Ο φόνος του εργολάβου Αθανασόπουλου έγινε πρωτοσέλιδο, τραγούδι και οι λεπτομέρειες του εγκλήματος πάγωσαν την ελληνική κοινωνία, καθώς για πρώτη φορά το θύμα είχε διαμελιστεί για να μην αποκαλυφθεί το έγκλημα.
Ο Δημήτρης Αθανασόπουλος, το 1931, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εργολάβους της Αθήνας. Παντρεύτηκε την 25χρονη Φούλα Κάστρου, αλλά η ευτυχία δεν ήρθε ποτέ για το νιόπαντρο ζευγάρι.
Παρά την οικονομική επιφάνεια του ζευγαριού, ο Αθανασόπουλος ήταν ιδιαίτερα κακοποιητικός προς τη σύζυγό του, αφού οι ξυλοδαρμοί ήταν καθημερινό φαινόμενο στο σπίτι τους.
Ο ίδιος διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις, έπινε αρκετά και σε καθημερινή βάση χτυπούσε τη νεαρή Φούλα, σε σημείο που πολλές φορές χρειάστηκε την περίθαλψη από γιατρό.
Ο Αθανασόπουλος διατηρούσε ερωtικές σχέσεις και με την πεθερά του, και όταν ένα βράδυ γύρισε μεθυσμένος και χτύπησε την γυναίκα του, τότε αυτή μάζεψε τα πράγματά της και ζήτησε καταφύγιο από τη μητέρα της. Εκείνη ήταν που σχεδίασε το έγκλημα, για να απαλλάξει την κόρη της από τα βάσανά της.
Στο έγκλημα συνεργοί ήταν η υπηρέτρια του Αθανασόπουλου, ο ανιψιός της πεθεράς του, ο οποίος είχε νοητική στέρηση και ήταν κρυφά ερωτευμένος με την ξαδέλφη του, την Φούλα.
Ένα βράδυ που ο Αθανασόπουλος κοιμήθηκε μεθυσμένος, η υπηρέτρια άνοιξε την πόρτα στους άλλους 3, τον σκότωσαν και τον τεμάχισαν με σκοπό να εξαφανίσουν τα ανθρώπινα μέλη και να δηλώσουν στην αστυνομία ότι απλά εξαφανίστηκε.
Για κακή τους τύχη τα σακιά με τα μέλη του σώματος του θύματος βρέθηκαν από ένα ρακοσυλλέκτη, και αμέσως η αστυνομία ξεκίνησε τις ανακρίσεις. Οι εμπλεκόμενοι στην ανάκριση μπέρδεψαν τις ιστορίες και η αλήθεια αποκαλύφθηκε.
Ο τύπος της εποχής βάφτισε την πεθερά του θύματος, ως η "Κακούργα Πεθερά" και το δικαστήριο τις τιμώρησε με ποινή θανάτου. Η υπηρέτρια και ο ανιψιός καταδικάστηκαν σε ισόβια δεσμά.
Η κόρη και η πεθερά όχι μόνο δεν εκτελέστηκαν, αλλά αφέθηκαν ελεύθερες δέκα χρόνια μετά, με την Φούλα να συνάπτει σχέση με τον διευθυντή των φυλακών, ο οποίος φρόντισε να αποφυλακιστεί νωρίτερα.
Η κοινωνία αν και η Φούλα ήταν θύμα ενδοοικογενειακής βίας δεν συγχωρήθηκε ποτέ από την κοινωνία και παρέμεινε δακτυλοδεικτούμενη ως και τον θάνατο της στα 65 της έτη.
