«Καλά, ένα κλικ κάνει, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι;». «Πόσο μεγάλη δουλειά είναι δηλαδή να κουνάς τα χέρια σου και να σφυράς;». Τις περισσότερες φορές, οι συνθήκες ή το αντικείμενο μιας δουλειάς κάνουν άμεσα διακριτό το πόσο δύσκολη μπορεί να είναι. Δεν είναι όμως όλα τόσο προφανή -όπως όταν είσαι για παράδειγμα πυροτεχνουργός. Μια σειρά επαγγελμάτων φαίνονται απλά στο κοινό μάτι, παρόλα αυτά έχουν τις δικές τους απαιτήσεις και δυσκολίες. Ακόμα και αν δεν περιλαμβάνουν το δίλημμα «Το κόκκινο ή το μπλε καλώδιο;»…
1. (Τροχο)νόμος και τάξη
Από το πρώτο αυτοκίνητο -και το πρώτο τροχαίο- έχουν περάσει σχεδόν 125 χρόνια. Η ανάγκη όμως για έλεγχο της κυκλοφορίας προϋπήρχε: ήδη από το 1722 ο δήμαρχος του Λονδίνου όρισε 3 άτομα ως υπεύθυνα για την κίνηση των αμαξών στο London Bridge. Οι πρώτοι τροχονόμοι ήταν πραγματικότητα. Από τότε, ο αριθμός των αυτοκινήτων εκτοξεύτηκε, ενώ τα «έξυπνα» συστήματα ελέγχου της κυκλοφορίας ρυθμίζουν την κίνηση των περίπου 1,45 δις οχημάτων ανά την υφήλιο. Και ο τροχονόμος; Σίγουρα απέχουμε από τις εποχές που ο Τάσος Γιαννόπουλος «αναγνώριζε» την Αλίκη Βουγιουκλάκη ως υπαίτια του ατυχήματος στη Σωφερίνα του Αλέκου Σακελλάριου, ή που υπήρχε το χαρακτηριστικό «βαρέλι» σε κεντρικούς κόμβους, που τις γιορτές πλημμύριζε με δώρα. Η ρύθμιση της κυκλοφορίας -ειδικά στις μεγαλουπόλεις- απαιτεί επαγρύπνηση, αντίληψη, συντονισμό, και υπολογισμό όλων των δυνατών παραμέτρων -από την ώρα μέχρι τις καιρικές συνθήκες.
2. Για τα μάτια μας μόνο…
Πρέπει να φτάσουμε πίσω στα τέλη του 13ου αιώνα για να βρούμε τη χρήση του πρώτου ζευγαριού γυαλιών όρασης -και για να δούμε τόσο πίσω, οι μύωπες πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα δικά μας. Σήμερα, δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε ευρηματικές λύσεις, όπως το να ενώνουμε δύο μεγεθυντικούς φακούς μ’ ένα κομμάτι μέταλλο. Ο οπτομέτρης δεν είναι απλά αυτός που αλλάζει κρύσταλλα στους γνωστούς, ογκώδεις σκελετούς κάθε φορά που εξεταζόμαστε. Μαζί με τον οφθαλμίατρο και τον οπτικό, είναι η τριάδα επιστημόνων και επαγγελματιών που απευθυνόμαστε για την πολύτιμη υγεία των ματιών μας. Απαιτεί σπουδές πανεπιστημιακού επιπέδου που περιλαμβάνουν εκτεταμένη εκπαίδευση, ενώ η Ελληνική Ακαδημία Οπτομετρίας αποτελεί το επίσημο σωματείο του κλάδου στη χώρα. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα βρεθείτε μπροστά στον γνωστό πίνακα με τα γράμματα που όσο κατεβαίνεις σειρά μικραίνουν, δείτε με άλλο μάτι το επάγγελμα του οπτομέτρη…
3. Το πλέον σταθερό «Διανυκτερεύει»
