Στη δραματική εξέλιξη της πανδημίας στη χώρα μας, τα κρούσματα κορονοϊού παραμένουν σημαντικά και αχαρτογράφητα τα δικαιώματα εργαζομένων – εργοδοτών. Ας προσπαθήσουμε να τα κωδικοποιήσουμε:
Γράφει ο δικηγόρος - εργατολόγος, Γιάννης Καρούζος
Σε περίπτωση που υπάρξει σύσταση του ΕΟΔΥ στον εργαζόμενο για κατ’ οίκον περιορισμό χωρίς να έχει μεσολαβήσει ή προηγηθεί η χορήγηση άδειας ασθενείας από τον ΕΦΚΑ, ο εργαζόμενος δικαιούται να απουσιάζει δικαιολογημένα από την εργασία του, λαμβάνοντας άδεια καραντίνας 7 ή 14 ημερών, παραμένοντας περιορισμένος στην οικία του. Κατ’ αρχάς, εφόσον είναι δυνατόν, είναι επιτρεπτό ο εργοδότης να ζητήσει από τον εργαζόμενο να τηλεργαστεί καθ’ όλο το διάστημα της δικαιολογημένης απουσίας.
Κατά την άποψή μας όμως, η εμφάνιση ασθένειας στον εργαζόμενο, έστω και ελαφρών συμπτωμάτων, που του δίνει το δικαίωμα κατόπιν εξέτασης από τις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ να λάβει άδεια ασθενείας, αποστερεί από τον εργοδότη και εξασθενεί το δικαίωμά του να ζητήσει την παροχή υπηρεσιών με τηλεργασία, και τούτο διότι η προαναφερθείσα άδεια καραντίνας σε αυτή την περίπτωση μετατρέπεται σε άδεια ασθενείας, όπου ο εργαζόμενος απέχει της εργασίας του.
Είναι διαφορετική όμως η περίπτωση που ο ΕΦΚΑ δεν χορηγεί άδεια ασθενείας, παρά το γεγονός ότι ο εργαζόμενος είναι φορέας του COVID. Σε αυτή την περίπτωση, ο τελευταίος δικαιολογημένα δεν προβαίνει σε αυτοπρόσωπη εμφάνιση και εργασία, πλην όμως, δύναται να τηλεργάζεται. Αν τούτο δεν είναι εφικτό, διότι τα καθήκοντα του εργαζόμενου, δεν μπορούν να ασκηθούν εξ αποστάσεως, τότε με την αυτοπρόσωπη επιστροφή του στην εργασία, εκείνος οφείλει να εργάζεται κατά μία ώρα πλέον του συμβατικού του ωραρίου, χωρίς αμοιβή, μέχρι τη συμπλήρωση του μισού συνολικού χρόνου, που απουσίαζε. Σημειώνουμε ότι αν χορηγηθεί άδεια ασθενείας λόγο covid-19 από τον ΕΦΚΑ, αυτή ρυθμίζεται κατά την κείμενη νομοθεσία, αναφορικά με τον αριθμό ημερών της σε σχέση με την προϋπηρεσία του εργαζόμενου.
Ο ασθενής COVID κατά την αποθεραπεία του και την επιστροφή του στην εργασία, μπορεί να τοποθετηθεί σε παραπλήσια καθήκοντα εργασίας, σε σχέση με αυτά που κατείχε, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ, διατηρείται η παρακολούθησή του από τον θεράποντα ιατρό του σχετικά με την εξέλιξη και πορεία της ανάρρωσής του.
Τούτο καθίσταται σημαντικό, σε υπηρεσίες χώρων εργασίας όπως δομές, νοσηλευτικά ιδρύματα κτλ. Αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι επιτρέπεται η οποιαδήποτε δυσμενής εργασιακή μεταχείριση αυτού του εργαζόμενου, η οποία πιθανόν να κριθεί ως δυσμενή διάκριση λόγω ασθενείας.
Παρά το γεγονός δε, ότι η απαγορευμένη διάκριση εργασίας λόγω ασθένειας, προϋποθέτει αναπηρία ή χρόνια πάθηση, που με τέτοια ακόμα δεν συνδέεται η νόσος COVID. Ο εργοδότης δικαιούται σε μια τέτοια περίπτωση να προβαίνει στην περιοδική εξέταση του εργαζόμενου, με την παρέμβαση του ιατρού εργασίας, τηρώντας τα σχετικά δεδομένα σε χωριστό αρχείο, εν γνώσει του. Σε καμία περίπτωση, δεν χωρεί οριστική απομάκρυνση από τα πρότερα καθήκοντα του εργαζόμενου, αλλά συνίσταται η ανάθεση πρόσκαιρων καθηκόντων σε θέσεις Back office, και μόνο εφόσον η αποθεραπεία του δεν έχει συντελεστεί πλήρως. Ο εργοδότης, δικαιούται να απαιτήσει, την περιοδική εξέταση των εργαζομένων του με τη χρήση μοριακών ή rapid test ως προς τον covid 19 και να εφαρμόσει την χορήγηση των ημερών αδείας που προβλέπονται, απαγορευμένης της κατανάλωσης, σε αυτή την περίπτωση, της άδειας αναψυχής και άδειας άνευ αποδοχών.
Διαβάστε περισσότερα στο enikonomia.gr
