Θετικά, αλλά και με επιφυλάξεις, βλέπει η ελληνική κυβέρνηση τα αποτελέσματα της χθεσινής συνάντησης των ηγετών της Γερμανίας Ανγκελα Μέρκελ και της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί, καθώς έγιναν μεν κάποια βήματα προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αλλά όχι αρκετά τολμηρά και αποφασιστικά ώστε να δώσουν λύση στην κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Παρά την πίεση των αγορών, αλλά και τις ολοένα αυξανόμενες φωνές υπέρ του ευρωομολόγου, οι δύο ηγέτες έβαλαν για άλλη μια φορά στο ράφι το συγκεκριμένο θέμα, ενώ δεν προχώρησαν ούτε στην αύξηση των κεφαλαίων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF). Η Αθήνα έχει υποστηρίξει με θέρμη και τις δύο αυτές λύσεις.
Η θετική όψη του μηνύματος που έστειλαν οι δύο ηγέτες, σύμφωνα με κύκλους προσκείμενους στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο, είναι αφενός η εμμονή στις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου και άρα στον διευρυμένο ρόλο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) και αφετέρου η επιτάχυνση των διαδικασιών για την ενίσχυση των θεσμών της οικονομικής διακυβέρνησης.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ. «Μπορεί η συζήτηση για το ευρωομόλογο να μην έχει ωριμάσει, αλλά ο νέος ρόλος του EFSF είναι κάτι πολύ σημαντικό, πρακτικό και συγκεκριμένο», σημείωσαν οι ίδιοι κύκλοι. Εξάλλου, όπως επισήμαιναν άλλοι αναλυτές, το EFSF ουσιαστικά θα χρηματοδοτείται από ένα είδος ευρωομολόγου.
Για τις επιμέρους πτυχές των χθεσινών ανακοινώσεων Μέρκελ - Σαρκοζί, η ελληνική πλευρά σημείωνε τα εξής:
Σε ό,τι αφορά την κατοχύρωση του δημοσιονομικού κανόνα, οι κύκλοι του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ανέφεραν ότι ούτως ή άλλως υφίσταται ήδη, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 28 του Συντάγματος, οι κανόνες του πρωτογενούς Ευρωπαϊκού Δικαίου υπερισχύουν της ελληνικής νομοθεσίας. Οπως επεσήμαινε, εξάλλου, άλλη πηγή του οικονομικού επιτελείου, η Ελλάδα έχει εδώ και έναν περίπου χρόνο θεσπίσει με νόμο την υποχρέωση να ακολουθεί κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Ωστόσο, προσέθετε η ίδια πηγή, με τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας είχε τότε αποφασισθεί ότι η συγκεκριμενοποίηση των κανόνων αυτών θα γίνει αφού ολοκληρωθεί το παρόν πρόγραμμα του Μνημονίου, το οποίο ούτως ή άλλως προβλέπει εξαντλητική λιτότητα για τη χώρα. Σε κάθε περίπτωση, σχολίαζε η πηγή του υπουργείου Οικονομικών, οι κανόνες αυτοί είναι για μας ευπρόσδεκτοι.
Αυτοί που θα πιεστούν από την συνταγματική καθιέρωση δημοσιονομικών κανόνων, εκτιμάται ότι θα είναι κυρίως η Ιταλία, ακόμη και η ίδια η Γαλλία.
Σχετικά με τους ενιαίους κανόνες φορολογίας των επιχειρήσεων, οι προσκείμενοι στον κ. Βενιζέλο κύκλοι εξέφραζαν την ελπίδα ότι θα λειτουργήσουν θετικά, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα φορολογικού dumping στο εσωτερικό της ευρωζώνης, δηλαδή να μετακινούνται κεφάλαια για επενδύσεις σε κράτη με χαμηλότερη φορολογία εις βάρος των υπολοίπων.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΡΟ. Για την επιβολή φόρου χρηματοοικονομικών συναλλαγών, αντίστοιχα οι ίδιοι κύκλοι ανέφεραν ότι θα είναι θετική εξέλιξη αν εξασφαλίσει επαρκείς ίδιους πόρους της Ευρωπαϊκής Ενωσης που να μπορούν να στηρίζουν τη δημοσιονομική προσαρμογή προς όφελος του κοινού νομίσματος και άρα των χωρών - μελών.
Αλλοι αναλυτές, πάντως, παρατηρούσαν ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες για άλλη μια φορά επιβεβαίωσαν χθες ότι προχωρούν με αργά βήματα την ώρα που οι αγορές πιέζουν για τολμηρές και γρήγορες αποφάσεις. Μάλιστα, επεσήμαιναν ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν π.χ. για τα φορολογικά δεν αφορούν ουσιαστικά τον πυρήνα του προβλήματος που είναι η κρίση χρέους. Είναι σημαντικές αποφάσεις στην κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, αλλά όχι αυτό που θα απαιτούσαν οι περιστάσεις.
Ερωτηματικά, εξάλλου, συνοδεύουν την απόφαση - ουσιαστικά - για την απομάκρυνση του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ από την προεδρία της ευρωζώνης και την αντικατάστασή του από τον διορισμένο από τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης πρόεδρό της Χέρμαν βαν Ρόμπαϊ, ο οποίος δεν διαθέτει τη δημοκρατική νομιμοποίηση έστω και ενός μικρού κράτους όπως του Λουξεμβούργου.