Δεν φταίνε οι μισθοί για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας

Κι όμως δεν φταίνε οι μισθοί μας για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας όμως άλλωστε προκύπτει από τα συμπεράσματα μελετών διεθνών οργανισμών και εγχώριων ινστιτούτων αλλά και τις εκτιμήσεις έγκριτων οικονομολόγων.

Για την ακρίβεια φταίνε ΜΟΝΟ κατά το ένα πέμπτο.

Όπως αναφέρεται σε σημερινό ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα», όλοι λένε πως οι κυριότερες πληγές της ανταγωνιστικότητας – πέρα από τους προφανείς λόγους που απορρέουν από την κρίση – είναι ο μη παραγωγικός δημόσιος τομέας, η γραφειοκρατία και η διαφθορά, οι ολιγοπωλιακές αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, τα κλειστά επαγγέλματα, η τεχνολογική υστέρηση και η έλλειψη καινοτομίας (μόνο 22% των επιχειρήσεων καινοτομεί ενώ μόλις το 45% των μεγαλύτερων ελληνικών επιχειρήσεων εξάγει) που οδηγεί σε παραγωγή προϊόντων χωρίς ζήτηση, τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων, καθώς και η εμμονή σε πολιτικές που, παρά τα προβλεπόμενα στο Μνημόνιο, διατηρούν ακόμη το κόστος – κυρίως στις υπηρεσίες – σε υψηλό επίπεδο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι βάσει της έρευνας του ΙΟΒΕ μόνο το άνοιγμα των αγορών και των επαγγελμάτων καθώς και της αγοράς εργασίας θα έχει ως αποτέλεσμα της αύξηση του ΑΕΠ κατά 17% μακροπρόθεσμα.

Επίσης στην έρευνα του World Economic Forum για την ανταγωνιστικότητα το 2012, «η ανεπαρκής δημόσια γραφειοκρατία» αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν επιχειρηματίες και επιχειρήσεις στις δραστηριότητές τους στην Ελλάδα.

Μάλιστα λόγω των περιορισμών που επιβάλλει το Δημόσιο, το μέσο περιθώριο κέρδους στους τομείς των μη ανταγωνιστικών αγαθών και υπηρεσιών διεθνώς στην Ελλάδα είναι 15% υψηλότερο σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ευρωζώνης.

Μεγάλη πληγή είναι η φορολογική αστάθεια. Μέσα σε έναν χρόνο μια επιχείρηση καλείται να πληρώσει 10 φορές δαπανώντας 224 ώρες, ενώ οι συνολικές επιβαρύνσεις αντιστοιχούν στο 46,4% σύμφωνα με την έκθεση Doing Business 2012 της Παγκόσμιας Τράπεζας.