Η Αθήνα πίσω από τις κουρτίνες της ευμάρειας και της έντονης νυχτερινής ζωής δυσκολεύεται πια να κρύψει την ασχήμια της. Τι όμως συμβαίνει πραγματικά στο γκέτο του κέντρου ελάχιστοι άνθρωποι γνωρίζουν και ακόμη λιγότεροι το αντιμετωπίζουν.
Ακριβώς απέναντι, στο ξενοδοχείο Ζενίθ το «εμπόρευμα» είναι γυναίκες- από τη Νιγηρία οι περισσότερες αλλά και Ελληνίδες τοξικομανείς. Τις πολλές έρημες πολυκατοικίες στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας τις εκμισθώνουν Έλληνες, με έναν αλλοδαπό που αναλαμβάνει χρέη επιστάτη. Αυτός αποφασίζει ποιος δικαιούται να κοιμηθεί και ποιος όχι. Οι επόπτες υγείας έχουν καταμετρήσει 463 πολυκατοικίες, ξενοδοχεία, κλινικές και αυτοκίνητα που στεγάζουν μετανάστες και τοξικομανείς.
Οδός Μενάνδρου. Απέναντι από τον αριθμό 77 βρίσκεται μια πολυκατοικία που αν είχε... αδελφή θα ήταν κάτοικος Καμπούλ.
«Έχει 7 ορόφους, φως σε κάποιους από αυτούς, ασανσέρ δεν υπάρχει, αλλά αν έρθεις μαζί μου δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Με ξέρουν και με αγαπούν εδώ», λέει η Σοφία Πατηνιώτη. Τα τελευταία δυόμισι χρόνια μαζί με τη Χρύσα Αλμπάντη έχει οργώσει την περιοχή της Ομόνοιας. Στο ισόγειο η πόρτα που οδηγεί στο υπόγειο έχει σφραγιστεί με σιδηροκατασκευή.
«Όλα τα λύματα κατέληγαν εκεί και τα ποντίκια είχαν πλημμυρίσει την πολυκατοικία» εξηγεί η Σοφία καθώς αρχίζουμε να ανεβαίνουμε προς τον 7ο όροφο, εκεί όπου σε ένα διαμέρισμα 30-35 τ.μ. μένουν συνήθως 20 Αφγανοί. Στον 7ο δεν άνοιξαν τελικά, παρά τις εκκλήσεις της Σοφίας. Στον 5ο κάποιος μας έριξε μια βιαστική ματιά και μας έκλεισε την πόρτα κατάμουτρα. Στον 3ο σταθήκαμε επιτέλους τυχεροί.
Ο Ραζά είχε βγει να δει τους απρόσκλητους επισκέπτες και πιάστηκε εξαπίνης. «Περάστε», μας λέει με τα σπαστά ελληνικά του. Στα 20 τ.μ. του διαμερίσματος μένουν 4 Αφγανοί και πληρώνουν 350 ευρώ στον Έλληνα ιδιοκτήτη, τον ίδιο που εκμεταλλεύεται τα περισσότερα διαμερίσματα της πολυκατοικίας. Στον τοίχο οι σημαίες του Αφγανιστάν και της Ελλάδας, το έπιπλο της τηλεόρασης στολίζει ένα μπουκέτο από πλαστικά λουλούδια και στην οθόνη προβάλλονται σκηνές από σαπουνόπερα του Κabul ΤV. Τουαλέτα και κουζίνα βρίσκονται στον ίδιο χώρο και οι κατσαρίδες πια δεν μας εκπλήσσουν, αλλά στη μοναδική όρθια πόρτα του σπιτιού η κολλημένη με σελοτέιπ αφίσα του Γιώργου Παπανδρέου με ένα τεράστιο κόκκινο «Congratulations» δεν περνάει απαρατήρητη.
«Ο Γιώργος θα μας σώσει», μου λέει όλο χαρά ο Ραζά που επιχειρηματολογεί γιατί όλα τα άλλα κόμματα είναι «κακοί».
«5 ευρώ για 12 ώρες»
Ο Ζακίρ που προστίθεται στην παρέα ήρθε στην Ελλάδα πριν από δυόμισι χρόνια. «Για να έρθω εδώ μου κόστισε 7.000 δολάρια. Επειδή όμως δεν είχα όλα τα λεφτά είμαι υποχρεωμένος για τρία χρόνια τα λεφτά που βγάζω να τα δίνω σε αυτούς που με έφεραν. Μόλις τα ξεπληρώσω θα μαζέψω λεφτά για να πάω στη Γερμανία». Όταν του περισσεύουν χρήματα πληρώνει για τον ύπνο του και ένα μπάνιο.
«5 ευρώ για 12 ώρες, 10 για τις 24. Τις άλλες μέρες κοιμάμαι στο Ζεφύρι με τους Τσιγγάνους». Σχεδόν όλοι οι μετανάστες περιγράφουν την ίδια ιστορία. Για την Ευρώπη που τους υποσχέθηκαν οι διακινητές ανθρώπων, όπου όλος ο κόσμος έχει δουλειά, μεγάλα σπίτια και αυτοκίνητα και περιμένουν πώς και πώς τους μετανάστες. «Θα κλέψω, θα κάνω ό,τι μου ζητήσουν, αρκεί να βρω ένα μέρος να κοιμηθώ και κάτι για να φάω», λέει με κυνισμό ο Χασάν από τη Σομαλία.
