Καλαμάκια, νεροχύτες και ένα… ολόκληρο μηχανάκι είναι μερικά από όσα ανέσυραν προ ημερών οι εθελοντές δύτες της «All For Blue» από τον βυθό της θάλασσας στην περιοχή Aγιος Χαράλαμπος, στη Μύκονο.
Την ίδια ώρα, «γροθιά στο στομάχι» αποτελεί η μελέτη της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF η οποία φέρνει στο φως άκρως ανησυχητικά στοιχεία για την έκταση της ρύπανσης στη Μεσόγειο, αφού κάθε χρόνο καταλήγουν μέχρι 300 χιλ. τόνοι πλαστικών απορριμμάτων τα οποία και θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τα θαλάσσια είδη αλλά και την ανθρώπινη υγεία.
Η «All For Blue» είναι μία διεθνής, μη κερδοσκοπική εταιρεία που πραγματοποιεί δράσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, προκειμένου μικροί και μεγάλοι να ενημερωθούν και να δραστηριοποιηθούν σε παράκτιους και υποβρύχιους καθαρισμούς. Σύμφωνα με τα όσα είπε στον Ελεύθερο Τύπο η ιδρύτρια Κατερίνα Τοπούζογλου (που πραγματοποιεί ανεπίσημα δράσεις εδώ και μια 10ετία), τα τελευταία τρία χρόνια έχουν μαζέψει περισσότερους από 25 τόνους σκουπίδια από τη θάλασσα, ενώ οι καθαρισμοί στις παραλίες ξεπερνούν τους 125 τόνους. Οπως σημείωσε η κ. Τοπούζογλου, πριν από κάθε «βουτιά» γίνεται σεμινάριο σε μαθητές εξηγώντας τους τη χρησιμότητα του καθαρού βυθού και των οργανισμών που ζουν μέσα σε αυτό.
Οπως εξήγησε, η ομάδα συνεργάζεται με δήμους και αφού πρώτα έχουν γίνει τα απαραίτητα μαθήματα, προχωρούν σε «επιτόπιους» καθαρισμούς και καταδύσεις έχοντας τα παιδιά… συνεργάτες. Μάλιστα, η συμμετοχή είναι τεράστια και συγκινητική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι μαθητές της 6ης τάξης του Δημοτικού Αμοργού όπου ζήτησαν εξοπλισμό και πηγαίνουν καθημερινά – χωρίς να βρίσκεται πια η «All For Blue» εκεί – ώστε να διατηρήσουν τις παραλίες του νησιού καθαρές.
Στη Μύκονο που βρέθηκαν τα πιο σπάνια και παράδοξα ευρήματα, οι εθελοντές της «All For Blue» με τη συνδρομή του δήμου και των μαθητών του 1ου Δημοτικού Σχολείου απομάκρυναν τα αντικείμενα από τον βυθό, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Εκτός από πλαστικά καλαμάκια, μπουκάλια, καλοριφέρ, νεροχύτες, ο βυθός έκρυβε και ένα μηχανάκι. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ομάδα είναι ο πρώτος οργανισμός που έχει φέρει στην Ελλάδα καλαμάκια πολλαπλών χρήσεων.
«Πλαστική παγίδα»
Σε μια τεράστια και επικίνδυνη «πλαστική παγίδα» έχει μετατραπεί η Μεσόγειος θάλασσα, καθώς τα τελευταία χρόνια τα επίπεδα ρύπανσης εξαιτίας των πλαστικών απορριμμάτων αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς και θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τα θαλάσσια είδη αλλά και την ανθρώπινη υγεία. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη «Σώζοντας τη Μεσόγειο από την πλαστική παγίδα» του WWF, στη Μεσόγειο τα πλαστικά αποτελούν το 95% των σκουπιδιών που εντοπίζονται τόσο στον βυθό της θάλασσας όσο και στις ακτές. Πρωταθλητές της ρύπανσης η Τουρκία και η Ισπανία, ενώ ακολουθούν Ιταλία, Αίγυπτος, Γαλλία και Ελλάδα.
Σύμφωνα με τη μελέτη του WWF, η Ελλάδα που έχει 16 χιλ. χιλιόμετρα ακτογραμμής καταναλώνει περίπου 0,6 εκατ. τόνους πλαστικών τον χρόνο και ανακυκλώνει μόλις το 20%. Μία έρευνα που προέκυψε από τα στοιχεία 80 καθαρισμών στην Ελλάδα καταδεικνύει ότι το πιο κοινό υλικό ρύπανσης είναι τα πλαστικά (43-51%), ενώ ακολουθεί το χαρτί (13-18%) και το αλουμίνιο (7-12%). Οπως αναφέρεται, τα βασικά σκουπίδια που βρίσκει κανείς στις ελληνικές παραλίες είναι φίλτρα τσιγάρων, καπάκια από μπουκάλια, καλαμάκια και αναδευτήρες, πλαστικά μπουκάλια, συσκευασίες φαγητών και πλαστικές σακούλες. Την ίδια στιγμή, η ευαισθητοποίηση των πολιτών παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, καθώς μόλις το 24% των Ελλήνων αποφεύγει την αγορά πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης.
Ενδεικτικά:
Η παραγωγή απορριμμάτων στις μεσογειακές χώρες κυμαίνεται από 208 έως 760 κιλά ανά κάτοικο ετησίως. Τους θερινούς μήνες τα παραγόμενα απορρίμματα αυξάνονται κατά 40% λόγω του τουρισμού.
Κάθε χρόνο 150 χιλ. – 500 χιλ. τόνοι μακροπλαστικών και 70 χιλ. – 130 χιλ. τόνοι μικροπλαστικών εισέρχονται στις ευρωπαϊκές θάλασσες. Η πλειονότητα των πλαστικών αυτών καταλήγουν στη Μεσόγειο.
Η ρύπανση της Μεσογείου έχει ιδιαίτερα σημαντικές συνέπειες στην αλιεία και στον τουρισμό. Εκτιμάται ότι τα θαλάσσια απορρίμματα κοστίζουν στον ευρωπαϊκό αλιευτικό στόλο 61,7 εκατ. ετησίως από τη μείωση της ψαριάς, τις καταστροφές στα σκάφη ή τη μείωση της κατανάλωσης ψαριών εξαιτίας ανησυχιών για την ποιότητα του αλιεύματος.
Βασικά θύματα της «πλαστικής ρύπανσης» στη Μεσόγειο είναι τα πουλιά (35%), τα ψάρια (27%), τα ασπόνδυλα (20%), τα θαλάσσια θηλαστικά και οι θαλάσσιες χελώνες (13%). Εκτιμάται ότι το 90% των θαλασσοπουλιών έχουν κάποιο μικρό κομμάτι πλαστικού στο στομάχι τους, ενώ όλα τα είδη χελωνών που ζουν στη Μεσόγειο έχουν καταπιεί πλαστικά.
