεύθυνση βορειοανατολική. Όσο πιο καθαρός είναι ο νυχτερινός ουρανός, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για ένα πιο εντυπωσιακό θέαμα, αν και μερικές φορές διαψεύδονται οι προσδοκίες των θεατών που ξενυχτούν.

Οι ειδικοί πάντως της NASA, εκτιμούν ότι πρέπει να αναμένεται πτώση μετεώρων με μέσο ρυθμό 100 την ώρα.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι μετά το 2007 υπάρχουν καλύτερες συνθήκες από ποτέ για την παρακολούθηση του φαινομένου, κυρίως από σκοτεινές περιοχές στην εξοχή, ώστε

Περσείδες: μία ουράνια αυταπάτη!

Οι Περσείδες ονομάστηκαν έτσι επειδή φαίνονται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα, αλλά αυτό είναι μια οπτική αυταπάτη. Στην πραγματικότητα προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης και λοιπά υπολείμματα που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά (μήκους δεκάδων εκατομμυρίων χιλιομέτρων) του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, ο οποίος ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αμερικανούς Λιούις Σουίφτ και Όρας Tατλ από τους οποίους και πήρε το όνομά του.

Ο κομήτης αρχίζει να συναντιέται με την τροχιά της Γης από τις αρχές του Αυγούστου και χρειάζεται περίπου 130 χρόνια για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιφορά γύρω από τον ήλιο. Αυτό που παρατηρούμε είναι στην πραγματικότητα τα σωματίδια σκόνης και βράχων που άφησε στο πέρασμά του μέσα από το ηλιακό σύστημα ο κομήτης αυτός.

Και καθώς η γη περνά μέσα από το νέφος των σωματιδίων αυτών, υπό τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες, λαμβάνει χώρα στο νυχτερινό ουρανό το σχετικό φαντασμαγορικό θέαμα.

Τα "πεφταστέρια"

Τα μετέωρα («πεφταστέρια») είναι μικροί διαστημικοί βράχοι που εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα υπό χαμηλή γωνία πρόσπτωσης και φαίνονται να καίγονται αργά.

Καθώς πλησιάζουν προς το έδαφος με ταχύτητα γύρω στα 60χλμ/δευτερόλεπτο και διαλύονται από την τριβή και την υπερθέρμανση, αφήνουν φωτεινά ίχνη.