ΣΤΗ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ, η Μπέττυ δεν έχει κλείσει ακόμη το παιχνιδάδικό της. «Καθημερινά βλέπω τα πάντα και πλέον τίποτα δεν με εντυπωσιάζει. Ναρκωτικά πουλάνε μπροστά στα μάτια μας, όπλα, ό,τι θέλεις. Προχθές ένας αγόρασε μια χειροβομβίδα». Την περιοχή ελέγχουν κυρίως οι Γεωργιανοί και οι Σομαλοί. Στη Μάρνη, μας πληροφορεί η Μπέττυ, έχει εγκατασταθεί μια ομάδα 15 Γεωργιανών που σπάνε τα παράθυρα των αυτοκινήτων και κλέβουν ό,τι μπορούν.
Κοντά στις εννέα το βράδυ κάνουν την εμφάνισή τους οι πόρνες. Νιγηριανές οι περισσότερες, αλλά εμφανίζονται και κοριτσάκια 12-14 ετών στην Ευριπίδου και τη Σωκράτους, τα περισσότερα Ρομά και από την Αλβανία. Ένα κοριτσάκι σπρώχνεται από τον νταβατζή του να σταματήσει να κρύβεται και να βγει στον δρόμο.
Στη Σαπφούς 19 το παρατημένο Φορντ στεγάζει μια ομάδα Αφγανών μεταναστών. Ένα Νισάν στη Μυλλέρου 2 είναι το «ξενοδοχείο» άλλων μεταναστών.
«Αν δεν γίνει κάτι σύντομα η κατάσταση θα ξεφύγει πολύ. Τώρα περνάμε μια περίοδο όπου όλα βρίσκονται σε μια λεπτή ισορροπία. Χρειάζεται μια διαφορετική οργάνωση από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Διαφορετικά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ακόμη και την κοινωνική εξέγερση», λέει ο νομάρχης Γιάννης Σγουρός. Προτείνει τα ξενοδοχεία του κέντρου που κλείνουν για έξι μήνες να φιλοξενούν τους παράνομους μετανάστες μέχρις ότου ολοκληρωθεί η καταγραφή τους και η διαδικασία χορήγησης ασύλου. «Μετά να δούμε ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα γυρίσουν πίσω».
διαβάστε αναλυτικά στα ΝΕΑ
(πηγη: zougla.gr) Στην απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας αναφέρθηκαν οι συμμετέχοντες στη συνεδρίαση της Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής.
Ως αιτίες για την κατάσταση αυτή βουλευτές, φορείς και κάτοικοι υπέδειξαν την έλλειψη πολιτικής βούλησης και την άμεση ανάγκη λήψης πρωτοβουλιών, με ξεκαθάρισμα αρμοδιοτήτων και συντονισμό.
«Είμαστε στο σημείο μηδέν» δήλωσε ο νομάρχης Αθηνών, Γιάννης Σγουρός, ενώ για «απίστευτα παιχνίδια real estate» έκανε λόγο ο δήμαρχος Αθηναίων, Νικήτας Κακλαμάνης, φέρνοντας ως παράδειγμα την περιοχή του Μεταξουργείου, όπου «συγκρότημα κατοικιών έφθασε να πωλείται προς 4.500 ευρώ το τ.μ.».
Σύμφωνα με τον κ. Κακλαμάνη μόνο οι μετανάστες που ζουν στο κέντρο της Αθήνας υπολογίζονται σε 200.000.
Ο δήμαρχος Αθηναίων έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την έξαρση λοιμωδών νόσων, κυρίως ηπατίτιδας. Ήταν δε, δεικτικός και στο θέμα των οίκων ανοχής. «Το νέο μοντέλο είναι τα λεγόμενα στούντιο, για τα οποία, όμως, δικαίωμα ελέγχου δεν έχει ούτε η αστυνομία, ούτε ο δήμος Αθηναίων. Λειτουργούν δε, με ταμειακές μηχανές μετά από απόφαση του υπουργείου Οικονομικών», είπε.
Ο κ. Κακλαμάνης εξήγγειλε, επίσης, την δημιουργία της πρώτης πλατείας μετά από 150 χρόνια στο κέντρο, σε έκταση 1,3 στρεμμάτων πίσω από το Εθνικό Θέατρο.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Επιτροπής, Κωνσταντίνο Καρτάλη, ο οποίος επικαλέστηκε έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 2008, η Αθήνα μαζί με το Αμβούργο και τη Μπρατισλάβα, είναι οι ευρωπαϊκές πόλεις, στις οποίες αναπτύσσονται με ανησυχητικό ρυθμό περιοχές-γκέτο με σημαντικά ποσοστά ανεργίας.
