Παρακολουθούμε σοκαρισμένοι την επιστροφή στην αυτοδικία: Δύο περιστατικά μέσα σε τρεις μέρες
Ζακ Κωτσόπουλος και Πέτρος Κωνσταντινέας.
Δύο εντελώς διαφορετικές μεν υποθέσεις αλλά με έναν κοινό παρονομαστή: Επιστροφή στις άγριες εποχές και σε πολιτισμούς όπου η δικαιοσύνη παρακάμπτεται και η απ’ ευθείας τιμωρία του αδικήσαντος από τον αδικημένο γίνεται χωρίς προηγούμενη προσφυγή στην αρμόδια αρχή
Η αυτοδικία, αν και προβάλλεται ιδιαίτερα στην Παλαιά Διαθήκη (Μωσαϊκός νόμος), σήμερα αντιμετωπίζεται ως πράξη κολάσιμη.
Και είναι ... κολάσιμη από όπου και αν προέρχεται!
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα σκοτώσουμε τον ληστή που μπήκε στο μαγαζί μας, στο σπίτι μας.
Δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα χτυπήσουμε τον βουλευτή που μπορεί να ανήκει σε οποιονδήποτε χώρο, τον βουλευτή που μπορεί να μην συμφωνούμε καθόλου με τις πράξεις και τις θέσεις του
Σκέψου να είσαι ένας από αυτούς που βρέθηκαν εκεί, αυτόπτες μάρτυρες της φρικιαστικής σκηνής των χτυπημάτων στον Ζακ. Τι θα έκανες, τι θα έλεγες, τι θα αναλογιζόσουν και τι θα ένιωθες. Μόνο ένας φαίνεται στο βίντεο να προσπαθεί να βοηθήσει το θύμα, που για τους άλλους ήταν σκέτο θύτης, δράστης, εγκληματίας, ένοχος. Χάρη σ’ αυτόν τον έναν, ίσως δεν είμαστε ακόμη μέσα στην άγρια ζούγκλα, τρώγοντας τις σάρκες μας και πίνοντας το αίμα μας. Είμαστε πολύ κοντά.
Πάντα θα ξημερώνει! Σίγουρα!
Το ζήτημα είναι να ξημερώνει μια μέρα που θα ωθεί την ανθρωπότητα μπροστά και όχι πίσω στο σκοτεινό παρελθόν της.
"Ο Ζακ Κωστόπουλος δεν μπορούσε να ξεφύγει. Ήταν έξω από τη βιτρίνα τόσος κόσμος και είχε ειδοποιηθεί η αστυνομία. Θα τον μπαγλάρωναν αμέσως. Όμως δεν αρκεί πάντα αυτό. Δεν φτάνει η σύλληψη και η τιμωρία με βάση όσα προβλέπει ο ποινικός κώδικας. Όχι, υπάρχει και η ανάγκη της εκφόρτισης, η εξωτερίκευση της εσωτερικής μαυρίλας, η εκτόνωση εντάσεων, απωθημένων, κακίας, αηδίας. Τόση επιθετικότητα μαζεμένη πρέπει να εκφραστεί κάποια στιγμή. Για τα χάλια της Ομόνοιας, όπου η παραβατικότητα ζει και βασιλεύει. Για τις δυσκολίες του μικρομεσαίου εμπόρου που παλεύει με τους φόρους και τα χρέη. Για τις σχέσεις που διαλύονται, για τις προσδοκίες που δεν εκπληρώνονται, για τα όνειρα που χάνονται, για τη χαρά που δεν βρίσκεται, για τη μίζερη ζωή μας, για τη μεγάλη αφήγηση που λείπει – ούτε οι ίδιοι, αυτοί που κλωτσούσαν, δεν ξέρουν γιατί έγιναν τόσο βίαιοι, πώς συγκεντρώθηκε μέσα τους τόσο μένος, ποιον μισούν και ποιον φοβούνται." Το κτήνος μέσα μας,Αγγελική Σπανού
Με αφορμη την δολοφονια του Ζακ Κωστοπουλου pic.twitter.com/xzrZaRaWiH
— prezatv (@prezatv) 24 Σεπτεμβρίου 2018
εις μνήμην Ζακ Κωστόπουλου
— Christos Xanthakis (@ChristosXanthak) 22 Σεπτεμβρίου 2018
θύματος νοικοκυραίων pic.twitter.com/uaP49Djsw4
