Στα περίχωρα του Αικετερίνμπουργκ, σε μικρή απόσταση από τη δημοσιά, εξελίχθηκε η τελευταία πράξη ενός δράματος που σημάδεψε τον περασμένο αιώνα. Εκεί σε ένα ξέφωτο, περιτριγυρισμένο από λεύκες, οι δολοφόνοι απόθεσαν τα πτώματα των θυμάτων τους, αφού τα είχαν ακρωτηριάσει, κάψει και περιβρέξει με οξύ καθιστώντας αδύνατη την αναγνώριση της ταυτότητάς τους. Το 1991 μια είδηση συντάραξε τη ρωσική κοινωνία: τα οστά του τελευταίου τσάρου Πασών των Ρωσιών, του Νικολάου Β΄ και των μελών της οικογενείας του είχαν βρεθεί. Υποτίθεται ότι 11 άτομα δολοφονήθηκαν κατόπιν εντολής του Λένιν τον Ιούλιο του 1918. Ομως, στην περιοχή, ανακαλύφθηκαν εννιά σκελετοί, η ταυτότητα των oποίων αναγνωρίστηκε με ανάλυση του DNA. Στον κοινό τάφο δεν βρέθηκαν όμως τα οστά του τσάρεβιτς Αλεξέι και μιας θυγατέρας του, χωρίς, ωστόσο, να είναι σαφές ποιας. Αραγε τα παιδιά είχαν ταφεί αλλού ή είχαν καταφέρει να δραπετεύσουν;
Απόρρητες εκθέσεις
Οι απαντήσεις δόθηκαν από ερασιτέχνες ερευνητές που περνούσαν τα Σαββατοκύριακά τους, αναζητώντας λύση στο μυστήριο. Κι όπως φαίνεται υπήρχαν στοιχεία που υπεδείκνυαν πού είχαν ταφεί τα δύο παιδιά. Απλώς έπρεπε κάποιος να αφουγκραστεί τη «φωνή» των δολοφόνων. Οι απόρρητες εκθέσεις που φυλάσσονται στα σοβιετικά αρχεία έκρυβαν τα πιο αποκαλυπτικά στοιχεία, σχετικά με τον τόπο πρόχειρης ταφής των σορών των δύο «χαμένων» μελών της τσαρικής οικογένειας. «Ολοι τους ήθελαν να αφήσουν ένα σημαδι στην ιστορία», εξηγεί ο Βιτάαλι Σιτόφ, κάτοικος της περιοχής που μελέτησε τις μαρτυρίες στην προσπάθειά του να βρει τα οστά.
Ο κ. Σιτόφ επισκέφθηκε τον τόπο όπου είχαν βρεθεί τα οστά των υπόλοιπων μελών της τσαρικής οικογένειας και απλά ερεύνησαν τη γύρω περιοχή. Πενήντα μέτρα από το πρώτο τάφο, εντόπισαν ανάμεσα στα δένδρα μια ελαφρώς υπερυψωμένη περιοχή. Εκεί βρέθηκαν τα οστά του Αλεξέι και της αδελφής του. Ηταν καμένα και πεταμένα σε ένα τόπο γεμάτο σφαίρες και μπουκάλια με οξύ που χρησιμοποιήθηκε, ώστε να μην αναγνωριστούν οι νεκροί. Οπως φαίνεται ενώ πολλοί προσέτρεξαν για προσκύνημα στον πρώτο ομαδικό τάφο και αναρωτιούταν τι απέγινε ο Αλεξέι και η αδελφή του, τα πτώματα τους κείτονταν μερικά μέτρα μακρύτερα. Επιστήμονες σε ΗΠΑ και Ρωσία μελετούν τα νέα ευρήματα ενδελεχώς. Τα γυναικεία οστά που εντοπίστηκαν ανήκουν, κατά πάσα πιθανότητα, στην αρχιδούκισσα Μαρία, 19 ετών. Αν τελικά, τα αποτελεσματα των αναλύσεων DNA που πραγματοποιούνται οριστικοποιηθούν, θα μπει τέλος στις αμφιβολίες σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη στην οικογένεια του τσάρου. Με σκεπτικισμό βλέπει τα ευρήματα η ρωσική ορθόδοξη Εκκλησία, που ουδέποτε αναγνώρισε την αυθεντικότητα των οστών.
