Σκόρπισαν απλόχερα το χαμόγελο και μοίρασαν χαρά στον κόσμο, σε εποχές δύσκολες. Σε καιρούς ζόρικους, όπου ο κινηματογράφος ήταν η διέξοδος από τα προβλήματα της καθημερινότητας, την ανέχεια και την απουσία της ελπίδας.
Οι περισσότεροι από αυτούς ηθοποιοί κωμικοί, με ταλέντο άφθονο και ικανότητα μοναδική να χαρίσουν στο κοινό την ανεμελιά που του έλειπε, αλλά και την ταύτιση με πρόσωπα της διπλανής πόρτας. Με χαρακτήρες βγαλμένους από την καθημερινότητα, οικείους.
Κάποιοι από αυτούς διέπρεψαν σε ρόλους περισσότερο δραματικούς. Αλλά ακόμη κι εκεί στην τραγικότητα των ρόλων που υποδύονταν στο μεγάλο πανί, το κοινό μπορούσε να διακρίνει ομοιότητες από τη δική τους τη ζωή.
Ωστόσο, με τους ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, που θα σας παρουσιάσουμε παρακάτω συνέβη το εξής: είχαν και οι ίδιοι ζήσει με τραγικό τρόπο το σκληρό πρόσωπο της μοίρας. Η ζωή τους δεν ήταν πάντα λαμπερή και ανέμελη, όπως θα φανταζόταν κανείς. Έζησαν και οι ίδιοι τον πόνο που προκαλεί ο θάνατος. Έζησαν την ορφάνια, την απώλεια αγαπημένων προσώπων, τη στέρηση, την ανέχεια. Η μοίρα τους γονάτιζε και αυτοί όρθωναν το ανάστημά τους. Και ήταν αυτές οι τραγικές προσωπικές τους ιστορίες, που τους ταύτιζαν ακόμη περισσότερο με το κοινό, σε εκείνες τις δύσκολες εποχές, τις οποίες οι περισσότεροι πλέον τις ακούμε μέσα από διηγήσεις.
