Πληθαίνουν κάθε μέρα που περνά οι συγκινητικές εκδηλώσεις και τα μηνύματα αγάπης των παιδιών από κάθε σημείο της Ελλάδας για τον αδικοχαμένο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Παράλληλα όμως φουντώνει και ο θυμός τους για την προκλητική στάση του κατηγορούμενου αστυνομικού. Φίλοι και συμμαθητές του 15χρονου μίλησαν στον ALPHA και έδωσαν την δική τους οργισμένη απάντηση στα όσα καταλογίζουν στον νεκρό Αλέξανδρο οι κατηγορούμενοι σπιλώνοντας τη μνήμη του.
Όλοι οι νέοι της χώρας έγιναν φίλοι του Αλέξανδρου. Μία απ’ αυτούς και η 16χρονη Άρτεμις, η οποία στο δικό της συγκινητικό μήνυμα γράφει: «Καλό ταξίδι μικρέ άγγελε, που δεν πρόλαβες να γευτείς τους καρπούς της ζωής. Αναπαύσου εν ειρήνη εκεί που βρίσκεσαι και εμείς εδώ κάτω δεν σε ξεχνάμε». Ο Γιώργος Σαρρής δεν ξέρει να πετάει πέτρες, ούτε να πυροβολεί. Ξέρει να γράφει τραγούδια. «Όμορφη πόλη άσχημα καίγεσαι» είναι ο τίτλος του τραγουδιού που έγραψε ο Γιώργος Σαρρής την επόμενη μέρα του τραγικού συμβάντος, το οποίο λέει:
Ραγίζουν οι δρόμοι απόψε από θυμό,
φωνές, τρελά πουλιά γυρεύουν ουρανό.
Ματάδες με πολιτικά στις άκρες κόβουν κίνηση
κολλάει η ανάσα στο βραχνό μου το λαιμό
βρωμάει το πρόσωπο μου Μαλόξ και νερό,
κοιτάει μ’ απορία το βράδυ και ψάχνει εξήγηση
Σταδίου χαμηλά ακούω τρελά ουρλιαχτά,
ληγμένα δακρυγόνα στα Εξάρχεια.
Όμορφη πόλη που άσχημα καίγεσαι ξανά,
φεύγει η ζωή και πάει χαράμι,
μα αυτό το κάτι που εδώ μέσα σε πονά,
με αίμα το έγραψες στο τζάμι.
Όμορφη πόλη που άσχημα καίγεσαι και κλαις,
οι οθόνες ψέματα σου τάζουν,
είναι ο παράδεισος μακριά ό,τι κι αν λες
γι’ αυτούς που από μακριά κοιτάζουν.
Και μέσα σ’ όλα αυτά, οι φίλοι και οι συμμαθητές του Αλέξανδρου μένουν άφωνοι μπροστά στην προκλητική στάση των κατηγορουμένων. «Ο Αλέξανδρος ήταν ένα ήσυχο παιδί, που δεν έμπλεκε σε τσαμπουκάδες, επεισόδια και τέτοια. Ήταν φιλήσυχο παιδί» είπε μιλώντας στον ALPHA ο Νίκος, ενώ άλλος φίλος του είπε ότι «ήταν ένα παιδί ήρεμο, ήταν ένα παιδί εσωστρεφές και ήταν ένα παιδί, που δεν είχε καμία μα καμία σχέση με αναρχοαυτόνομους και εξτρεμιστικούς χώρους. Ούτε συνήθιζε να πηγαίνει σε γήπεδα, ούτε ήταν το παιδί που μπορούσε ποτέ να σηκώσει μπουκάλι, να το πετάξει».
Φίλες του από το Ψυχικό μιλώντας στον ALPHA για το τραγικό περιστατικό, ήταν κατηγορηματικές: «Όχι, δεν έριξε στον αέρα. Πάνω στον Αλέξανδρο έριξε. Ήταν οι φίλοι μας μπροστά και πέθανε πάνω στον κολλητό μας» είπε μία κοπέλα, ενώ σε ερώτηση αν ο 15χρονος φίλος τους ήταν αυτός που κράτησε το πτώμα του Αλέξανδρου στα χέρια του, μια άλλη είπε δείχνοντας ταυτόχρονα ότι «τον κρατούσε απ’ ότι ξέρω έτσι (σ.σ. δείχνει) και έπεσε στα χέρια του». Η οργή των φίλων του ξεχειλίζει από τη βεβήλωση της μνήμης του που επιχειρούν οι κατηγορούμενοι, λες και αυτό μειώνει τις συνέπειες της πράξης τους. «Ένας άνδρας παραδέχεται το λάθος του, χωρίς να δυσφημίζει και να βεβηλώνει τη μνήμη ενός παιδιού» είπε μιλώντας στον ALPHA φίλος του νεκρού μαθητή.
Άλλος φίλος του Αλέξανδρου με τον οποίο έκαναν σκέιτ, είπε στον ALPHA ότι «κάναμε σκέιτ τόσα χρόνια και επειδή τον ήξερα, ξέρω πως ό,τι και να του προσάπτουν τώρα, ότι ήταν κακομαθημένο κτλ., ποτέ δεν πήγε να σκοτώσει ένα μπάτσο. Αυτοί όμως το σκοτώσανε». Ένας άλλος λέει ότι «απλά να ξέρει (σ.σ. ο Αλέξανδρος), ότι εμείς από εδώ δεν πρόκειται να τον αφήσουμε έτσι και αν είναι κάπου αυτή τη στιγμή, εύχομαι με το χαμόγελό του να απαντάει σ’ όλους αυτούς εδώ». Η οργή όμως δεν σβήνει, γιατί όπως είπε στον ALPHA φίλος του Αλέξανδρου «μια κοινωνία που δίνει 28 δισ. ευρώ στις τράπεζες και μοιράζει σφαίρες στα 15χρονα. Μια κοινωνία που είναι δειλή να συνομιλήσει μαζί μας. Αντί για τριαντάφυλλα που δίνουν τα παιδιά, δίνει ξύλο». Η οργή των παιδιών αποτυπώνεται και από το μήνυμα μιας 16χρονης στο οποίο αναφέρει: «Το μόνο όπλο που μας απέμεινε πια, είναι η φωνή μας. Το ελάχιστο δικαίωμα που μας παρέχει η κατ’ επίφαση Δημοκρατία, που εφαρμόζεται στη χώρα μας, είναι η φωνή μας!».
