Σε τρεις φάσεις θα εξελιχθεί η νέα έντονη κακοκαιρία "Γηρυόνης", που αναμένεται να επηρεάσει τη χώρα μας με ισχυρές βροχές και καταιγίδες, καθώς επίσης με πολύ θυελλώδεις νοτιάδες από την Κυριακή έως την Τρίτη. Η μετεωρολογική υπηρεσία meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, που «βάφτισε» τη νέα κακοκαιρία, επισημαίνει ότι κατά το επόμενο τριήμερο θα πέσουν σημαντικές ποσότητες βροχής ικανές να δημιουργήσουν προβλήματα.
Στην πρώτη φάση την Κυριακή, βροχές και σποραδικές καταιγίδες θα εκδηλώνονται κατά τόπους στα ηπειρωτικά, ενώ εξαιρούνται η Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη. Τα φαινόμενα τις απογευματινές ώρες θα ενταθούν και ενδεχομένως θα επηρεάσουν τις Σποράδες και τη Δυτική Κρήτη. Κατά τη δεύτερη φάση από αργά το βράδυ της Κυριακής έως και τις απογευματινές ώρες της Δευτέρας, ένα μέτωπο ισχυρότατων καταιγίδων θα διασχίσει το σύνολο της χώρας, με κατεύθυνση από τα δυτικά προς τα ανατολικά. Στις περιοχές που θα επηρεαστούν, συμπεριλαμβάνονται ο νομός Αττικής και η πόλη της Αθήνας.
Τέλος, από τις βραδινές ώρες της Δευτέρας έως και τις απογευματινές ώρες της Τρίτης, ένα τρίτο κύμα τοπικά ισχυρών βροχών και καταιγίδων θα επηρεάσει κυρίως τα νότια και ανατολικά ηπειρωτικά και θαλάσσια τμήματα της χώρας.
Ποιος ο γίγαντας της μυθολογίας που «έδωσε» το όνομά του στο νέο κύμα κακοκαιρίας
Στην ελληνική μυθολογία ο Γηρυόνης (το όνομα βγαίνει από το ρήμα γηρύω που σημαίνει φωνάζω) ήταν ένας τρισώματος γίγαντας που είχε δυο πόδια αλλά από τη μέση και πάνω χωριζόταν σε τρεις ανθρώπους. Είχε δηλαδή, τρία κορμιά, τρία κεφάλια και έξι χέρια. Ήταν γιος του Χρυσάωρα ή κατά μια άλλη εκδοχή, του θεού Ποσειδώνα και της Καλλιρρόης, η οποία ήταν κόρη του Ωκεανού. Και στις δύο εκδοχές, ο Γηρυώνης ήταν εγγονός της Μέδουσας Γοργώς. Ο Γηρυώνης ήταν επίσης γνωστός με τα ονόματα Γηρυονέας, Γηρυονεύς και Γηρυών.
Σύμφωνα με τον μύθο ο Γηρυόνης -από τον οποίο πήρε το όνομά της η νέα κακοκαιρία που θα «χτυπήσει» την Κυριακή τη χώρα- κατοικούσε στη νήσο Ερύθεια, στην ομιχλώδη Δύση, στα πέρατα του Ωκεανού. Είχε ένα ξακουστό κοπάδι από κόκκινα βόδια, μεγάλα και παχιά, που όμοιά τους δεν υπήρχαν πουθενά στον κόσμο. Το κοπάδι του, εκτός από τον ίδιο το φύλαγαν ο πιστός βοσκός του Ευρυτίωνας, που ήταν σωστός γίγαντας και ένας τρομερός σκύλος, με δυο κεφάλια, που τον έλεγαν Όρθρο ή Όρθο.
Ο Ηρακλής, ύστερα από εμτολή του Ευρυσθέα, έπρεπε να πάει στη χώρα του Γηρυόνη και να τα φέρει στην Τίρυνθα. στον ομώνυμο άθλο του, τον δέκατο κατά σειρά. Ο Ηρακλής σκότωσε τελικά τότε τον Γηρυόνη, κοντά στον ποταμό Ανθεμούντα, όπου συναντήθηκαν και αναμετρήθηκαν.
Για να φτάσει στη νήσο Ερύθεια, τη χώρα του Γηρυόνη, ο Ηρακλής, πέρασε από πολλές περιοχές και το ταξίδι του κράτησε πολλούς μήνες.
Καθώς περνούσε από τη Λιβύη, γνώρισε το βασιλιά εκείνης της περιοχής που ονομαζόταν Ανταίος. Ήταν ένας άγριος άνθρωπος και τρομερά δυνατός, που λεγόταν ότι ήταν γιος της Γης. Καλούσε δε, τους ξένους που περνούσαν από τη χώρα του, να παλέψουν μαζί του και τους σκότωνε.
Κάλεσε και τον Ηρακλή. Η πάλη τους ήταν άγρια και κράτησε πολλές ώρες γιατί είχαν την ίδια δύναμη και οι δυο. Και μπορεί να νικούσε στο τέλος ο Ανταίος αν ο Ηρακλής δεν έπαιρνε είδηση ότι ο αντίπαλός του, όταν τον σήκωνε ψηλά, έχανε τη δύναμή του. Δηλαδή αντλούσε δύναμη από τη μητέρα του, τη Γη. Έτσι τον κράτησε αρκετή ώρα πάνω από τη γη και κατάφερε να τον νικήσει και να τον σκοτώσει.
Οι αρχαίοι προσπάθησαν να ερμηνεύσουν ποικιλότροπα τον μύθο του τρισώματου Γηρυόνη, λέγοντας ότι στην πραγματικότητα ήταν οι τρεις γιοί του Χρυσάορα, που εξεστράτευσαν κατά του Ηρακλή, είτε ότι ο Γηρυόνης εκφράζει τις τρεις χρονικές κατηγορίες (παρελθόν - παρόν - μέλλον).
Επιστημονικότερος, ο Θουκυδίδης ερμηνεύει τον μύθο ως ανάμνηση της παλαιότερης εποχής, κατά την οποία οι ληστείες ήταν συχνές, αλλά δεν θεωρούνταν επίμεμπτη πράξη. Ο Παλαίφατος, στο βιβλίο του "Περί Απίστων", αναφέρει πως ο Γηρυόνης καταγόταν από την πόλη Τρικαρηνία (κάρα = κρανίο) κι έτσι από παρανόηση, όταν αναφέρονταν στον Γηρυόνη τον Τρικάρηνο, νόμιζαν πως είχε τρία κεφάλια.
Η πάλη του Ηρακλή με τον Γηρυόνη απεικονιζόταν κατά τον Παυσανία στη Λάρνακα του Κυψέλου στην Ολυμπία.
Επίσης, η πάλη αυτή παριστανόταν στη μετόπη του «θησαυρού» των Αθηναίων στους Δελφούς, στη μετόπη του ναού του Δία στην Ολυμπία, στις δύο μετόπες του ναού του Ηφαίστου στην Αθήνα (το γνωστό «Θησείο»), σε πολλά αρχαϊκά αγγεία, ιδίως χαλκιδικά, καθώς και σε αττικά μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία.
Από τα μελανόμορφα το πιο αξιόλογο θεωρείται ο αμφορέας του Εξηκία (σήμερα στο Λούβρο), ενώ από τα ερυθρόμορφα η κύλιξ του Ευφρονίου.