Το επάγγελμα του ιδιοκτήτη γραφείου τελετών δεν εξαντλείται σε μια σταθερή παρουσία μέρα και νύχτα στον χώρο του ή στα τυπικά διαδικαστικά μίας κηδείας. Αποτελώντας τον άνθρωπο που καλείται να σταθεί δίπλα σε ανθρώπους που μόλις έχουν βιώσει μία απώλεια, οφείλει να αποπνέει -και να κάνει πράξη- τον επαγγελματισμό και τη συνέπεια που απαιτείται, όντας παράλληλα αυτός που θα τους στηρίξει με ανθρωπιά και ευαισθησία. Ο συντονισμός ανθρώπων και διαδικασιών, οι εναλλακτικές, αλλά και η ψυχολογική στήριξη φίλων και συγγενών, όλα τους έχουν ένα πρόσωπο. Σε ό,τι αφορά τα γραφεία τελετών στην Αθήνα -αλλά και όλη τη χώρα- οι επαγγελματίες του κλάδου μεριμνούν έτσι ώστε να προσφέρουν το πληρέστερο εύρος υπηρεσιών -από την αποτέφρωση και τον επαναπατρισμό της σορού, μέχρι τη μετακίνηση φίλων και συγγενών και την επιλογή κατάθεσης δωρεάς αντί στεφάνων…
4. Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου…
Πόσες φορές δεν έχουμε σταματήσει μπροστά σ’ ένα ανθοπωλείο μόνο και μόνο για να boostάρουμε τη μέρα μας με χρώματα και αρώματα; Το επάγγελμα του ανθοπώλη μπορεί να μην φτάνει τον βαθμό εξειδίκευσης που απαιτεί η Ikebana, η παραδοσιακή ιαπωνική τέχνη ανθοσύνθεσης, αλλά δεν εξαντλείται στην πώληση λουλουδιών ή διακοσμητικών φυτών. Δημιουργεί συνθέσεις, αναλαμβάνει στολισμούς για γάμους, δεξιώσεις ή άλλες εκδηλώσεις, και φυσικά είναι αυτός που όχι μόνο περιποιείται τα φυτά, αλλά δίνει και τις κατάλληλες οδηγίες στους μελλοντικούς ιδιοκτήτες τους. Ένα επάγγελμα με πολύωρη ορθοστασία που απαιτεί φαντασία, τρόπους και αισθητική, ενώ δεν γνωρίζει αργίες -το αντίθετο μάλιστα, οι ημέρες με αυξημένο φόρτο εργασίας είναι αυτές των γιορτών, ονομαστικών και όχι μόνο. Απ’ ότι φαίνεται πάντως, ως απασχόληση ταιριάζει στον Έλληνα: λέγεται μάλιστα πως ο πρώτος ανθοπώλης στη Νέα Υόρκη ήταν κάποιος ονόματι Κωνσταντίνος Μπάμπης!
5. Η στιγμή μέσα από έναν φακό
Έχουμε αφήσει πίσω μας τις εποχές της φωτογραφικής μηχανής με τον φακό-ακορντεόν και το μαύρο πανί που κάλυπτε τον χειριστή της. Το επάγγελμα του φωτογράφου όμως είναι πλήρως προσαρμοσμένο στην τεχνολογία και τις ανάγκες του σήμερα. Και το να θεωρούμε πως επειδή έχουν απλοποιηθεί κάποιες διαδικασίες το κάνει εύκολο, είναι τόσο άστοχο όσο το να θεωρούμε εαυτούς φωτογράφους επειδή ξέρουμε να χειριζόμαστε την κάμερα του κινητού μας. Οι ανάγκες που έχει το φωτορεπορτάζ μέχρι τις απαιτήσεις της φωτογράφισης μίας τελετής -γάμου ή βάπτισης π.χ.- δεν είναι απλά υπόθεση «ενός κλικ». Η σωστή αίσθηση του χώρου και της συνθήκης του, η τεχνική αρτιότητα, αλλά και η σύλληψη «της στιγμής» απαιτούν γνώση, εμπειρία, υπομονή, αισθητική -και για να πάμε και στα πιο επίπονα, αρκετό τρέξιμο και κουβάλημα και πολλή ορθοστασία…
