Η νοσηλεύτρια που μου έσωσε τη ζωή: Η τρυφερή εξομολόγηση μιας γυναίκας που έκανε διπλή μαστεκτομή

Στα 35 χρόνια της μια μητέρα δύο μικρών παιδιών και μπλόγκερ, η Mary Katherine Backstrom, διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού και πρόσφατα υποβλήθηκε σε διπλή μαστεκτομή. Η επέμβαση κρίθηκε απόλυτα επιτυχημένη, αλλά οι μέρες πριν και μετά ήταν οι πιο σκοτεινές της ζωής της. Μια νοσηλεύτρια-αφανής ηρωίδα ήταν ανάμεσα στους ανθρώπους που τη βοήθησε να βρει ξανά το δρόμο για το φως. Σε αυτήν είναι αφιερωμένη η παρακάτω ανάρτηση που έκανε η Mary στο Facebook, η οποία έγινε viral, συγκεντρώνοντας χιλιάδες likes.

«Αυτή δεν είναι η ωραιότερη φωτογραφία, αλλά κάποιες φορές αξίζει να αναγνωρίζουμε και να κατονομάζουμε κάποιους ανθρώπους για την πολύτιμη δουλειά τους σε αυτό τον κόσμο.

Η νυχτερινή νοσοκόμα μου, Ρόζι, είναι ακριβώς αυτό το είδος του ανθρώπου. Με κάποιον τρόπο, ενώ είχε άπειρους ασθενείς, με έκανε να νιώθω ότι ήμουν η μοναδική που φρόντισε. Δεν έκανε ποτέ βιαστικές κινήσεις. Μου χορηγούσε χωρίς πίεση τα φάρμακά μου, και ούτε μια φορά δεν με πόνεσε η βελόνα.

Φρόντισε να έχω πάντα παγωμένο νερό και αφράτο μαξιλάρι και ειλικρινά, θα νόμιζε κάποιος βλέποντάς την ότι φρόντιζε μια πριγκίπισσα. Και το πιο εντυπωσιακό είναι ότι, ξεκάθαρα, η Ρόζι φροντίζει όλους τους ασθενείς της έτσι.

Αναρωτιέμαι αν το νοσοκομείο της γνωρίζει πόσο ξεχωριστή είναι. Θα έπρεπε. Θα τους το πω.

Η Ρόζι εργάστηκε για τις 24 από τις 48 ώρες ανάρρωσής μου από την επέμβαση μαστεκτομής. Τότε έμαθα ότι πέρα από ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ νοσηλεύτρια, είναι επίσης μητέρα και σύζυγος.

Αυτή η μητέρα έχει τόσο πολλούς ρόλους, που θα νόμιζε κάποιος είναι εξουθενωμένη. Κι όμως δεν σταμάτησε λεπτό να χαμογελάει.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά;

Γιατί πολύ συχνά οι νοσηλεύτριες είναι αόρατες για εμάς, τους ασθενείς.

Ίσως γιατί πονάμε πολύ ή επειδή είμαστε εγωιστές. Ή ίσως είναι γιατί οι νοσηλεύτριες έχουν δεξιότητες νίντζα που τις κάνουν πραγματικά αόρατες.

Όποιος κι αν είναι ο λόγος, δεν θέλω η Ρόζι να παραμείνει αόρατη. Η δουλειά της αξίζει όλα τα μπράβο.

Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερη φροντίδα από αυτή που προσέφερε. Η ανάρρωσή μου δεν θα πήγαινε τόσο καλά χωρίς αυτήν.

Ο Θεός να σε έχει καλά, Ρόζι. Έκανες τις πιο φοβερές μέρες του αγώνα μου ενάντια στον καρκίνο όχι απλώς υποφερτές, αλλά ακόμα και ευχάριστες. Είσαι η νοσηλεύτρια και η φίλη μου και νιώθω ευγνωμοσύνη που σε έχω».

womantoc.