Ντάισελμπλουμ και Σουλτς καταφθάνουν στην Αθήνα για συνομιλίες με τις ελληνικές αρχές, ο πρώτος εκπροσωπώντας τους 18 εταίρους της Ελλάδας στο Eurogroup και ο δεύτερος με δική του πρωτοβουλία.
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ επιθυμεί να κερδίσει χρόνο μέχρι το Εurogroup της 16ης Φεβρουαρίου, ανακαλύπτοντας τις φιλοδοξίες της ελληνικής πλευράς, μεταφέροντας όμως και το μήνυμα ότι η στήριξη συνοδεύεται από δεσμεύσεις και μεταρρυθμίσεις, όπως ακριβώς έχει αποφασιστεί στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο στην ευρωζώνη.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζεται με όλη την καλή διάθεση, σε λίγες εβδομάδες όμως θα κληθεί να αποδείξει ότι μπορεί να φέρει εις πέρας το πρόγραμμα.
Η χώρα έχει αναλάβει υποχρεώσεις και δημοσιονομικούς στόχους ως το 2022, ανεξαρτήτως κυβέρνησης και ανεξαρτήτως πρόσβασης στις αγορές, οι οποίες παρεμπιπτόντως θα παραμείνουν κλειστές για την Ελλάδα για πολύ καιρό.
Ο Ντάισελμπλουμ και οι υπόλοιποι υπουργοί οικονομικών γνωρίζουν ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί νέο δάνειο, ενδεχομένως να το προσφέρουν μαζί με βελτίωση των όρων του παλαιότερου, αλλά η κυβέρνηση θα πρέπει σχετικά σύντομα να πάρει μέτρα.
Αυτά τα μέτρα, όπως θα εξηγήσει ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, δεν θα τα συζητήσουν με τον ίδιο ή με τους υπουργούς, αλλά με τους τεχνοκράτες της τρόικας.
Η τρόικα θα πρέπει να επιστρέψει στη Αθήνα για διερευνητικές συζητήσεις και ο χρόνος για να επιτευχθεί και να εφαρμοστεί ένα stuff level agreement δεν μπορεί να υπερβαίνει την 18η Μαΐου.
Στις Βρυξέλλες υπάρχουν ενδείξεις ότι η νέα κυβέρνηση θέλει να κινηθεί γρήγορα, αλλά η ταχύτητα δεν είναι το μόνο κριτήριο για την επιτυχία των συζητήσεων.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να φέρει προτάσεις αξιόπιστες και μετρήσιμες. Θα πρέπει να έχει λύσεις μάλιστα και στα διαρθρωτικά αν επιθυμεί να δει τα λεφτά της δόσης και το πρόγραμμα της ελάφρυνσης.
Η δε καλή διάθεση που συνοδεύει κάθε δημοκρατική αλλαγή, μπορεί να εξαντληθεί το ίδιο εύκολα όπως παρέχεται.
Από την άλλη ο Μάρτιν Σουλτς, έρχεται για να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως μεσολαβητής στην Α.Μέρκελ, η οποία βεβαίως έχει αποδείξει στο πρόσφατο παρελθόν ότι τον αγνοεί συστηματικά. Δεν έχει άλλωστε λόγο να μην το κάνει. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν έχει ρόλο στα προγράμματα διάσωσης - τα εθνικά κοινοβούλια έχουν, όπως και οι κυβερνήσεις γιατί αυτές βάζουν τα λεφτά. Εξάλλου και στο ίδιο το κοινοβούλιο οι απόψεις περί οικονομικής πολιτικής διίστανται. Οι δε περίφημες εκθέσεις του Ότμαν Κάρας για τη τρόικα, αλλιώς ξεκίνησαν και αλλού κατέληξαν.
Οι δύο επισκέψεις, αλλά και οι περαιτέρω επαφές των επόμενων εβδομάδων εντάσσονται σε ένα γενικότερο κλίμα δημιουργίας συμμαχιών στην ΕΕ μετά την κυβερνητική αλλαγή στην Ελλάδα.
Η νέα κυβέρνηση μπορεί να ελπίζει στη στήριξη της Γαλλίας του Ολάντ και της Ιταλίας του Ρέντζι, θα συναντήσει όμως εμπόδια από Ισπανούς και Πορτογάλους. Και αυτό διότι Ρέντζι και Ολάντ θα έχουν τον Α.Τσίπρα ως πρόσχημα για αλλαγές στην ισορροπία δυνάμεων, οι δε Ραχόι και Κοέλιο θα έχουν φοβερά προβλήματα στο εσωτερικό τους αν μια κυβέρνηση της αριστεράς πετύχει περισσότερα από αυτούς - έχουν άλλωστε εκλογές μέσα στο 2015.
Η απόσυρση της Ελληνικής στήριξης από το κείμενο των 28 για κυρώσεις στη Ρωσία δεν βοηθάει και πολύ την όλη κατάσταση. Και αν η Ελλάδα δεν παίξει με τους κανόνες του παιχνιδιού την Πέμπτη στο έκτακτο Συμβούλιο των υπουργών εξωτερικών, τότε η πρώτη κακή εικόνα θα μείνει χαραγμένη για καιρό.
Εκτύπωση
