Η γερμανική Deutsche Welle παρουασίαζει την εξομολόγηση ενός διακινητή στην Καμπούλ σχετικά με το πώς λειτουργούν , πόσα χρεώνουν και πώς γίνεται το πέρασμα των ανρθώπων.
Στην αφγανική πρωτεύουσα λειτουργεί ένα γραφείο ταξιδιών το οποίο αναλαμβάνει να κλείσει το deal, το οποίο γίνεται πολύ γρήγορα. Μία ώρα μετά το κλείσιμο του deal εμφανίζεται ο διακινητής με τον σοφέρ του σε ένα Toyota Corolla. Είναι γύρω στα 35, καλοντυμένος με την παραδοσιακή αφγανική ενδυμασία και το μαύρο του παλτό.
Ο διακινητής μεταφέρει τους ενδιαφερόμενους από το Αφγανιστάν στην Τουρκία.
Στη συνέχεια τους παραδίδει «σε ανθρώπους που γνωρίζουν τους δρόμους για την Ευρώπη και ιδιαίτερα για τη Γερμανία». Όλοι στο Αφγανιστάν γνωρίζουν πλέον ότι η αυτή η διαδρομή δεν θα είναι ταξίδι αναψυχής. Στις ειδήσεις λένε κάθε μέρα για ανθρώπους που πνίγονται στη θάλασσα ή παγιδεύονται σε κλειστά σύνορα. «Μέχρι στιγμής όμως οι δουλειές πάνε καλά, κάθε εβδομάδα έχω τριάντα νέους πελάτες» λέει ο διακινητής, ο οποίος, όπως υποστηρίζει, προσφέρει τόσο τις «νόμιμες» όσο και τις «παράνομες» διαδρομές. «Νόμιμη» αποκαλεί τη διαδρομή με κανονική βίζα προς το Ιράν ή την Τουρκία, δηλαδή τους πρώτους σταθμούς στο μακρύ δρομολόγιο προς την Ευρώπη.
Στην πραγματικότητα δεν είναι εύκολο να πάρει κανείς βίζα. Αλλά ο διακινητής λέει ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα, καθώς «ξέρουμε κόσμο στις πρεσβείες». Μία βίζα για την Τουρκία στοιχίζει πλέον 6.500 δολάρια, ενώ μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο η «ταρίφα» δεν ξεπερνούσε τα 4.500 δολάρια. Η βίζα για το Ιράν τιμάται 600 δολάρια. Χωρίς βίζα το ταξίδι θα στοίχιζε 3.000 δολάρια. Ναι, παραδέχεται ο μυστηριώδης συνομιλητής, πολλά σύνορα είναι πλέον κλειστά, «αλλά όχι και για τους διακινητές». Το ίδιο λέει και στους πελάτες του όταν ρωτούν για τα κλειστά σύνορα στη «βαλκανική οδό» των προσφύγων που οδηγεί στην κεντρική Ευρώπη μέσω Τουρκίας και Ελλάδας.
Τους λέει με άλλα λόγια ότι το ζήτημα είναι καθαρά οικονομικό και ότι όσοι μένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα, απλώς δεν έχουν αρκετά χρήματα για να δωροδοκήσουν τους συνοριοφύλακες. Ισχυρίζεται ότι η «ταρίφα» τους είναι 400 με 500 ευρώ το άτομο για να περάσουν οι πρόσφυγες νύχτα τα σύνορα. Κάποιοι όντως εμπιστεύονται τους διακινητές και τις υποσχέσεις τους, άλλοι απλώς αλλάζουν το δρομολόγιό τους, προσπαθώντας να βρουν μία πιο προσιτή οδό διαφυγής.
Κάποιοι απλώς αναβάλλουν τα σχέδιά τους. Όπως ο 19χρονος Αχσανουλάχ από την Καμπούλ, ο οποίος, όπως λέει, προσπάθησε δύο φορές να διαφύγει, αλλά τον εντόπισαν στο Ιράν και αναγκάστηκε να επιστρέψει. Λέει ότι ο αδερφός του βρίσκεται στη Γερμανία εδώ και οκτώ χρόνια. Καθώς οι Ταλιμπάν προελαύνουν, οι δικοί του θα ήθελαν να στείλουν στο εξωτερικό ακόμα ένα παιδί, ώστε να στηρίζει με τα εμβάσματά του όλη την οικογένεια, αλλά και να οργανώσει την ενδεχόμενη διαφυγή της.
«Φέτος θα ήθελα να κάνω μία ακόμη προσπάθεια να φύγω, αλλά τελικά η οικογένειά μου με απέτρεψε» λέει ο νεαρός. Ο αδερφός του έλεγε ότι στη Γερμανία έχει αλλάξει η κατάσταση για τους Αφγανούς και επιπλέον όλοι άκουγαν συνεχώς στις ειδήσεις για Αφγανούς που εγκλωβίστηκαν κάπου στον δρόμο, εξηγεί ο Αχσανουλάχ. Τώρα σκοπεύει να μείνει στην πατρίδα του και να συγκεντρωθεί στις σπουδές του. «Ποιός ξέρει, με μία υποτροφία ίσως καταφέρω να φύγω τελικά από αυτήν τη χώρα» λέει ο νεαρός Αφγανός