Η μοίρα του Αλεξέι και της αδελφής του βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος Ρώσων και αλλοδαπών, οι οποίοι μελέτησαν με μεγάλη προσοχή τα γεγονότα της 17ης Ιουλίου 1918, όταν οι μπολσεβίκοι μαχαίρωσαν και εν συνεχεία γάζωσαν με πυροβόλο όπλο τον Νικόλαο, τη συζυγό του, τα πέντε παιδιά τους και τρεις υπηρέτες τους στο υπόγειο σπιτιού όπου κρατούντο μετά την παραίτηση του τσάρου από τον θρόνο. Με δυσκολία βρέθηκε τι ακριβώς είχε συμβεί, ενώ οι προσπάθειες να εξαφανιστούν τα πτώματα των θυμάτων ήταν κακοσχεδιασμένες και οι μαρτυρίες συχνά αντιφατικές. Οι δολοφόνοι ήθελαν να κρύψουν τις σορούς, ώστε οι τάφοι τους να μην γίνουν τόπος προσκυνήματος των οπαδών της μοναρχίας. Ο κ. Σιτόφ και οι συνάδελφοί του αποφάσισαν να ερευνήσουν ενδελεχώς τη μαρτυρία του αρχιδολοφόνου Γιακόφ Γιαρόφσκι, που φυλασσόταν στα αρχεία. Αυτός είχε διηγηθεί πώς είχε ξεχωρίσει τις δύο σορούς πιστεύντας ότι έτσι θα παραπλανούσε τους φιλομοναρχικούς, που θα αναζητούσαν 11 πτώματα και όχι εννιά.
Οι ερασιτέχνες ερευνητές επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους σε μια φράση του Γιαρόφσκι που τελικά σήμαινε «κοντά» και όχι «τώρα» όπως αρχικώς πίστευαν. Ετσι, οι ερευνητές αντελήφθησαν ότι ο Γιαρόφσκι εννοούσε ότι ο δεύτερος τάφος βρισκόταν στην περιοχή, του πρώτου, αλλά όχι πολύ κοντά. Δουλεύοντας κάθε Σαββατοκύριακο, οι ερασιτέχνες ερευνητές έψαξαν σε μικρή απόσταση από τον πρώτο τάφο και τον δρόμο, μέχρις ότου βρήκαν «υπολείμματα» της φωτιάς όπου είχαν καεί οι σκελετοί των δύο παιδιών.
Παρούσα η Εκκλησία
Ο αρχαιολόγος Σεργκέι Πογκορέλοφ, αρχαιολόγος που επέβλεψε την ανασκαφή τόνισε ότι στο σημείο βρέθηκαν 15 θραύσματα οστών και περισσότερα από αποτεφρωμένα 40 κομμάτια. Επίσης, υπογράμμισε ότι η αμφισβήτηση για την ταυτότητα των πρώτων σκελετών προκλήθηκε εξαιτίας της προχειρότητας με την οποία είχε πραγματοποιηθεί η πρώτη ανασκαφή. Αυτήν την φορά, όμως, οι εργασίες ήταν επαγγελματικές και κλήθηκαν ως παρατηρητές και οι εκπρόσωποι της ρωσικής ορθόδοξης Εκκλησίας.
Οι εννιά πρώτοι σκελετοί ενταφιάστηκαν σε μια λαμπρή τελετή το 1998, στον καθεδρικό ναό των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στην Αγία Πετρούπολη, όπου έχουν ενταφιαστεί και οι πρόγονοι τους. Ωστόσο, η ρωσική ορθόδοξη Εκκλησία επισήμως δεν συμμετείχε στην τελετή. Οσοι όμως περίμεναν επί τόσο χρόνο την εύρεσή τους ελπίζουν ότι με την ολοκλήρωση των εξετάσεων, η Εκκλησία θα πραγματοποιήσει εξόδιο ακολουθία έτσι ώστε μετά από περίπου 90 χρόνια οι Ρομανόφ να αναπαυθούν εν ειρήνη και ένα κεφάλαιο της ρωσικής Ιστορίας να κλείσει οριστικά.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
